< Psalmów 136 >
1 Wysławiajcie PANA, bo jest dobry; bo na wieki jego miłosierdzie.
Wysławiajcież Pana, albowiem jest dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
2 Wysławiajcie Boga bogów, bo na wieki jego miłosierdzie.
Wysławiajcież Boga nad bogami; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
3 Wysławiajcie Pana panów, bo na wieki jego miłosierdzie;
Wysławiajcież Pana nad panami; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
4 Tego, który sam czyni wielkie cuda, bo na wieki jego miłosierdzie.
Tego, który sam czyni cuda wielkie; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
5 Tego, który w mądrości uczynił niebiosa, bo na wieki jego miłosierdzie;
Który mądrze niebiosa uczynił; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
6 Tego, który rozpostarł ziemię nad wodami, bo na wieki jego miłosierdzie;
Który rozciągnął ziemię na wodach; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
7 Tego, który uczynił wielkie światła, bo na wieki jego miłosierdzie;
Który uczynił światła wielkie; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
8 Słońce, aby panowało we dnie, bo na wieki jego miłosierdzie;
Słońce, aby panowało we dnie; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
9 Księżyc i gwiazdy, aby panowały w nocy, bo na wieki jego miłosierdzie.
Miesiąc i gwiazdy, aby panowały w nocy; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
10 Tego, który poraził Egipt w jego pierworodnych, bo na wieki jego miłosierdzie.
Który poraził Egipczan na pierworodnych ich; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
11 Tego, który wyprowadził spośród niego Izraela, bo na wieki jego miłosierdzie;
Który wywiódł Izraela z pośrodku ich; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
12 Mocną ręką i wyciągniętym ramieniem, bo na wieki jego miłosierdzie.
W ręce mocnej i w ramieniu wyciągnionem; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
13 Tego, który rozdzielił Morze Czerwone na części, bo na wieki jego miłosierdzie;
Który rozdzielił morze Czerwone na rozdziały; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
14 I przeprowadził środkiem Izraela, bo na wieki jego miłosierdzie.
I przeprowadził lud Izraelski pośrodkiem jego; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
15 I wrzucił faraona z jego wojskiem w Morze Czerwone, bo na wieki jego miłosierdzie.
I wrzucił Faraona z wojskiem jego w morze Czerwone; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
16 Tego, który prowadził swój lud przez pustynię, bo na wieki jego miłosierdzie.
Który prowadził lud swój przez puszczę; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
17 Tego, który pobił wielkich królów, bo na wieki jego miłosierdzie;
Który poraził królów wielkich; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
18 I zgładził potężnych królów, bo na wieki jego miłosierdzie;
I pobił królów możnych; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
19 Sychona, króla Amorytów, bo na wieki jego miłosierdzie;
Sehona; króla Amorejskiego; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
20 I Oga, króla Baszanu, bo na wieki jego miłosierdzie.
I Oga, króla Basańskiego; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
21 I dał ich ziemię w dziedzictwo, bo na wieki jego miłosierdzie;
I dał ziemię ich w dziedzictwo; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
22 W dziedzictwo Izraelowi, swemu słudze, bo na wieki jego miłosierdzie.
W dziedzictwo Izraelowi, słudze swemu; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
23 Tego, który w naszym poniżeniu pamiętał o nas, bo na wieki jego miłosierdzie.
Który w uniżeniu naszem pamięta na nas; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
24 I wybawił nas od naszych nieprzyjaciół, bo na wieki jego miłosierdzie.
I wybawił nas od nieprzyjaciół naszych; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
25 Tego, który daje pokarm wszelkiemu ciału, bo na wieki jego miłosierdzie.
Który daje pokarm wszelkiemu ciału; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
26 Wysławiajcie Boga niebios, bo na wieki jego miłosierdzie.
Wysławiajcież Boga niebios; albowiem na wieki miłosierdzie jego.