< Psalmów 129 >
1 Pieśń stopni. Bardzo mnie uciskali od mojej młodości, niech powie teraz Izrael;
Viel haben sie bedrängt mich von meiner Jugend auf! So spreche nun Israel;
2 Bardzo mnie uciskali od mojej młodości, lecz mnie nie przemogli.
Viel haben sie bedrängt mich von meiner Jugend auf, doch haben sie mich nicht überwältigt.
3 Zorali mój grzbiet oracze i długie bruzdy porobili.
Auf meinem Rücken haben die Pflüger gepflügt und ihre Furchen langgezogen.
4 [Ale] PAN jest sprawiedliwy; poprzecinał powrozy niegodziwych.
Jehovah ist gerecht, der Ungerechten Seile schnitt Er ab.
5 Niech się zawstydzą i cofną wszyscy, którzy nienawidzą Syjonu.
Beschämt müssen werden und hinter sich zurückweichen alle, die Zion hassen.
6 Będą jak trawa na dachu, która usycha, zanim zakwitnie;
Sie werden wie das Gras der Dächer, das, ehe man es herausrauft, verdorrt.
7 Którą żniwiarz nie napełni swej garści ani swego naręcza ten, który wiąże snopy.
Mit dem nicht füllt seine Hand der Schnitter, noch seinen Schoß der Garbenbinder;
8 I nie powiedzą przechodnie: Niech będzie z wami błogosławieństwo PANA [albo]: Błogosławimy wam w imię PANA.
Und die vorübergehen sprechen nicht: Jehovahs Segen sei über euch! Wir segnen euch in dem Namen Jehovahs.