Psalmów 139

1 Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. PANIE, przeniknąłeś [mnie] i znasz mnie.

Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Panie! doświadczyłeś i doznałeś mię.

2 Wiesz, kiedy siedzę i wstaję, z daleka znasz moje myśli.

Tedy znasz siedzenie moje, i powstanie moje, wyrozumiewasz myśli moje z daleka.

3 Otaczasz moją ścieżkę i spoczynek, wszystkie moje drogi są ci znane.

Tyś chodzenie moje i leżenie moje ogarnął, świadomeś wszystkich dróg moich.

4 Zanim na [moim] języku pojawi się słowo, ty, PANIE, już je znasz.

Nim przyjdzie słowo na język mój, oto Panie! ty to wszystko wiesz.

5 Otaczasz mnie z tyłu i z przodu i położyłeś na mnie twoją rękę.

Z tyłu i z przodku otoczyłeś mię, a położyłeś na mię rękę twoję.

6 Zbyt cudowna jest dla mnie [twoja] wiedza; jest wzniosła, nie mogę jej pojąć.

Dziwniejsza umiejętność twoja nad dowcip mój; wysoka jest, nie mogę jej pojąć.

7 Dokąd ujdę przed twoim duchem? Dokąd ucieknę przed twoim obliczem?

Dokąd ujdę przed duchem twoim? a dokąd przed obliczem twojem uciekę?

8 Jeśli wstąpię do nieba, [jesteś] tam; jeśli przygotuję sobie posłanie w piekle, tam też jesteś. (Sheol h7585)

Jeźlibym wstąpił do nieba, jesteś tam; i jeźlibym sobie posłał w grobie, i tameś przytomny. (Sheol h7585)

9 Gdybym wziął skrzydła zorzy porannej, aby zamieszkać na krańcu morza;

Wziąłlibym skrzydła rannej zorzy, abym mieszkał na końcu morza,

10 I tam twoja ręka prowadziłaby mnie i twoja prawica by mnie podtrzymała.

I tamby mię ręka twoja prowadziła, a dosięgłaby mię prawica twoja.

11 Jeśli powiem: Na pewno zakryją mnie ciemności, to i noc [będzie] dokoła mnie światłem.

Albo rzekłlibym: Wżdyć ciemności zakryją mię; aleć i noc jest światłem około mnie,

12 Nawet ciemność [nic] przed tobą nie skryje, dla ciebie noc świeci jak dzień, ciemność jest jak światłość.

Gdyż i ciemności nic nie zakryją przed tobą; owszem tobie noc jako dzień świeci; ciemnościć są jako światłość.

13 Ty bowiem panujesz nad moimi nerkami; okryłeś mnie w łonie mojej matki.

Ty zaiste w nocy masz nerki moje; okryłeś mię w żywocie matki mojej.

14 Wysławiam cię, bo zostałem stworzony w sposób zadziwiający i cudowny; przedziwne są twoje dzieła, a moja dusza zna [je] bardzo dobrze.

Wysławiam cię dlatego, że się zdumiewam strasznym i dziwnym sprawom twoim, a dusza moja zna je wybornie.

15 Żadna moja kość nie była zakryta przed tobą, gdy zostałem stworzony w skrytości i misternie złożony w głębiach ziemi.

Nie zataiła się żadna kość moja przed tobą, chociażem był uczyniony w skrytości, i misternie złożony w niskościach ziemi.

16 Twoje oczy widziały niedoskonały płód mego [ciała]; w twojej księdze są zapisane wszystkie [moje] członki i dni, w [które] były kształtowane, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.

Niedoskonały płód ciała mego widziały oczy twoje; w księgi twoje wszystkie członki moje wpisane są, i dni, w których kształtowane były, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.

17 Jak drogie są dla mnie twoje myśli, Boże! Jak wielka jest ich liczba!

Przetoż o jako drogie są u mnie myśli twoje, Boże! a jako ich jest wielka liczba.

18 Gdybym chciał je zliczyć, byłoby ich więcej niż piasku; gdy się budzę, jeszcze jestem z tobą.

Jeźlibym je chciał zliczyć, nad piasek rozmnożyły się; ocucęli się, jeszczem ci ja z tobą.

19 Zgładzisz, Boże, niegodziwego; niech odstąpią ode mnie ludzie krwawi;

Zabiłlibyś, o Boże! niezbożnika, tedyćby mężowie krwawi odstąpili odemnie;

20 [Którzy] mówią obrzydliwości przeciwko tobie, twoi wrogowie nadaremnie biorą [twoje imię].

Którzy mówią przeciwko tobie obrzydłości, którzy próżno wynoszą nieprzyjaciół twoich.

21 Czy nie nienawidzę tych, PANIE, którzy nienawidzą ciebie? I nie brzydzę się tymi, którzy przeciwko tobie powstają?

Izali tych, którzy cię w nienawiści mają, o Panie! niemam w nienawiści? a ci, którzy przeciwko tobie powstawają, izaż mi nie omierzli?

22 Nienawidzę ich pełnią nienawiści i mam [ich] za wrogów.

Główną nienawiścią nienawidzę ich, a mam ich za nieprzyjaciół.

23 Przeniknij mnie, Boże, i poznaj moje serce; wypróbuj mnie i poznaj moje myśli;

Wyszpieguj mię, Boże! a poznaj serce moje; doświadcz mię, a poznaj myśli moje,

24 I zobacz, czy [jest] we mnie droga nieprawości, a prowadź mnie drogą wieczną.

I obacz, jeźli droga odporności jest we mnie, a prowadź mię drogą wieczną.