< Psalmów 137 >
1 Nad rzekami Babilonu, tam siedzieliśmy i płakaliśmy, wspominając Syjon.
我們曾在巴比倫的河邊坐下, 一追想錫安就哭了。
2 Na wierzbach tamtej krainy zawiesiliśmy nasze harfy;
我們把琴掛在那裏的柳樹上;
3 Bo tam ci, którzy nas wzięli w niewolę, żądali od nas pieśni, a nasi ciemięzcy – radości, [mówiąc]: Śpiewajcie nam [którąś] z pieśni Syjonu.
因為在那裏,擄掠我們的要我們唱歌, 搶奪我們的要我們作樂,說: 給我們唱一首錫安歌吧!
4 Jakże możemy śpiewać pieśń PANA na obcej ziemi?
我們怎能在外邦唱耶和華的歌呢?
5 Jeśli zapomnę o tobie, Jeruzalem, niech sama o sobie zapomni moja prawica.
耶路撒冷啊,我若忘記你, 情願我的右手忘記技巧!
6 Niech mi język przylgnie do podniebienia, jeśli nie będę pamiętał o tobie, jeśli nie postawię Jeruzalem ponad największą moją radość.
我若不記念你, 若不看耶路撒冷過於我所最喜樂的, 情願我的舌頭貼於上膛!
7 Pamiętaj, PANIE, synów Edomu [i] dzień Jeruzalem, gdy mówili: Zburzcie, zburzcie [je] aż do jego fundamentu.
耶路撒冷遭難的日子, 以東人說:拆毀!拆毀! 直拆到根基! 耶和華啊,求你記念這仇!
8 O córko Babilonu, i ty będziesz spustoszona. Błogosławiony, kto ci odpłaci [za] zło, jakie nam uczyniłaś.
將要被滅的巴比倫城啊, 報復你像你待我們的,那人便為有福!
9 Błogosławiony, kto schwyci i roztrzaska twe dzieci o skałę.
拿你的嬰孩摔在磐石上的, 那人便為有福!