Psalmów 122

1 Pieśń stopni Dawida. Uradowałem się, gdy mi powiedziano: Pójdziemy do domu PANA.

Kanto de suprenirado. De David. Mi ekĝojis, kiam oni diris al mi: Ni iru en la domon de la Eternulo.

2 Nasze nogi stanęły w twoich bramach, o Jeruzalem!

Niaj piedoj staris en viaj pordegoj, Ho Jerusalem,

3 Jeruzalem, [pięknie] budowane jak miasto, w jedną całość zespolone;

Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo, En kiu ĉio kuniĝis.

4 Bo tam wstępują pokolenia, pokolenia PANA, [do] świadectwa Izraela, aby wysławiać imię PANA.

Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo, Laŭ la moro de Izrael, Por glori la nomon de la Eternulo.

5 Tam bowiem są postawione trony sądu, trony domu Dawida.

Ĉar tie staris tronoj de juĝo, Tronoj de la domo de David.

6 Proście o pokój dla Jeruzalem: Niech się szczęści tym, którzy cię miłują.

Deziru pacon al Jerusalem; Bonan staton havu viaj amantoj.

7 Niech będzie pokój w twoich murach i spokój w twoich pałacach.

Paco estu inter viaj muroj, Bonstato en viaj palacoj.

8 Ze względu na moich braci i dla moich przyjaciół będę teraz ci życzył pokoju.

Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru: Paco estu al vi.

9 Ze względu na dom PANA, naszego Boga, będę zabiegał o twoje dobro.

Pro la domo de la Eternulo, nia Dio, Mi deziras al vi bonon.