Psalmów 132
1 Pieśń stopni. Pamiętaj, PANIE, Dawida [i] wszystkie jego utrapienia;
Canticum graduum. [Memento, Domine, David, et omnis mansuetudinis ejus:
2 Jak przysiągł PANU [i] ślubował potężnemu [Bogu] Jakuba, [mówiąc]:
sicut juravit Domino; votum vovit Deo Jacob:
3 Zaprawdę, nie wejdę do przybytku, do mego domu, i nie wstąpię na posłanie mego łoża;
Si introiero in tabernaculum domus meæ; si ascendero in lectum strati mei;
4 I nie dam zasnąć swoim oczom ani drzemać swoim powiekom;
si dedero somnum oculis meis, et palpebris meis dormitationem,
5 Póki nie znajdę miejsca dla PANA, mieszkania dla potężnego [Boga] Jakuba.
et requiem temporibus meis, donec inveniam locum Domino, tabernaculum Deo Jacob.
6 Oto usłyszeliśmy o niej w Efrata, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
Ecce audivimus eam in Ephrata; invenimus eam in campis silvæ.
7 Wejdźmy do jego przybytków, oddajmy pokłon u podnóżka jego stóp.
Introibimus in tabernaculum ejus; adorabimus in loco ubi steterunt pedes ejus.
8 Powstań, PANIE, i [wejdź] do miejsca twego odpoczynku, ty i arka twojej mocy.
Surge, Domine, in requiem tuam, tu et arca sanctificationis tuæ.
9 Niech twoi kapłani ubiorą się w sprawiedliwość, a twoi święci niech się radują.
Sacerdotes tui induantur justitiam, et sancti tui exsultent.
10 Ze względu na Dawida, twego sługę, nie odtrącaj oblicza twego pomazańca.
Propter David servum tuum non avertas faciem christi tui.
11 Przysiągł PAN Dawidowi prawdę i nie wycofa się z tego: Z owocu twoich bioder posadzę na twoim tronie.
Juravit Dominus David veritatem, et non frustrabitur eam: De fructu ventris tui ponam super sedem tuam.
12 Jeśli twoi synowie będą strzegli mojego przymierza i moich świadectw, których ich nauczę, to wtedy i ich synowie aż na wieki będą siedzieli na twoim tronie.
Si custodierint filii tui testamentum meum, et testimonia mea hæc quæ docebo eos, et filii eorum usque in sæculum sedebunt super sedem tuam.
13 PAN bowiem wybrał Syjon i upodobał [go] sobie na mieszkanie:
Quoniam elegit Dominus Sion: elegit eam in habitationem sibi.
14 To będzie mój odpoczynek aż na wieki; tu będę mieszkał, bo go sobie upodobałem.
Hæc requies mea in sæculum sæculi; hic habitabo, quoniam elegi eam.
15 Będę obficie błogosławił jego żywność, a jego ubogich nasycę chlebem.
Viduam ejus benedicens benedicam; pauperes ejus saturabo panibus.
16 Jego kapłanów przyodzieję zbawieniem, a jego święci będą wołać radośnie.
Sacerdotes ejus induam salutari, et sancti ejus exsultatione exsultabunt.
17 [Tam] sprawię, że zakwitnie róg Dawida; tam zgotuję pochodnię memu pomazańcowi.
Illuc producam cornu David; paravi lucernam christo meo.
18 Okryję jego nieprzyjaciół wstydem, ale nad nim rozkwitnie jego korona.
Inimicos ejus induam confusione; super ipsum autem efflorebit sanctificatio mea.]
