< Psalmów 132 >
1 Pieśń stopni. Pamiętaj, PANIE, Dawida [i] wszystkie jego utrapienia;
Herre! kom David i Hu for alle hans Lidelser,
2 Jak przysiągł PANU [i] ślubował potężnemu [Bogu] Jakuba, [mówiąc]:
ham, som tilsvor Herren og lovede Jakobs mægtige:
3 Zaprawdę, nie wejdę do przybytku, do mego domu, i nie wstąpię na posłanie mego łoża;
„Jeg vil ikke gaa ind i mit Hus's Telt, jeg vil ikke opstige paa min Sengs Leje;
4 I nie dam zasnąć swoim oczom ani drzemać swoim powiekom;
jeg vil ikke lade mine Øjne sove, eller mine Øjenlaage blunde,
5 Póki nie znajdę miejsca dla PANA, mieszkania dla potężnego [Boga] Jakuba.
førend jeg finder et Sted for Herren, en Bolig for Jakobs mægtige.”
6 Oto usłyszeliśmy o niej w Efrata, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
Se, vi hørte om den i Efrata; vi fandt den paa Jaars Mark.
7 Wejdźmy do jego przybytków, oddajmy pokłon u podnóżka jego stóp.
Vi ville gaa ind i hans Bolig, vi ville tilbede for hans Fødders Fodskammel.
8 Powstań, PANIE, i [wejdź] do miejsca twego odpoczynku, ty i arka twojej mocy.
Herre! staa op til din Hvile, du og din Magts Ark.
9 Niech twoi kapłani ubiorą się w sprawiedliwość, a twoi święci niech się radują.
Lad dine Præster klæde sig med Retfærdighed og dine hellige synge med Fryd.
10 Ze względu na Dawida, twego sługę, nie odtrącaj oblicza twego pomazańca.
For David, din Tjeners Skyld, forskyd ikke din Salvedes Ansigt!
11 Przysiągł PAN Dawidowi prawdę i nie wycofa się z tego: Z owocu twoich bioder posadzę na twoim tronie.
Herren tilsvor David den Sandhed, fra hvilken han ikke vilde vige: „Af dit Livs Frugt vil jeg sætte en Mand paa din Trone.”
12 Jeśli twoi synowie będą strzegli mojego przymierza i moich świadectw, których ich nauczę, to wtedy i ich synowie aż na wieki będą siedzieli na twoim tronie.
Dersom dine Børn holde min Pagt og mine Vidnesbyrd, som jeg vil lære dem, da skulle og deres Børn altid sidde paa din Trone.
13 PAN bowiem wybrał Syjon i upodobał [go] sobie na mieszkanie:
Thi Herren har udvalgt Zion, han har begæret sig den til Bolig:
14 To będzie mój odpoczynek aż na wieki; tu będę mieszkał, bo go sobie upodobałem.
„Den er min Hvile altid, her vil jeg bo; thi jeg har begæret den.
15 Będę obficie błogosławił jego żywność, a jego ubogich nasycę chlebem.
Jeg vil velsigne Spisen der, jeg vil mætte de fattige der med Brød.
16 Jego kapłanów przyodzieję zbawieniem, a jego święci będą wołać radośnie.
Og jeg vil klæde dens Præster med Salighed, og dens hellige skulle synge med Fryd.
17 [Tam] sprawię, że zakwitnie róg Dawida; tam zgotuję pochodnię memu pomazańcowi.
Der vil jeg lade et Horn opvokse for David; jeg har beredt en Lampe for min Salvede.
18 Okryję jego nieprzyjaciół wstydem, ale nad nim rozkwitnie jego korona.
Hans Fjender vil jeg klæde i Skam, men paa ham skal hans Krone blomstre.