Psalmów 137

1 Nad rzekami Babilonu, tam siedzieliśmy i płakaliśmy, wspominając Syjon.

我们曾在巴比伦的河边坐下， 一追想锡安就哭了。

2 Na wierzbach tamtej krainy zawiesiliśmy nasze harfy;

我们把琴挂在那里的柳树上；

3 Bo tam ci, którzy nas wzięli w niewolę, żądali od nas pieśni, a nasi ciemięzcy – radości, [mówiąc]: Śpiewajcie nam [którąś] z pieśni Syjonu.

因为在那里，掳掠我们的要我们唱歌， 抢夺我们的要我们作乐，说： 给我们唱一首锡安歌吧！

4 Jakże możemy śpiewać pieśń PANA na obcej ziemi?

我们怎能在外邦唱耶和华的歌呢？

5 Jeśli zapomnę o tobie, Jeruzalem, niech sama o sobie zapomni moja prawica.

耶路撒冷啊，我若忘记你， 情愿我的右手忘记技巧！

6 Niech mi język przylgnie do podniebienia, jeśli nie będę pamiętał o tobie, jeśli nie postawię Jeruzalem ponad największą moją radość.

我若不记念你， 若不看耶路撒冷过于我所最喜乐的， 情愿我的舌头贴于上膛！

7 Pamiętaj, PANIE, synów Edomu [i] dzień Jeruzalem, gdy mówili: Zburzcie, zburzcie [je] aż do jego fundamentu.

耶路撒冷遭难的日子， 以东人说：拆毁！拆毁！ 直拆到根基！ 耶和华啊，求你记念这仇！

8 O córko Babilonu, i ty będziesz spustoszona. Błogosławiony, kto ci odpłaci [za] zło, jakie nam uczyniłaś.

将要被灭的巴比伦城啊， 报复你像你待我们的，那人便为有福！

9 Błogosławiony, kto schwyci i roztrzaska twe dzieci o skałę.

拿你的婴孩摔在磐石上的， 那人便为有福！