Psalmów 137

1 Nad rzekami Babilonu, tam siedzieliśmy i płakaliśmy, wspominając Syjon.

At [the] rivers of - Babylon there we sat also we wept when remembered we Zion.

2 Na wierzbach tamtej krainy zawiesiliśmy nasze harfy;

On poplars in [the] midst of it we hung up harps our.

3 Bo tam ci, którzy nas wzięli w niewolę, żądali od nas pieśni, a nasi ciemięzcy – radości, [mówiąc]: Śpiewajcie nam [którąś] z pieśni Syjonu.

For there they asked us captors our words of a song and mockers our gladness sing for us one of [the] song[s] of Zion.

4 Jakże możemy śpiewać pieśń PANA na obcej ziemi?

How? will we sing [the] song of Yahweh on ground of foreignness.

5 Jeśli zapomnę o tobie, Jeruzalem, niech sama o sobie zapomni moja prawica.

If I will forget you O Jerusalem may it forget right [hand] my.

6 Niech mi język przylgnie do podniebienia, jeśli nie będę pamiętał o tobie, jeśli nie postawię Jeruzalem ponad największą moją radość.

May it cleave tongue my - to palate my if not I will remember you if not I will lift up Jerusalem above [the] chief of joy my.

7 Pamiętaj, PANIE, synów Edomu [i] dzień Jeruzalem, gdy mówili: Zburzcie, zburzcie [je] aż do jego fundamentu.

Remember O Yahweh - to [the] people of Edom [the] day of Jerusalem who were saying lay bare - lay bare to the foundation in it.

8 O córko Babilonu, i ty będziesz spustoszona. Błogosławiony, kto ci odpłaci [za] zło, jakie nam uczyniłaś.

O daughter of Babylon that is about to be destroyed how blessed! [is one] who he will repay to you dealing your that you dealt to us.

9 Błogosławiony, kto schwyci i roztrzaska twe dzieci o skałę.

How blessed! - [is one] who he will seize and he will smash children your to the rock.