< Psalmów 132 >
1 Pieśń stopni. Pamiętaj, PANIE, Dawida [i] wszystkie jego utrapienia;
En visa i högre choren. Tänk, Herre, uppå David, och uppå allt hans lidande;
2 Jak przysiągł PANU [i] ślubował potężnemu [Bogu] Jakuba, [mówiąc]:
Hvilken Herranom svor, och lofvade dem mägtiga i Jacob:
3 Zaprawdę, nie wejdę do przybytku, do mego domu, i nie wstąpię na posłanie mego łoża;
Jag vill icke gå i mins hus hyddo, eller lägga mig på mine sängs lägre;
4 I nie dam zasnąć swoim oczom ani drzemać swoim powiekom;
Jag vill icke låta mina ögon sofva, eller mina ögnalock sömnoga vara;
5 Póki nie znajdę miejsca dla PANA, mieszkania dla potężnego [Boga] Jakuba.
Tilldess jag må finna ett rum för Herranom, till en boning dem mägtiga i Jacob.
6 Oto usłyszeliśmy o niej w Efrata, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
Si, vi höre derom i Ephrata; vi hafve funnit det på skogsmarkene.
7 Wejdźmy do jego przybytków, oddajmy pokłon u podnóżka jego stóp.
Vi vilje gå in uti hans boningar, och tillbedja inför hans fotapall.
8 Powstań, PANIE, i [wejdź] do miejsca twego odpoczynku, ty i arka twojej mocy.
Herre, statt upp till dina ro, du och din magts ark.
9 Niech twoi kapłani ubiorą się w sprawiedliwość, a twoi święci niech się radują.
Låt dina Prester kläda sig med rättfärdighet, och dina heliga glädja sig.
10 Ze względu na Dawida, twego sługę, nie odtrącaj oblicza twego pomazańca.
Tag icke bort dins smordas regemente, for din tjenare Davids skull.
11 Przysiągł PAN Dawidowi prawdę i nie wycofa się z tego: Z owocu twoich bioder posadzę na twoim tronie.
Herren hafver svorit David en sannan ed, der skall han intet ifrå träda: Jag skall sätta dig dins lifs frukt uppå din stol.
12 Jeśli twoi synowie będą strzegli mojego przymierza i moich świadectw, których ich nauczę, to wtedy i ich synowie aż na wieki będą siedzieli na twoim tronie.
Om dina barn hålla mitt förbund, och min vittnesbörd, som jag dem lärandes varder, så skola ock deras barn sitta på dinom stol evinnerliga.
13 PAN bowiem wybrał Syjon i upodobał [go] sobie na mieszkanie:
Ty Herren hafver utvalt Zion, och hafver lust till att bo der.
14 To będzie mój odpoczynek aż na wieki; tu będę mieszkał, bo go sobie upodobałem.
Detta är min hvila evinnerliga, här vill jag bo; ty här behagar mig väl.
15 Będę obficie błogosławił jego żywność, a jego ubogich nasycę chlebem.
Jag vill välsigna dess spis, och gifva dess fattigom bröd nog.
16 Jego kapłanów przyodzieję zbawieniem, a jego święci będą wołać radośnie.
Dess Prester vill jag bekläda med salighet, och dess helige skola glädja sig.
17 [Tam] sprawię, że zakwitnie róg Dawida; tam zgotuję pochodnię memu pomazańcowi.
Dersammastäds skall uppgå Davids horn; jag hafver tillredt minom smorda ena lykto.
18 Okryję jego nieprzyjaciół wstydem, ale nad nim rozkwitnie jego korona.
Hans fiendar vill jag bekläda med skam; men öfver honom skall hans krona blomstras.