Psalmów 139
1 Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. PANIE, przeniknąłeś [mnie] i znasz mnie.
Dem Musikmeister, von David ein Psalm. HERR, du erforschest mich und kennst mich;
2 Wiesz, kiedy siedzę i wstaję, z daleka znasz moje myśli.
du weißt es, ob ich sitze oder aufstehe,
3 Otaczasz moją ścieżkę i spoczynek, wszystkie moje drogi są ci znane.
ob ich wandre oder ruhe, du prüfst es und bist mit all meinen Wegen vertraut;
4 Zanim na [moim] języku pojawi się słowo, ty, PANIE, już je znasz.
denn ehe ein Wort auf meiner Zunge liegt, kennst du, o HERR, es schon genau.
5 Otaczasz mnie z tyłu i z przodu i położyłeś na mnie twoją rękę.
Du hältst mich von hinten und von vorne umschlossen und hast deine Hand auf mich gelegt.
6 Zbyt cudowna jest dla mnie [twoja] wiedza; jest wzniosła, nie mogę jej pojąć.
Zu wunderbar ist solches Wissen für mich, zu hoch: ich vermag’s nicht zu begreifen!
7 Dokąd ujdę przed twoim duchem? Dokąd ucieknę przed twoim obliczem?
Wohin soll ich gehn vor deinem Geist und wohin fliehn vor deinem Angesicht?
8 Jeśli wstąpię do nieba, [jesteś] tam; jeśli przygotuję sobie posłanie w piekle, tam też jesteś. (Sheol h7585)
Führe ich auf zum Himmel, so wärst du da, und lagert’ ich mich in der Unterwelt, so wärst du dort; (Sheol h7585)
9 Gdybym wziął skrzydła zorzy porannej, aby zamieszkać na krańcu morza;
nähme ich Schwingen des Morgenrots zum Flug und ließe mich nieder am äußersten Westmeer,
10 I tam twoja ręka prowadziłaby mnie i twoja prawica by mnie podtrzymała.
so würde auch dort deine Hand mich führen und deine Rechte mich fassen;
11 Jeśli powiem: Na pewno zakryją mnie ciemności, to i noc [będzie] dokoła mnie światłem.
und spräch’ ich: »Lauter Finsternis soll mich umhüllen und Nacht sei das Licht um mich her!« –
12 Nawet ciemność [nic] przed tobą nie skryje, dla ciebie noc świeci jak dzień, ciemność jest jak światłość.
auch die Finsternis würde für dich nicht finster sein, vielmehr die Nacht dir leuchten wie der Tag: Finsternis wäre für dich wie das Licht.
13 Ty bowiem panujesz nad moimi nerkami; okryłeś mnie w łonie mojej matki.
Denn du bist’s, der meine Nieren gebildet, mich gewoben im Schoß meiner Mutter.
14 Wysławiam cię, bo zostałem stworzony w sposób zadziwiający i cudowny; przedziwne są twoje dzieła, a moja dusza zna [je] bardzo dobrze.
Ich danke dir, daß ich so überaus wunderbar bereitet bin: wunderbar sind deine Werke, und meine Seele erkennt das wohl.
15 Żadna moja kość nie była zakryta przed tobą, gdy zostałem stworzony w skrytości i misternie złożony w głębiach ziemi.
Meine Wesensgestaltung war dir nicht verborgen, als im Dunkeln ich gebildet ward, kunstvoll gewirkt in den Tiefen der Erde.
16 Twoje oczy widziały niedoskonały płód mego [ciała]; w twojej księdze są zapisane wszystkie [moje] członki i dni, w [które] były kształtowane, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.
Deine Augen sahen mich schon als formlosen Keim, und in deinem Buch standen eingeschrieben alle Tage, die vorbedacht waren, als noch keiner von ihnen da war.
17 Jak drogie są dla mnie twoje myśli, Boże! Jak wielka jest ich liczba!
Für mich nun – wie kostbar sind deine Gedanken, o Gott, wie gewaltig sind ihre Summen!
18 Gdybym chciał je zliczyć, byłoby ich więcej niż piasku; gdy się budzę, jeszcze jestem z tobą.
Wollt’ ich sie zählen: ihrer sind mehr als des Sandes; wenn ich erwache, bin ich noch immer bei dir.
19 Zgładzisz, Boże, niegodziwego; niech odstąpią ode mnie ludzie krwawi;
Möchtest du doch die Frevler töten, o Gott! Und ihr Männer der Blutschuld, weichet von mir!
20 [Którzy] mówią obrzydliwości przeciwko tobie, twoi wrogowie nadaremnie biorą [twoje imię].
Sie, die von dir mit Arglist reden, mit Falschheit reden als deine Widersacher.
21 Czy nie nienawidzę tych, PANIE, którzy nienawidzą ciebie? I nie brzydzę się tymi, którzy przeciwko tobie powstają?
Sollt’ ich nicht hassen, die dich, HERR, hassen, nicht verabscheun, die sich erheben gegen dich?
22 Nienawidzę ich pełnią nienawiści i mam [ich] za wrogów.
Ja, ich hasse sie mit tödlichem Haß: als Feinde gelten sie mir.
23 Przeniknij mnie, Boże, i poznaj moje serce; wypróbuj mnie i poznaj moje myśli;
Erforsche mich, Gott, und erkenne mein Herz, prüfe mich und erkenne meine Gedanken!
24 I zobacz, czy [jest] we mnie droga nieprawości, a prowadź mnie drogą wieczną.
Und sieh, ob ich wandle auf trüglichem Wege, und leite mich auf dem ewigen Wege!
