Psalmów 132
1 Pieśń stopni. Pamiętaj, PANIE, Dawida [i] wszystkie jego utrapienia;
Píseň stupňů. Pamětliv buď, Hospodine, na Davida i na všecka trápení jeho,
2 Jak przysiągł PANU [i] ślubował potężnemu [Bogu] Jakuba, [mówiąc]:
Jak se přísahou zavázal Hospodinu, a slib učinil Nejmocnějšímu Jákobovu, řka:
3 Zaprawdę, nie wejdę do przybytku, do mego domu, i nie wstąpię na posłanie mego łoża;
Jistě že nevejdu do stánku domu svého, a nevstoupím na postel ložce svého,
4 I nie dam zasnąć swoim oczom ani drzemać swoim powiekom;
Aniž dám očím svým usnouti, ani víčkám svým zdřímati,
5 Póki nie znajdę miejsca dla PANA, mieszkania dla potężnego [Boga] Jakuba.
Dokudž nenajdu místa Hospodinu, k příbytkům Nejmocnějšímu Jákobovu.
6 Oto usłyszeliśmy o niej w Efrata, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
Aj, uslyšavše o ní, že byla v kraji Efratském, našli jsme ji na polích Jaharských.
7 Wejdźmy do jego przybytków, oddajmy pokłon u podnóżka jego stóp.
Vejdemeť již do příbytků jeho, a skláněti se budeme u podnoží noh jeho.
8 Powstań, PANIE, i [wejdź] do miejsca twego odpoczynku, ty i arka twojej mocy.
Povstaniž, Hospodine, a vejdi do odpočinutí svého, ty i truhla velikomocnosti tvé.
9 Niech twoi kapłani ubiorą się w sprawiedliwość, a twoi święci niech się radują.
Kněží tvoji ať se zobláčejí v spravedlnost, a svatí tvoji ať vesele prozpěvují.
10 Ze względu na Dawida, twego sługę, nie odtrącaj oblicza twego pomazańca.
Pro Davida služebníka svého neodvracejž tváři pomazaného svého.
11 Przysiągł PAN Dawidowi prawdę i nie wycofa się z tego: Z owocu twoich bioder posadzę na twoim tronie.
Učinilť jest Hospodin pravdomluvnou přísahu Davidovi, aniž se od ní uchýlí, řka: Z plodu života tvého posadím na trůn tvůj.
12 Jeśli twoi synowie będą strzegli mojego przymierza i moich świadectw, których ich nauczę, to wtedy i ich synowie aż na wieki będą siedzieli na twoim tronie.
Budou-li ostříhati synové tvoji smlouvy mé a svědectví mých, kterýmž je vyučovati budu, také i synové jejich až na věky seděti budou na stolici tvé.
13 PAN bowiem wybrał Syjon i upodobał [go] sobie na mieszkanie:
Neboť jest vyvolil Hospodin Sion, oblíbil jej sobě za svůj příbytek, řka:
14 To będzie mój odpoczynek aż na wieki; tu będę mieszkał, bo go sobie upodobałem.
Toť bude obydlí mé až na věky, tuť přebývati budu, nebo jsem sobě to oblíbil.
15 Będę obficie błogosławił jego żywność, a jego ubogich nasycę chlebem.
Potravu jeho hojným požehnáním rozmnožím, chudé jeho chlebem nasytím,
16 Jego kapłanów przyodzieję zbawieniem, a jego święci będą wołać radośnie.
A kněží jeho v spasení zobláčím, a svatí jeho vesele prozpěvovati budou.
17 [Tam] sprawię, że zakwitnie róg Dawida; tam zgotuję pochodnię memu pomazańcowi.
Tuť způsobím, aby zkvetl roh Davidův; připravím svíci pomazanému svému.
18 Okryję jego nieprzyjaciół wstydem, ale nad nim rozkwitnie jego korona.
Nepřátely jeho v hanbu zobláčím, nad ním pak kvésti bude koruna jeho.
