< Psalmów 144 >

1 Pieśń Dawida. Błogosławiony PAN, moja skała, który zaprawia moje ręce do walki, a moje palce do wojny.
Blessed be YHWH my strength, which teacheth my hands to war, and my fingers to fight:
2 Moje miłosierdzie i moja twierdza, moja warownia, mój wybawiciel i moja tarcza; ten, któremu ufam, on mi poddaje mój lud.
My goodness, and my fortress; my high tower, and my deliverer; my shield, and he in whom I trust; who subdueth my people under me.
3 PANIE, czym jest człowiek, że zwracasz na niego uwagę? [Albo] syn człowieczy, że go poważasz?
YHWH, what is man, that thou takest knowledge of him! or the son of man, that thou makest account of him!
4 Człowiek jest podobny do marności; jego dni jak cień, który przemija.
Man is like to vanity: his days are as a shadow that passeth away.
5 PANIE, nachyl twoich niebios i zstąp; dotknij gór, a będą dymić.
Bow thy heavens, O YHWH, and come down: touch the mountains, and they shall smoke.
6 Zabłyśnij błyskawicą i rozprosz ich; wypuść swoje strzały i poraź ich.
Cast forth lightning, and scatter them: shoot out thine arrows, and destroy them.
7 Wyciągnij swą rękę z wysokości; wybaw mnie i ocal z wielkich wód, z rąk cudzoziemców;
Send thine hand from above; rid me, and deliver me out of great waters, from the hand of strange children;
8 Których usta mówią kłamstwo, a ich prawica jest prawicą fałszywą.
Whose mouth speaketh vanity, and their right hand is a right hand of falsehood.
9 Boże, zaśpiewam tobie nową pieśń; będę ci śpiewał przy [dźwiękach] lutni i harfy o dziesięciu strunach.
I will sing a new song unto thee, O Elohim: upon a psaltery and an instrument of ten strings will I sing praises unto thee.
10 [Ty] dajesz królom zwycięstwo, [a] Dawida, swego sługę, wybawiasz od srogiego miecza.
It is he that giveth salvation unto kings: who delivereth David his servant from the hurtful sword.
11 Wybaw mnie i ocal z rąk cudzoziemców, których usta mówią kłamstwo, a ich prawica jest prawicą fałszywą;
Rid me, and deliver me from the hand of strange children, whose mouth speaketh vanity, and their right hand is a right hand of falsehood:
12 Aby nasi synowie byli jak szczepy wyrosłe w swojej młodości, [a] nasze córki jak kamienie węgielne, wyrzeźbione na wzór pałacu;
That our sons may be as plants grown up in their youth; that our daughters may be as corner stones, polished after the similitude of a palace:
13 [Aby] nasze spichlerze były pełne, obficie zaopatrzone we wszystko, nasze stada rodziły tysiące i dziesięć tysięcy w naszych zagrodach;
That our garners may be full, affording all manner of store: that our sheep may bring forth thousands and ten thousands in our streets:
14 [Aby] nasze woły były tłuste, żeby nie było włamań ani ucieczek, ani narzekania na naszych ulicach.
That our oxen may be strong to labour; that there be no breaking in, nor going out; that there be no complaining in our streets.
15 Błogosławiony lud, któremu się tak dzieje. Błogosławiony lud, którego Bogiem jest PAN.
Joyful is that people, that is in such a case: yea, joyful is that people, whose Elohim is YHWH.

< Psalmów 144 >