Psalmów 132
1 Pieśń stopni. Pamiętaj, PANIE, Dawida [i] wszystkie jego utrapienia;
Ein song til høgtidsferderne. Herre, kom i hug for David all hans møda!
2 Jak przysiągł PANU [i] ślubował potężnemu [Bogu] Jakuba, [mówiąc]:
Han som svor for Herren, lova Jakobs velduge:
3 Zaprawdę, nie wejdę do przybytku, do mego domu, i nie wstąpię na posłanie mego łoża;
«Ikkje gjeng eg inn i mitt heimetjeld, ikkje stig eg upp på lega i mi seng,
4 I nie dam zasnąć swoim oczom ani drzemać swoim powiekom;
ikkje unner eg augo svevn, ikkje augneloki ein blund,
5 Póki nie znajdę miejsca dla PANA, mieszkania dla potężnego [Boga] Jakuba.
fyrr eg finn ein stad for Herren, ein bustad for Jakobs velduge.»
6 Oto usłyszeliśmy o niej w Efrata, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
Sjå, me høyrde um henne i Efrata, so fann me henne i skogbygdi.
7 Wejdźmy do jego przybytków, oddajmy pokłon u podnóżka jego stóp.
Lat oss ganga til hans bustad, lat oss tilbeda for hans fotskammel!
8 Powstań, PANIE, i [wejdź] do miejsca twego odpoczynku, ty i arka twojej mocy.
Statt upp, Herre, og kom til din kvilestad, du og ditt veldes kista!
9 Niech twoi kapłani ubiorą się w sprawiedliwość, a twoi święci niech się radują.
Prestarne dine klæde seg i rettferd, og dine trugne ropa med fagnad!
10 Ze względu na Dawida, twego sługę, nie odtrącaj oblicza twego pomazańca.
For David, din tenars skuld vis ikkje frå deg åsyni åt den du hev salva!
11 Przysiągł PAN Dawidowi prawdę i nie wycofa się z tego: Z owocu twoich bioder posadzę na twoim tronie.
Herren hev svore David ein sann eid, den gjeng han ikkje ifrå: «Av di livsfrukt vil eg setja kongar på din stol.
12 Jeśli twoi synowie będą strzegli mojego przymierza i moich świadectw, których ich nauczę, to wtedy i ich synowie aż na wieki będą siedzieli na twoim tronie.
Dersom dine søner held mi pakt og mine vitnemål som eg skal læra deim, so skal og deira søner æveleg og alltid sitja på din kongsstol.»
13 PAN bowiem wybrał Syjon i upodobał [go] sobie na mieszkanie:
For Herren hev valt seg Sion, han ynskte det til sin bustad:
14 To będzie mój odpoczynek aż na wieki; tu będę mieszkał, bo go sobie upodobałem.
«Dette er min kvilestad for all tid, her vil eg bu, for det hev eg ynskt.
15 Będę obficie błogosławił jego żywność, a jego ubogich nasycę chlebem.
Maten her vil eg rikleg signa, dei fatige vil eg metta med brød,
16 Jego kapłanów przyodzieję zbawieniem, a jego święci będą wołać radośnie.
og prestarne vil eg klæda med frelsa, og dei gudlege skal ropa høgt av fagnad.
17 [Tam] sprawię, że zakwitnie róg Dawida; tam zgotuję pochodnię memu pomazańcowi.
Der vil eg lata veksa upp eit horn for David, der hev eg stelt til ei lampa for den eg hev salva.
18 Okryję jego nieprzyjaciół wstydem, ale nad nim rozkwitnie jego korona.
Hans fiendar vil eg klæda med skam, men yver honom skal hans kruna stråla.»
