Psalmów 144
1 Pieśń Dawida. Błogosławiony PAN, moja skała, który zaprawia moje ręce do walki, a moje palce do wojny.
By David. Blessed be the LORD, my rock, who trains my hands to war, and my fingers to battle—
2 Moje miłosierdzie i moja twierdza, moja warownia, mój wybawiciel i moja tarcza; ten, któremu ufam, on mi poddaje mój lud.
my loving kindness, my fortress, my high tower, my deliverer, my shield, and he in whom I take refuge, who subdues my people under me.
3 PANIE, czym jest człowiek, że zwracasz na niego uwagę? [Albo] syn człowieczy, że go poważasz?
LORD, what is man, that you care for him? Or the son of man, that you think of him?
4 Człowiek jest podobny do marności; jego dni jak cień, który przemija.
Man is like a breath. His days are like a shadow that passes away.
5 PANIE, nachyl twoich niebios i zstąp; dotknij gór, a będą dymić.
Part your heavens, LORD, and come down. Touch the mountains, and they will smoke.
6 Zabłyśnij błyskawicą i rozprosz ich; wypuść swoje strzały i poraź ich.
Throw out lightning, and scatter them. Send out your arrows, and rout them.
7 Wyciągnij swą rękę z wysokości; wybaw mnie i ocal z wielkich wód, z rąk cudzoziemców;
Stretch out your hand from above, rescue me, and deliver me out of great waters, out of the hands of foreigners,
8 Których usta mówią kłamstwo, a ich prawica jest prawicą fałszywą.
whose mouths speak deceit, whose right hand is a right hand of falsehood.
9 Boże, zaśpiewam tobie nową pieśń; będę ci śpiewał przy [dźwiękach] lutni i harfy o dziesięciu strunach.
I will sing a new song to you, God. On a ten-stringed lyre, I will sing praises to you.
10 [Ty] dajesz królom zwycięstwo, [a] Dawida, swego sługę, wybawiasz od srogiego miecza.
You are he who gives salvation to kings, who rescues David, his servant, from the deadly sword.
11 Wybaw mnie i ocal z rąk cudzoziemców, których usta mówią kłamstwo, a ich prawica jest prawicą fałszywą;
Rescue me, and deliver me out of the hands of foreigners, whose mouths speak deceit, whose right hand is a right hand of falsehood.
12 Aby nasi synowie byli jak szczepy wyrosłe w swojej młodości, [a] nasze córki jak kamienie węgielne, wyrzeźbione na wzór pałacu;
Then our sons will be like well-nurtured plants, our daughters like pillars carved to adorn a palace.
13 [Aby] nasze spichlerze były pełne, obficie zaopatrzone we wszystko, nasze stada rodziły tysiące i dziesięć tysięcy w naszych zagrodach;
Our barns are full, filled with all kinds of provision. Our sheep produce thousands and ten thousands in our fields.
14 [Aby] nasze woły były tłuste, żeby nie było włamań ani ucieczek, ani narzekania na naszych ulicach.
Our oxen will pull heavy loads. There is no breaking in, and no going away, and no outcry in our streets.
15 Błogosławiony lud, któremu się tak dzieje. Błogosławiony lud, którego Bogiem jest PAN.
Happy are the people who are in such a situation. Happy are the people whose God is the LORD.
