Psalmów 144
1 Pieśń Dawida. Błogosławiony PAN, moja skała, który zaprawia moje ręce do walki, a moje palce do wojny.
Blessed be the Lord my God, who teacheth my hands to fight, and my fingers to war.
2 Moje miłosierdzie i moja twierdza, moja warownia, mój wybawiciel i moja tarcza; ten, któremu ufam, on mi poddaje mój lud.
My mercy, and my refuge: my support, and my deliverer: My protector, and I have hoped in him: who subdueth my people under me.
3 PANIE, czym jest człowiek, że zwracasz na niego uwagę? [Albo] syn człowieczy, że go poważasz?
Lord, what is man, that thou art made known to him? or the son of man, that thou makest account of him?
4 Człowiek jest podobny do marności; jego dni jak cień, który przemija.
Man is like to vanity: his days pass away like a shadow.
5 PANIE, nachyl twoich niebios i zstąp; dotknij gór, a będą dymić.
Lord, bow down thy heavens and descend: touch the mountains and they shall smoke.
6 Zabłyśnij błyskawicą i rozprosz ich; wypuść swoje strzały i poraź ich.
Send forth lightning, and thou shalt scatter them: shoot out thy arrows, and thou shalt trouble them.
7 Wyciągnij swą rękę z wysokości; wybaw mnie i ocal z wielkich wód, z rąk cudzoziemców;
Put forth thy hand from on high, take me out, and deliver me from many waters: from the hand of strange children:
8 Których usta mówią kłamstwo, a ich prawica jest prawicą fałszywą.
Whose mouth hath spoken vanity: and their right hand is the right hand of iniquity.
9 Boże, zaśpiewam tobie nową pieśń; będę ci śpiewał przy [dźwiękach] lutni i harfy o dziesięciu strunach.
To thee, O God, I will sing a new canticle: on the psaltery and an instrument of ten strings I will sing praises to thee.
10 [Ty] dajesz królom zwycięstwo, [a] Dawida, swego sługę, wybawiasz od srogiego miecza.
Who givest salvation to kings: who hast redeemed thy servant David from the malicious sword:
11 Wybaw mnie i ocal z rąk cudzoziemców, których usta mówią kłamstwo, a ich prawica jest prawicą fałszywą;
Deliver me, And rescue me out of the hand of strange children; whose mouth hath spoken vanity: and their right hand is the right hand of iniquity:
12 Aby nasi synowie byli jak szczepy wyrosłe w swojej młodości, [a] nasze córki jak kamienie węgielne, wyrzeźbione na wzór pałacu;
Whose sons are as new plants in their youth: Their daughters decked out, adorned round about after the similitude of a temple:
13 [Aby] nasze spichlerze były pełne, obficie zaopatrzone we wszystko, nasze stada rodziły tysiące i dziesięć tysięcy w naszych zagrodach;
Their storehouses full, flowing out of this into that. Their sheep fruitful in young, abounding in their goings forth:
14 [Aby] nasze woły były tłuste, żeby nie było włamań ani ucieczek, ani narzekania na naszych ulicach.
Their oxen fat. There is no breach of wall, nor passage, nor crying out in their streets.
15 Błogosławiony lud, któremu się tak dzieje. Błogosławiony lud, którego Bogiem jest PAN.
They have called the people happy, that hath these things: but happy is that people whose God is the Lord.
