< Psalmów 139 >
1 Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. PANIE, przeniknąłeś [mnie] i znasz mnie.
Au chef des chantres. Psaume de David. Seigneur, tu m’as examiné à fond et tu me connais.
2 Wiesz, kiedy siedzę i wstaję, z daleka znasz moje myśli.
Tu connais tous mes faits et gestes, longtemps d’avance tu es instruit de ma pensée.
3 Otaczasz moją ścieżkę i spoczynek, wszystkie moje drogi są ci znane.
Ma marche et mon repos, tu les détermines, toutes mes voies te sont familières.
4 Zanim na [moim] języku pojawi się słowo, ty, PANIE, już je znasz.
Certes la parole n’est pas encore née sur ma langue, que déjà, Seigneur, elle t’est dévoilée tout entière.
5 Otaczasz mnie z tyłu i z przodu i położyłeś na mnie twoją rękę.
Tu me serres de près derrière et devant, et tu poses sur moi ta main.
6 Zbyt cudowna jest dla mnie [twoja] wiedza; jest wzniosła, nie mogę jej pojąć.
Cette science est trop prodigieuse pour moi, trop sublime pour que je puisse la saisir.
7 Dokąd ujdę przed twoim duchem? Dokąd ucieknę przed twoim obliczem?
Où me retirerais-je devant ton esprit? Où chercherais-je un refuge pour me dérober à ta face?
8 Jeśli wstąpię do nieba, [jesteś] tam; jeśli przygotuję sobie posłanie w piekle, tam też jesteś. (Sheol )
Si j’escalade les cieux, tu es là, si je fais du Cheol ma couche, te voici encore! (Sheol )
9 Gdybym wziął skrzydła zorzy porannej, aby zamieszkać na krańcu morza;
Que je m’élève sur les ailes de l’aurore, pour m’établir aux confins des mers,
10 I tam twoja ręka prowadziłaby mnie i twoja prawica by mnie podtrzymała.
là aussi ta main me guiderait, et ta droite se saisirait de moi.
11 Jeśli powiem: Na pewno zakryją mnie ciemności, to i noc [będzie] dokoła mnie światłem.
Si je dis: "Que du moins les ténèbres m’enveloppent, que la lumière du jour se change en nuit pour moi!"
12 Nawet ciemność [nic] przed tobą nie skryje, dla ciebie noc świeci jak dzień, ciemność jest jak światłość.
Les ténèbres mêmes ne sont pas obscures pour toi, la nuit est lumineuse comme le jour, l’obscurité est clarté pour toi.
13 Ty bowiem panujesz nad moimi nerkami; okryłeś mnie w łonie mojej matki.
Car c’est toi qui as façonné mes reins, tu m’as pétri dans le sein de ma mère.
14 Wysławiam cię, bo zostałem stworzony w sposób zadziwiający i cudowny; przedziwne są twoje dzieła, a moja dusza zna [je] bardzo dobrze.
Je te rends grâce de m’avoir si merveilleusement distingué; tes œuvres sont prodigieuses, mon âme le sait parfaitement.
15 Żadna moja kość nie była zakryta przed tobą, gdy zostałem stworzony w skrytości i misternie złożony w głębiach ziemi.
Mon être n’échappa point à tes regards, quand je fus formé dans le mystère, artistement organisé dans les profondeurs de la terre.
16 Twoje oczy widziały niedoskonały płód mego [ciała]; w twojej księdze są zapisane wszystkie [moje] członki i dni, w [które] były kształtowane, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.
Tes yeux me voyaient, quand j’étais une masse informe, et sur ton livre se trouvaient inscrits tous les jours qui m’étaient réservés, avant qu’un seul fût éclos.
17 Jak drogie są dla mnie twoje myśli, Boże! Jak wielka jest ich liczba!
Mais pour moi, ô Dieu, que tes pensées m’accablent! Que leur somme est infinie!
18 Gdybym chciał je zliczyć, byłoby ich więcej niż piasku; gdy się budzę, jeszcze jestem z tobą.
Les compterai-je? Elles sont plus nombreuses que les grains de sable; quand je me réveille, je suis encore plein de ta pensée.
19 Zgładzisz, Boże, niegodziwego; niech odstąpią ode mnie ludzie krwawi;
Ah! si seulement, ô Dieu, tu faisais périr l’impie! Si seulement les hommes de sang s’éloignaient de moi!
20 [Którzy] mówią obrzydliwości przeciwko tobie, twoi wrogowie nadaremnie biorą [twoje imię].
Car ils te nomment à l’appui de leurs desseins criminels; eux, tes adversaires, invoquent ton nom pour le mensonge.
21 Czy nie nienawidzę tych, PANIE, którzy nienawidzą ciebie? I nie brzydzę się tymi, którzy przeciwko tobie powstają?
A coup sûr, je déteste ceux qui te haïssent, j’ai en horreur ceux qui se dressent contre toi.
22 Nienawidzę ich pełnią nienawiści i mam [ich] za wrogów.
Je leur ai voué une haine infinie, je les considère comme des ennemis.
23 Przeniknij mnie, Boże, i poznaj moje serce; wypróbuj mnie i poznaj moje myśli;
Scrute-moi, ô Dieu, et examine mon cœur; éprouve-moi, et prends connaissance de mes pensées.
24 I zobacz, czy [jest] we mnie droga nieprawości, a prowadź mnie drogą wieczną.
Tu verras s’il est en moi des habitudes vicieuses: guide-moi dans le chemin de l’éternité.