< Psalmów 132 >

1 Pieśń stopni. Pamiętaj, PANIE, Dawida [i] wszystkie jego utrapienia;
Sang til Festrejserne. HERRE, kom David i Hu for al hans Møje,
2 Jak przysiągł PANU [i] ślubował potężnemu [Bogu] Jakuba, [mówiąc]:
hvorledes han tilsvor HERREN, gav Jakobs Vældige et Løfte:
3 Zaprawdę, nie wejdę do przybytku, do mego domu, i nie wstąpię na posłanie mego łoża;
»Jeg træder ej ind i mit Huses Telt, jeg stiger ej op paa mit Leje,
4 I nie dam zasnąć swoim oczom ani drzemać swoim powiekom;
under ikke mine Øjne Søvn, ikke mine Øjenlaag Hvile,
5 Póki nie znajdę miejsca dla PANA, mieszkania dla potężnego [Boga] Jakuba.
før jeg har fundet HERREN et Sted, Jakobs Vældige en Bolig!«
6 Oto usłyszeliśmy o niej w Efrata, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
»Se, i Efrata hørte vi om den, fandt den paa Ja'ars Mark;
7 Wejdźmy do jego przybytków, oddajmy pokłon u podnóżka jego stóp.
lad os gaa hen til hans Bolig, tilbede ved hans Fødders Skammel!«
8 Powstań, PANIE, i [wejdź] do miejsca twego odpoczynku, ty i arka twojej mocy.
»HERRE, bryd op til dit Hvilested, du og din Vældes Ark!
9 Niech twoi kapłani ubiorą się w sprawiedliwość, a twoi święci niech się radują.
Dine Præster være klædte i Retfærd, dine fromme synge med Fryd!
10 Ze względu na Dawida, twego sługę, nie odtrącaj oblicza twego pomazańca.
For din Tjener Davids Skyld afvise du ikke din Salvede!«
11 Przysiągł PAN Dawidowi prawdę i nie wycofa się z tego: Z owocu twoich bioder posadzę na twoim tronie.
HERREN tilsvor David et troværdigt, usvigeligt Løfte: »Af din Livsens Frugt vil jeg sætte Konger paa din Trone.
12 Jeśli twoi synowie będą strzegli mojego przymierza i moich świadectw, których ich nauczę, to wtedy i ich synowie aż na wieki będą siedzieli na twoim tronie.
Saafremt dine Sønner holder min Pagt og mit Vidnesbyrd, som jeg lærer dem, skal ogsaa deres Sønner sidde evindelig paa din Trone!
13 PAN bowiem wybrał Syjon i upodobał [go] sobie na mieszkanie:
Thi HERREN har udvalgt Zion, ønsket sig det til Bolig:
14 To będzie mój odpoczynek aż na wieki; tu będę mieszkał, bo go sobie upodobałem.
Her er for evigt mit Hvilested, her vil jeg bo, thi det har jeg ønsket.
15 Będę obficie błogosławił jego żywność, a jego ubogich nasycę chlebem.
Dets Føde velsigner jeg, dets fattige mætter jeg med Brød,
16 Jego kapłanów przyodzieję zbawieniem, a jego święci będą wołać radośnie.
dets Præster klæder jeg i Frelse, dets fromme skal synge med Fryd.
17 [Tam] sprawię, że zakwitnie róg Dawida; tam zgotuję pochodnię memu pomazańcowi.
Der lader jeg Horn vokse frem for David, sikrer min Salvede Lampe.
18 Okryję jego nieprzyjaciół wstydem, ale nad nim rozkwitnie jego korona.
Jeg klæder hans Fjender i Skam, men paa ham skal Kronen straale!«

< Psalmów 132 >