< Psalmów 132 >

1 Pieśń stopni. Pamiętaj, PANIE, Dawida [i] wszystkie jego utrapienia;
Ein Wallfahrtslied. Gedenke, HERR, dem David alle seine Mühsal,
2 Jak przysiągł PANU [i] ślubował potężnemu [Bogu] Jakuba, [mówiąc]:
ihm, der dem HERRN einst zuschwor
3 Zaprawdę, nie wejdę do przybytku, do mego domu, i nie wstąpię na posłanie mego łoża;
»Wahrlich, ich will mein Wohnzelt nicht betreten, nicht mein Ruhelager besteigen;
4 I nie dam zasnąć swoim oczom ani drzemać swoim powiekom;
ich will meinen Augen den Schlaf nicht gönnen, nicht Schlummer meinen Augenlidern,
5 Póki nie znajdę miejsca dla PANA, mieszkania dla potężnego [Boga] Jakuba.
bis eine Stätte dem HERRN ich gefunden, eine Wohnung für Jakobs mächtigen Gott!«
6 Oto usłyszeliśmy o niej w Efrata, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
Ja, wir haben von ihr gehört in Ephrath, sie gefunden im Gefilde von Jaar:
7 Wejdźmy do jego przybytków, oddajmy pokłon u podnóżka jego stóp.
»Laßt uns in seine Wohnung treten, uns niederwerfen vor dem Schemel seiner Füße!
8 Powstań, PANIE, i [wejdź] do miejsca twego odpoczynku, ty i arka twojej mocy.
Brich auf, o HERR, zu deiner Ruhstatt, du und die Lade (das Sinnbild) deiner Macht!
9 Niech twoi kapłani ubiorą się w sprawiedliwość, a twoi święci niech się radują.
Laß deine Priester sich kleiden in Gerechtigkeit, und deine Frommen mögen jubeln!
10 Ze względu na Dawida, twego sługę, nie odtrącaj oblicza twego pomazańca.
Um deines Knechtes David willen weise das Antlitz deines Gesalbten nicht ab!«
11 Przysiągł PAN Dawidowi prawdę i nie wycofa się z tego: Z owocu twoich bioder posadzę na twoim tronie.
Geschworen hat der HERR dem David einen Eid, einen wahren Eid, von dem er nicht abgeht: »Von deinen leiblichen Sprossen will einen ich setzen auf deinen Thron.
12 Jeśli twoi synowie będą strzegli mojego przymierza i moich świadectw, których ich nauczę, to wtedy i ich synowie aż na wieki będą siedzieli na twoim tronie.
Wenn deine Söhne meinen Bund beachten und meine Zeugnisse, die ich sie lehren werde, so sollen auch ihre Söhne für und für sitzen auf deinem Thron.«
13 PAN bowiem wybrał Syjon i upodobał [go] sobie na mieszkanie:
Denn der HERR hat Zion erwählt, hat es zu seiner Wohnung begehrt:
14 To będzie mój odpoczynek aż na wieki; tu będę mieszkał, bo go sobie upodobałem.
»Dies ist meine Ruhstatt für immer, hier will ich wohnen, weil ich’s so begehrt.
15 Będę obficie błogosławił jego żywność, a jego ubogich nasycę chlebem.
Zions Nahrung will ich reichlich segnen, seine Armen sättigen mit Brot;
16 Jego kapłanów przyodzieję zbawieniem, a jego święci będą wołać radośnie.
seine Priester werde in Heil ich kleiden, seine Frommen sollen laut frohlocken.
17 [Tam] sprawię, że zakwitnie róg Dawida; tam zgotuję pochodnię memu pomazańcowi.
Dort will ich Davids Macht erblühen lassen; eine Leuchte hab’ ich meinem Gesalbten bereitet.
18 Okryję jego nieprzyjaciół wstydem, ale nad nim rozkwitnie jego korona.
Seine Feinde will ich kleiden in Schmach, doch ihm soll auf dem Haupt die Krone glänzen.«

< Psalmów 132 >