< Psalmów 147 >
1 Chwalcie PANA, bo dobrze [jest] śpiewać naszemu Bogu; jest [to] bowiem miłe i piękna jest chwała.
Looft den HEERE, want onzen God te psalmzingen is goed, dewijl Hij liefelijk is; de lof is betamelijk.
2 PAN buduje Jeruzalem [i] gromadzi rozproszonych Izraela.
De HEERE bouwt Jeruzalem; Hij vergadert Israels verdrevenen.
3 On uzdrawia skruszonych w sercu i opatruje ich rany.
Hij geneest de gebrokenen van hart, en Hij verbindt hen in hun smarten.
4 On liczy gwiazdy, nazywa każdą z nich po imieniu.
Hij telt het getal der sterren; Hij noemt ze allen bij namen.
5 Wielki [jest] nasz Pan i zasobny w moc; jego mądrość jest niezmierzona.
Onze Heere is groot en van veel kracht; Zijns verstands is geen getal.
6 PAN podnosi pokornych, [a] niegodziwych poniża aż do ziemi.
De HEERE houdt de zachtmoedigen staande; de goddelozen vernedert Hij, tot de aarde toe.
7 Śpiewajcie PANU z dziękczynieniem; śpiewajcie naszemu Bogu przy dźwiękach harfy;
Zingt den HEERE bij beurte met dankzegging; psalmzingt onzen God op de harp.
8 Który okrywa niebiosa obłokami [i] przygotowuje deszcz dla ziemi; który sprawia, że trawa rośnie na górach;
Die de hemelen met wolken bedekt, Die voor de aarde regen bereidt; Die het gras op de bergen doet uitspruiten;
9 Który daje pokarm bydłu i młodym krukom wołającym [do niego].
Die het vee zijn voeder geeft; aan de jonge raven, als zij roepen.
10 Nie lubuje się w mocy konia ani nie ma upodobania w goleniach mężczyzny.
Hij heeft geen lust aan de sterkte des paards; Hij heeft geen welgevallen aan de benen des mans.
11 PAN ma upodobanie w tych, którzy się go boją, którzy ufają jego miłosierdziu.
De HEERE heeft een welgevallen aan hen, die Hem vrezen, die op Zijn goedertierenheid hopen.
12 Chwal PANA, Jeruzalem; chwal swego Boga, Syjonie.
O Jeruzalem! roem den HEERE; o Sion! loof uw God.
13 On bowiem umacnia zasuwy twoich bram i błogosławi synów twoich pośród ciebie.
Want Hij maakt de grendelen uwer poorten sterk; Hij zegent uw kinderen binnen in u.
14 Zapewnia pokój w twoich granicach i syci cię najwyborniejszą pszenicą.
Die uw landpalen in vrede stelt; Hij verzadigt u met het vette der tarwe.
15 On wysyła swój rozkaz na ziemię; szybko biegnie jego słowo.
Hij zendt Zijn bevel op aarde; Zijn woord loopt zeer snel.
16 On daje śnieg jak wełnę, rozsypuje szron jak popiół.
Hij geeft sneeuw als wol; Hij strooit den rijm als as.
17 Rzuca swój lód jak okruchy; któż ostoi się przed jego zimnem?
Hij werpt Zijn ijs heen als stukken; wie zou bestaan voor Zijn koude?
18 Posyła swoje słowo i [lody] topnieją; wionie swym wiatrem i wody spływają.
Hij zendt Zijn woord, en doet ze smelten; Hij doet Zijn wind waaien, de wateren vloeien henen.
19 Oznajmia swe słowo Jakubowi, swe prawa i sądy Izraelowi.
Hij maakt Jakob Zijn woorden bekend, Israel Zijn inzettingen en Zijn rechten.
20 Nie uczynił tak żadnemu narodowi, nie poznali jego sądów. Alleluja.
Alzo heeft Hij geen volk gedaan; en Zijn rechten, die kennen zij niet. Hallelujah!