Psalmów 147
1 Chwalcie PANA, bo dobrze [jest] śpiewać naszemu Bogu; jest [to] bowiem miłe i piękna jest chwała.
Rəbbə həmd edin! Allahımızı tərənnüm etmək nə qədər yaxşıdır! O buna layiqdir, Ona həmdlər söyləmək xoşdur!
2 PAN buduje Jeruzalem [i] gromadzi rozproszonych Izraela.
Rəbb Yerusəlimi bərpa edər, İsrailin əsarətdə olanlarını yığıb-gətirər.
3 On uzdrawia skruszonych w sercu i opatruje ich rany.
O, sınıq qəlblərə şəfa verər, Yaralarını sarıyar.
4 On liczy gwiazdy, nazywa każdą z nich po imieniu.
Ulduzların sayını hesablar, Hər birini öz adı ilə çağırar.
5 Wielki [jest] nasz Pan i zasobny w moc; jego mądrość jest niezmierzona.
Xudavəndimiz əzəmətlidir, Qüvvəti çoxdur, dərrakəsi hədsizdir!
6 PAN podnosi pokornych, [a] niegodziwych poniża aż do ziemi.
Rəbb məzlumları ayağa qaldırar, Pisləri isə toz-torpaq içinə atar.
7 Śpiewajcie PANU z dziękczynieniem; śpiewajcie naszemu Bogu przy dźwiękach harfy;
Rəbbə şükür nəğməsi söyləyin, Allahımızı lira ilə tərənnüm edin!
8 Który okrywa niebiosa obłokami [i] przygotowuje deszcz dla ziemi; który sprawia, że trawa rośnie na górach;
O, göyləri buludlarla bürüyər, Yer üzünü yağışla təmin edər, Dağlarda ot bitirər.
9 Który daje pokarm bydłu i młodym krukom wołającym [do niego].
O, heyvanlara yem verər, Çığırışan quzğun balalarını yemlər.
10 Nie lubuje się w mocy konia ani nie ma upodobania w goleniach mężczyzny.
O, güclü atlardan zövq almaz, Qüvvətli addımlardan razı qalmaz.
11 PAN ma upodobanie w tych, którzy się go boją, którzy ufają jego miłosierdziu.
Amma Rəbb Ondan qorxanlardan, Onun məhəbbətinə ümid bağlayanlardan razı qalar.
12 Chwal PANA, Jeruzalem; chwal swego Boga, Syjonie.
Ey Yerusəlim, Rəbbi mədh et! Ey Sion, Allahına həmd et!
13 On bowiem umacnia zasuwy twoich bram i błogosławi synów twoich pośród ciebie.
Çünki darvazalarının cəftələrini bərkidər, Sənin əhalinə bərəkət verər.
14 Zapewnia pokój w twoich granicach i syci cię najwyborniejszą pszenicą.
Sərhədinə əmin-amanlıq, Sənə doyunca əla taxıl yetirər.
15 On wysyła swój rozkaz na ziemię; szybko biegnie jego słowo.
Kəlamını yer üzünə yollar, Onun sözü tez yayılar.
16 On daje śnieg jak wełnę, rozsypuje szron jak popiół.
Ağ yun kimi qar yağdırar, Kül kimi qırov salar.
17 Rzuca swój lód jak okruchy; któż ostoi się przed jego zimnem?
Parça-parça dolu tökər. Onun soyuğuna kim dözə bilər?
18 Posyła swoje słowo i [lody] topnieją; wionie swym wiatrem i wody spływają.
Buyruq verəndə buz əriyər, Külək əsdirəndə sular sel tək axar.
19 Oznajmia swe słowo Jakubowi, swe prawa i sądy Izraelowi.
O, Yaqub nəslinə sözlərini, İsraillilərə qanun və hökmlərini bildirir.
20 Nie uczynił tak żadnemu narodowi, nie poznali jego sądów. Alleluja.
Başqa millətlər üçün belə etməyib, Heç birinə hökmlərini bildirməyib. Rəbbə həmd edin!
