< Psalmów 145 >

1 Pieśń pochwalna Dawida. Będę cię wywyższać, Boże mój, królu [mój], i będę błogosławić twe imię na wieki wieków.
Chwalebna pieśń Dawidowa. Wywyższać cię będę, Boże mój, królu mój! i błogosławić będę imieniowi twemu na wieki wieków.
2 Każdego dnia będę cię błogosławić i chwalić twoje imię na wieki wieków.
Na każdy dzień błogosławić cię będę, a chwalić imię twoje na wieki wieków.
3 Wielki jest PAN i godzien wielkiej chwały, a jego wielkość jest niezbadana.
Pan wielki jest i bardzo chwalebny, a wielkość jego nie może być dościgniona.
4 Pokolenie pokoleniu będzie wychwalać twoje dzieła i opowiadać o twoich potężnych czynach.
Naród narodowi wychwalać będzie sprawy twoje, a mocy twoje opowiadać będą.
5 Będę wysławiać wspaniałość chwały twojego majestatu i twoje cudowne dzieła.
Ozdobę chwały wielmożności twojej, i dziwne twe sprawy wysławiać będę.
6 I będą mówić o mocy twoich straszliwych [czynów], a [ja] będę opowiadać twoją wielkość.
I moc strasznych uczynków twoich ogłaszać będą, i ja zacność twoję opowiadać będę,
7 Będą wysławiać pamięć twojej wielkiej dobroci i śpiewać o twojej sprawiedliwości.
Pamięć obfitej dobroci twojej wysławiać, o sprawiedliwości twojej śpiewać będą, mówiąc:
8 Łaskawy jest PAN i litościwy, nieskory do gniewu i bardzo miłosierny.
Dobrotliwy i miłosierny jest Pan, nierychły do gniewu, i wielkiego miłosierdzia.
9 Dobry jest PAN dla wszystkich, a jego miłosierdzie nad wszystkimi jego dziełami.
Dobryć jest Pan wszystkim, a miłosierdzie jego nad wszystkiem sprawami jego.
10 Twoje dzieła będą cię wysławiać, PANIE, a twoi święci będą ci błogosławić.
Niech cię wysławiają, Panie! wszystkie sprawy twoje, a święci twoi niech ci błogosławią.
11 Będą opowiadać o chwale twego królestwa i mówić o twojej potędze;
Sławę królestwa twego niech opowiadają, a o możności twojej niech rozmawiają;
12 Aby oznajmić synom ludzkim jego potężne czyny [i] wspaniałą chwałę jego królestwa.
Aby oznajmili synom ludzkim mocy jego, a chwałę i ozdobę królestwa jego.
13 Twoje królestwo [jest] królestwem wiecznym, a twoje panowanie [trwa] przez wszystkie pokolenia.
Królestwo twoje jest królestwo wszystkich wieków, a panowanie twoje nie ustaje nad wszystkimi narodami.
14 PAN podtrzymuje wszystkich, którzy upadają, i podnosi wszystkich przygnębionych.
Trzyma Pan wszystkich upadających, a podnosi wszystkich obalonych.
15 Oczy wszystkich oczekują ciebie, a ty im dajesz pokarm we właściwym czasie.
Oczy wszystkich w tobie nadzieję mają, a ty im dajesz pokarm ich czasu swojego.
16 Otwierasz swoją rękę i nasycasz do woli wszystko, co żyje.
Otwierasz rękę twoję, a nasycasz wszystko, co żyje, według upodobania twego.
17 Sprawiedliwy [jest] PAN we wszystkich swoich drogach i miłosierny we wszystkich swoich dziełach.
Sprawiedliwy jest Pan we wszystkich drogach swoich, i miłosierny we wszystkich sprawach swoich.
18 Bliski [jest] PAN wszystkim, którzy go wzywają; wszystkim, którzy go wzywają w prawdzie.
Bliski jest Pan wszystkim, którzy go wzywają, wszystkim, którzy go wzywają w prawdzie.
19 Spełni pragnienia tych, którzy się go boją; usłyszy ich wołanie i wybawi ich.
Wolę tych czyni, którzy się go boją, a wołanie ich wysłuchiwa, i ratuje ich.
20 PAN strzeże wszystkich, którzy go miłują; a wytraci wszystkich niegodziwych.
Strzeże Pan wszystkich, którzy go miłują; ale wszystkich niepobożnych wytraci.
21 Moje usta będą głosić chwałę PANA i niech wszelkie ciało błogosławi jego święte imię na wieki wieków.
Chwałę Pańską wysławiać będą usta moje; a błogosławić będzie wszelkie ciało imię święte jego na wieki wieków.

< Psalmów 145 >