< Psalmów 147 >

1 Chwalcie PANA, bo dobrze [jest] śpiewać naszemu Bogu; jest [to] bowiem miłe i piękna jest chwała.
Halleluja! Ja, det er godt at lovsynge vor Gud, ja, det er lifligt, lovsang sømmer sig.
2 PAN buduje Jeruzalem [i] gromadzi rozproszonych Izraela.
Herren bygger Jerusalem, han samler de spredte af Israel,
3 On uzdrawia skruszonych w sercu i opatruje ich rany.
han læger dem, hvis Hjerte er sønderknust, og forbinder deres Sår;
4 On liczy gwiazdy, nazywa każdą z nich po imieniu.
han fastsætter Stjemernes Tal og giver dem alle Navn.
5 Wielki [jest] nasz Pan i zasobny w moc; jego mądrość jest niezmierzona.
Vor Herre er stor og vældig, hans Indsigt er uden Mål;
6 PAN podnosi pokornych, [a] niegodziwych poniża aż do ziemi.
HERREN holder de ydmyge oppe, til Jorden bøjer han gudløse.
7 Śpiewajcie PANU z dziękczynieniem; śpiewajcie naszemu Bogu przy dźwiękach harfy;
Syng for HERREN med Tak, leg for vor Gud på Citer!
8 Który okrywa niebiosa obłokami [i] przygotowuje deszcz dla ziemi; który sprawia, że trawa rośnie na górach;
Han dækker Himlen med Skyer, sørger for Regn til Jorden, lader Græs spire frem på Bjergene og Urter til Menneskers Brug;
9 Który daje pokarm bydłu i młodym krukom wołającym [do niego].
Føde giver han Kvæget og Ravneunger, som skriger;
10 Nie lubuje się w mocy konia ani nie ma upodobania w goleniach mężczyzny.
hans Hu står ikke til stærke Heste, han har ikke Behag i rapfodet Mand;
11 PAN ma upodobanie w tych, którzy się go boją, którzy ufają jego miłosierdziu.
HERREN har Behag i dem, der frygter ham, dem, der bier på hans Miskundhed.
12 Chwal PANA, Jeruzalem; chwal swego Boga, Syjonie.
Lovpris HERREN, Jerusalem, pris, o Zion, din Gud!
13 On bowiem umacnia zasuwy twoich bram i błogosławi synów twoich pośród ciebie.
Thi han gør dine Portstænger stærke, velsigner dine Børn i din Midte;
14 Zapewnia pokój w twoich granicach i syci cię najwyborniejszą pszenicą.
dine Landemærker giver han Fred, mætter dig med Hvedens Fedme;
15 On wysyła swój rozkaz na ziemię; szybko biegnie jego słowo.
han sender sit Bud til Jorden, hastigt løber hans Ord,
16 On daje śnieg jak wełnę, rozsypuje szron jak popiół.
han lader Sne falde ned som Uld, som Aske spreder han Rim,
17 Rzuca swój lód jak okruchy; któż ostoi się przed jego zimnem?
som Brødsmuler sender han Hagl, Vandene stivner af Kulde fra ham;
18 Posyła swoje słowo i [lody] topnieją; wionie swym wiatrem i wody spływają.
han sender sit Ord og smelter dem, de strømmer, når han rejser sit Vejr.
19 Oznajmia swe słowo Jakubowi, swe prawa i sądy Izraelowi.
Han kundgør sit Ord for Jakob, sine Vedtægter og Lovbud for Israel.
20 Nie uczynił tak żadnemu narodowi, nie poznali jego sądów. Alleluja.
Så gjorde han ikke mod andre Folk, dem kundgør han ingen Lovbud. Halleluja!

< Psalmów 147 >