Psalmów 12

1 Przewodnikowi chóru, na Seminit. Psalm Dawida. Ratuj, PANIE, bo [już] nie ma pobożnego, zniknęli wierni spośród synów ludzkich.

Til sangmesteren, efter Sjeminit; en salme av David. Frels, Herre! for de fromme er borte, de trofaste er forsvunnet blandt menneskenes barn.

2 Wszyscy mówią kłamliwie do bliźniego, mówią schlebiającymi wargami i z obłudnym sercem.

Løgn taler de, hver med sin næste, med falske leber; med tvesinnet hjerte taler de.

3 Niech PAN wytępi wszystkie wargi schlebiające [i] język mówiący przechwałki.

Herren utrydde alle falske leber, den tunge som taler store ord,

4 Oni mówią: Swoim językiem zwyciężymy, nasze wargi należą do nas, któż jest naszym panem?

dem som sier: Ved vår tunge skal vi få overhånd, våre leber er med oss, hvem er herre over oss?

5 Ze względu na ucisk ubogich [i] jęk nędzarzy teraz powstanę – mówi PAN – zapewnię bezpieczeństwo [temu], na kogo zastawiają sidła.

For de elendiges ødeleggelses skyld, for de fattiges sukks skyld vil jeg nu reise mig, sier Herren; jeg vil gi dem frelse som stunder efter den.

6 Słowa PANA to słowa czyste jak srebro wypróbowane w ziemnym tyglu, siedmiokrotnie oczyszczone.

Herrens ord er rene ord, likesom sølv som er renset i en smeltedigel i jorden, syv ganger renset.

7 Ty, PANIE, zachowasz ich, będziesz ich strzegł od tego pokolenia aż na wieki.

Du, Herre, vil bevare dem, du vil vokte dem for denne slekt evindelig.

8 Niegodziwi krążą wokoło, gdy najpodlejsi z ludzi zostają wywyższeni.

Rundt omkring svermer de ugudelige, når skarn er ophøiet blandt menneskenes barn.