Psalmów 132
1 Pieśń stopni. Pamiętaj, PANIE, Dawida [i] wszystkie jego utrapienia;
Opomeni se, Gospode, Davida i sve smjernosti njegove,
2 Jak przysiągł PANU [i] ślubował potężnemu [Bogu] Jakuba, [mówiąc]:
Kako se kunijaše Gospodu, i zavjetovaše Bogu Jakovljevu:
3 Zaprawdę, nie wejdę do przybytku, do mego domu, i nie wstąpię na posłanie mego łoża;
“Neæu uæi u šator doma svojega, niti æu leæi na postelju odra svojega;
4 I nie dam zasnąć swoim oczom ani drzemać swoim powiekom;
Neæu dati sna oèima svojima, ni vjeðama svojima drijema;
5 Póki nie znajdę miejsca dla PANA, mieszkania dla potężnego [Boga] Jakuba.
Dok ne naðem mjesta Gospodu, stana Bogu Jakovljevu.”
6 Oto usłyszeliśmy o niej w Efrata, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
Evo, èusmo da je u Jefremovoj zemlji, naðosmo ga na poljima Kirijat-Jarimskim.
7 Wejdźmy do jego przybytków, oddajmy pokłon u podnóżka jego stóp.
Uðimo u stan njegov, poklonimo se podnožju nogu njegovijeh.
8 Powstań, PANIE, i [wejdź] do miejsca twego odpoczynku, ty i arka twojej mocy.
Stani, Gospode, na poèivalištu svojem, ti i kovèeg sile tvoje.
9 Niech twoi kapłani ubiorą się w sprawiedliwość, a twoi święci niech się radują.
Sveštenici tvoji nek se obuku u pravdu, i sveci tvoji nek se raduju.
10 Ze względu na Dawida, twego sługę, nie odtrącaj oblicza twego pomazańca.
Radi Davida sluge svojega nemoj odvratiti lica od pomazanika svojega.
11 Przysiągł PAN Dawidowi prawdę i nie wycofa się z tego: Z owocu twoich bioder posadzę na twoim tronie.
Zakle se Gospod Davidu u istini, od koje neæe otstupiti; od poroda tvojega posadiæu na prijestolu tvojemu.
12 Jeśli twoi synowie będą strzegli mojego przymierza i moich świadectw, których ich nauczę, to wtedy i ich synowie aż na wieki będą siedzieli na twoim tronie.
Ako sinovi tvoji ušèuvaju zavjet moj i otkrivenja moja kojima æu ih nauèiti, onda æe i sinovi njihovi dovijeka sjedjeti na prijestolu svom.
13 PAN bowiem wybrał Syjon i upodobał [go] sobie na mieszkanie:
Jer je izabrao Gospod Sion, i omilje mu živjeti na njemu.
14 To będzie mój odpoczynek aż na wieki; tu będę mieszkał, bo go sobie upodobałem.
Ovo je poèivalište moje uvijek, ovdje æu se naseliti; jer mi je omiljelo.
15 Będę obficie błogosławił jego żywność, a jego ubogich nasycę chlebem.
Hranu æu njegovu blagosloviti, nište njegove nasitiæu hljeba.
16 Jego kapłanów przyodzieję zbawieniem, a jego święci będą wołać radośnie.
Sveštenike æu njegove obuæi u spasenje, i sveti æe se njegovi radovati.
17 [Tam] sprawię, że zakwitnie róg Dawida; tam zgotuję pochodnię memu pomazańcowi.
Tu æu uèiniti da uzraste rog Davidu, postaviæu vidjelo pomazaniku svojemu.
18 Okryję jego nieprzyjaciół wstydem, ale nad nim rozkwitnie jego korona.
Neprijatelje æu njegove obuæi u sramotu; a na njemu æe cvjetati vijenac njegov.
