Psalmów 146

1 Alleluja. Chwal, duszo moja, PANA.

Praise ye the LORD! Praise the LORD, O my soul!

2 Będę chwalić PANA, póki żyję; będę śpiewał memu Bogu, póki będę istniał.

I will praise the LORD, as long as I live; I will sing praises to my God, while I have my being.

3 Nie pokładajcie ufności we władcach [ani w żadnym] synu ludzkim, u którego nie ma wybawienia.

Put not your trust in princes, In the son of man, in whom is no help!

4 Opuszcza go duch i wraca do swojej ziemi; w tymże dniu zginą [wszystkie] jego myśli.

His breath goeth forth; he returneth to the dust; In that very day his plans perish.

5 Błogosławiony ten, kogo pomocą jest Bóg Jakuba, kto nadzieję pokłada w PANU, jego Bogu;

Happy is he that hath the God of Jacob for his help; Whose hope is in the LORD, his God;

6 Który uczynił niebo i ziemię, morze i wszystko, co w nich [jest]; który dochowuje prawdy na wieki;

Who made heaven and earth, The sea, and all that is therein; Who keepeth truth for ever;

7 Który oddaje sprawiedliwość pokrzywdzonym [i] daje chleb głodnym; PAN uwalnia więźniów.

Who executeth judgment for the oppressed; Who giveth food to the hungry. The LORD setteth free the prisoners;

8 PAN otwiera [oczy] ślepych; PAN podnosi przygnębionych; PAN miłuje sprawiedliwych.

The LORD openeth the eyes of the blind; The LORD raiseth up them that are bowed down; The LORD loveth the righteous.

9 PAN strzeże przychodniów, wspomaga sierotę i wdowę, ale krzyżuje drogę niegodziwych.

The LORD preserveth the strangers; He relieveth the fatherless and the widow; But the way of the wicked he maketh crooked.

10 PAN będzie królował na wieki, twój Bóg, o Syjonie, z pokolenia na pokolenie. Alleluja.

The LORD shall reign for ever; Thy God, O Zion! to all generations! Praise ye the LORD!