Psalmów 132
1 Pieśń stopni. Pamiętaj, PANIE, Dawida [i] wszystkie jego utrapienia;
Canticum graduum. Memento Domine David, et omnis mansuetudinis eius:
2 Jak przysiągł PANU [i] ślubował potężnemu [Bogu] Jakuba, [mówiąc]:
Sicut iuravit Domino, votum vovit Deo Iacob:
3 Zaprawdę, nie wejdę do przybytku, do mego domu, i nie wstąpię na posłanie mego łoża;
Si introiero in tabernaculum domus meæ, si ascendero in lectum strati mei:
4 I nie dam zasnąć swoim oczom ani drzemać swoim powiekom;
Si dedero somnum oculis meis, et palpebris meis dormitationem:
5 Póki nie znajdę miejsca dla PANA, mieszkania dla potężnego [Boga] Jakuba.
Et requiem temporibus meis: donec inveniam locum Domino, tabernaculum Deo Iacob.
6 Oto usłyszeliśmy o niej w Efrata, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
Ecce audivimus eam in Ephrata: invenimus eam in campis silvæ.
7 Wejdźmy do jego przybytków, oddajmy pokłon u podnóżka jego stóp.
Introibimus in tabernaculum eius: adorabimus in loco, ubi steterunt pedes eius.
8 Powstań, PANIE, i [wejdź] do miejsca twego odpoczynku, ty i arka twojej mocy.
Surge Domine in requiem tuam, tu et arca sanctificationis tuæ.
9 Niech twoi kapłani ubiorą się w sprawiedliwość, a twoi święci niech się radują.
Sacerdotes tui induantur iustitiam: et sancti tui exultent.
10 Ze względu na Dawida, twego sługę, nie odtrącaj oblicza twego pomazańca.
Propter David servum tuum, non avertas faciem Christi tui.
11 Przysiągł PAN Dawidowi prawdę i nie wycofa się z tego: Z owocu twoich bioder posadzę na twoim tronie.
Iuravit Dominus David veritatem, et non frustrabitur eam: de fructu ventris tui ponam super sedem tuam.
12 Jeśli twoi synowie będą strzegli mojego przymierza i moich świadectw, których ich nauczę, to wtedy i ich synowie aż na wieki będą siedzieli na twoim tronie.
Si custodierint filii tui testamentum meum, et testimonia mea hæc, quæ docebo eos: Et filii eorum usque in sæculum, sedebunt super sedem tuam.
13 PAN bowiem wybrał Syjon i upodobał [go] sobie na mieszkanie:
Quoniam elegit Dominus Sion: elegit eam in habitationem sibi.
14 To będzie mój odpoczynek aż na wieki; tu będę mieszkał, bo go sobie upodobałem.
Hæc requies mea in sæculum sæculi: hic habitabo, quoniam elegi eam.
15 Będę obficie błogosławił jego żywność, a jego ubogich nasycę chlebem.
Viduam eius benedicens benedicam: pauperes eius saturabo panibus.
16 Jego kapłanów przyodzieję zbawieniem, a jego święci będą wołać radośnie.
Sacerdotes eius induam salutari: et sancti eius exultatione exultabunt.
17 [Tam] sprawię, że zakwitnie róg Dawida; tam zgotuję pochodnię memu pomazańcowi.
Illuc producam cornu David, paravi lucernam Christo meo.
18 Okryję jego nieprzyjaciół wstydem, ale nad nim rozkwitnie jego korona.
Inimicos eius induam confusione: super ipsum autem efflorebit sanctificatio mea.
