Psalmów 139
1 Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. PANIE, przeniknąłeś [mnie] i znasz mnie.
Zborovođi. Davidov. Jahve, proničeš me svega i poznaješ,
2 Wiesz, kiedy siedzę i wstaję, z daleka znasz moje myśli.
ti znaš kada sjednem i kada ustanem, izdaleka ti već misli moje poznaješ.
3 Otaczasz moją ścieżkę i spoczynek, wszystkie moje drogi są ci znane.
Hodam li ili ležim, sve ti vidiš, znani su ti svi moji putovi.
4 Zanim na [moim] języku pojawi się słowo, ty, PANIE, już je znasz.
Riječ mi još nije na jezik došla, a ti, Jahve, sve već znadeš.
5 Otaczasz mnie z tyłu i z przodu i położyłeś na mnie twoją rękę.
S leđa i s lica ti me obuhvaćaš, na mene si ruku svoju stavio.
6 Zbyt cudowna jest dla mnie [twoja] wiedza; jest wzniosła, nie mogę jej pojąć.
Znanje to odveć mi je čudesno, previsoko da bih ga dokučio.
7 Dokąd ujdę przed twoim duchem? Dokąd ucieknę przed twoim obliczem?
Kamo da idem od duha tvojega i kamo da od tvog lica pobjegnem?
8 Jeśli wstąpię do nieba, [jesteś] tam; jeśli przygotuję sobie posłanie w piekle, tam też jesteś. (Sheol h7585)
Ako se na nebo popnem, ondje si, ako u Podzemlje legnem, i ondje si. (Sheol h7585)
9 Gdybym wziął skrzydła zorzy porannej, aby zamieszkać na krańcu morza;
Uzmem li krila zorina pa se naselim moru na kraj
10 I tam twoja ręka prowadziłaby mnie i twoja prawica by mnie podtrzymała.
i ondje bi me ruka tvoja vodila, desnica bi me tvoja držala.
11 Jeśli powiem: Na pewno zakryją mnie ciemności, to i noc [będzie] dokoła mnie światłem.
Reknem li: “Nek' me barem tmine zakriju i nek' me noć umjesto svjetla okruži!” -
12 Nawet ciemność [nic] przed tobą nie skryje, dla ciebie noc świeci jak dzień, ciemność jest jak światłość.
ni tmina tebi neće biti tamna: noć sjaji kao dan i tama kao svjetlost.
13 Ty bowiem panujesz nad moimi nerkami; okryłeś mnie w łonie mojej matki.
Jer ti si moje stvorio bubrege, satkao me u krilu majčinu.
14 Wysławiam cię, bo zostałem stworzony w sposób zadziwiający i cudowny; przedziwne są twoje dzieła, a moja dusza zna [je] bardzo dobrze.
Hvala ti što sam stvoren tako čudesno, što su djela tvoja predivna. Dušu moju do dna si poznavao,
15 Żadna moja kość nie była zakryta przed tobą, gdy zostałem stworzony w skrytości i misternie złożony w głębiach ziemi.
kosti moje ne bjehu ti sakrite dok nastajah u tajnosti, otkan u dubini zemlje.
16 Twoje oczy widziały niedoskonały płód mego [ciała]; w twojej księdze są zapisane wszystkie [moje] członki i dni, w [które] były kształtowane, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.
Oči tvoje već tada gledahu djela moja, sve već bješe zapisano u knjizi tvojoj: dani su mi određeni dok još ne bješe ni jednoga.
17 Jak drogie są dla mnie twoje myśli, Boże! Jak wielka jest ich liczba!
Kako su mi, Bože, naumi tvoji nedokučivi, kako li je neprocjenjiv zbroj njihov.
18 Gdybym chciał je zliczyć, byłoby ich więcej niż piasku; gdy się budzę, jeszcze jestem z tobą.
Da ih brojim? Više ih je nego pijeska! Dođem li im do kraja, ti mi preostaješ!
19 Zgładzisz, Boże, niegodziwego; niech odstąpią ode mnie ludzie krwawi;
De, istrijebi, Bože, zlotvora, krvoloci nek' odstupe od mene!
20 [Którzy] mówią obrzydliwości przeciwko tobie, twoi wrogowie nadaremnie biorą [twoje imię].
Jer podmuklo se bune protiv tebe, uzalud se dižu tvoji dušmani.
21 Czy nie nienawidzę tych, PANIE, którzy nienawidzą ciebie? I nie brzydzę się tymi, którzy przeciwko tobie powstają?
Jahve, zar da ne mrzim tvoje mrzitelje? Zar da mi se ne gade protivnici tvoji?
22 Nienawidzę ich pełnią nienawiści i mam [ich] za wrogów.
Mržnjom dubokom ja ih mrzim i držim ih svojim neprijateljima.
23 Przeniknij mnie, Boże, i poznaj moje serce; wypróbuj mnie i poznaj moje myśli;
Pronikni me svega, Bože, srce mi upoznaj, iskušaj me i upoznaj misli moje:
24 I zobacz, czy [jest] we mnie droga nieprawości, a prowadź mnie drogą wieczną.
pogledaj, ne idem li putem pogubnim i povedi me putem vječnim!
