Psalmów 14

1 Przewodnikowi chóru. Dawidowy. Głupi powiedział w swoim sercu: Nie ma Boga. Są zepsuci, popełniają obrzydliwe czyny. Nie ma nikogo, kto by czynił dobro.

“For the leader of the music. A psalm of David.” The fool saith in his heart, “There is no God.” They are corrupt; abominable are their doings; There is none that doeth good.

2 PAN spojrzał z niebios na synów ludzkich, aby zobaczyć, czy jest ktoś rozumny i szukający Boga.

Jehovah looketh down from heaven upon the children of men, To see if there are any that have understanding, That have regard to God.

3 Wszyscy zboczyli z drogi, wszyscy jednakowo znikczemnieli. Nie ma nikogo, kto by czynił dobro, nie ma ani jednego.

They are all gone out of the way; together are they corrupt; There is none that doeth good—no, not one.

4 Czyż są nierozumni wszyscy czyniący nieprawość, którzy pożerają mój lud, [jakby] chleb jedli, [a] PANA nie wzywają?

Shall not the evil-doers be requited, Who devour my people like bread, And call not upon Jehovah?

5 Tam ogarnie ich strach, gdyż Bóg jest pośród pokolenia sprawiedliwych.

Yea, then shall they be in great fear; For Jehovah is with the race of the righteous.

6 Szydzicie z rady ubogiego, ale PAN jest jego ucieczką.

Ye would put to shame the counsel of the poor; But Jehovah is their refuge.

7 Oby przyszło z Syjonu zbawienie Izraela! Gdy PAN odwróci niewolę swego ludu, Jakub się rozraduje i Izrael się rozweseli.

Oh that salvation for Israel would come out of Zion! When Jehovah bringeth back the captives of his people, Then shall Jacob rejoice, and Israel be glad.