Psalmów 115
1 Nie nam, PANIE, nie nam, ale twemu imieniu daj chwałę za twoje miłosierdzie [i] prawdę.
Tsy zahay ry Iehovà, tsy zahay fa i tahina’oy, ro anolorañe engeñe, ty amy fiferenaiña’o naho ty figahiña’o.
2 Czemu mają mówić poganie: Gdzież teraz [jest] ich Bóg?
Ino ty atao’ o kilakila ‘ndatio ty hoe: Aia t’i Andrianañahare’ iareo?
3 A nasz Bóg [jest] w niebie, czyni wszystko, co zechce.
Andindiñe ao t’i Andrianañaharentika; anoe’e iaby ze satrin’ arofo’e.
4 Ich bożki [to] srebro i złoto, dzieło rąk ludzkich.
Volamena naho vola-foty ty fitalahoa’ iareo, satam-pità’ ondaty.
5 Usta mają, ale nie mówią; mają oczy, ale nie widzą.
Amam-bava iereo, fe tsy mivolañe, ama-maso, f’ie tsy mahatrea;
6 Uszy mają, ale nie słyszą; mają nozdrza, ale nie czują.
aman-tsofy, f’ie tsy mahatsanoñe; aman’ oroñe, f’ie tsy mahaàntsoñe;
7 Ręce mają, ale nie dotykają; mają nogi, ale nie chodzą; ani gardłem swoim nie wydają głosu.
aman-taña, f’ie tsy maharambe, aman-tomboke, f’ie tsy mahalia; tsy mahalefe fiñeoñeoñañe o feo’eo.
8 Niech będą do nich podobni ci, którzy je robią, [i] wszyscy, którzy im ufają.
Ho hambañe ama’e ty mamboatse aze, Eka! ze hene mpiato ama’e.
9 Izraelu, ufaj PANU; on jest ich pomocą i tarczą.
Ry Israele, atokiso Iehovà! Ie ty mpañimba naho kalan-defo’ iareo.
10 Domu Aarona, ufaj PANU; on jest ich pomocą i tarczą.
Ry tarira’ i Aharone, atokiso Iehovà! Ie ty mpañimba naho kalan-defo’ iareo.
11 Wy, którzy się boicie PANA, ufajcie PANU; on jest ich pomocą i tarczą.
Ry mañeveñe am’ Iehovà, atokiso Iehovà! Ie ty mpañimba naho kalan-defo’ iareo.
12 PAN pamięta o nas, będzie błogosławił; będzie błogosławił domowi Izraela, będzie błogosławił domowi Aarona.
Fa nitiahi’ Iehovà tika, ho tahie’e; ho soae’e ty anjomba’ Israele, ho soae’e ty anjomba’ i Aharone,
13 Będzie błogosławił tym, którzy boją się PANA, i małym, i wielkim.
ho tahie’e o mañeveñe am’ Iehovào, ndra ty kede ndra ty bey.
14 Rozmnoży was PAN, was i waszych synów.
Hampivangongoe’ Iehovà nahareo, inahareo naho o tiri’ areoo,
15 Błogosławieni jesteście przez PANA, który stworzył niebo i ziemię.
hampanintsiña’ Iehovà, Andrianamboatse i likerañey naho ty tane toy.
16 Niebiosa są niebiosami PANA, ale ziemię dał synom ludzkim.
O andikerañeo! a Iehovà o likerañeo, fe natolo’e amo ana’ i Dameo ty tane toy.
17 Umarli nie będą chwalili PANA ani nikt z tych, którzy zstępują do [miejsca] milczenia.
Tsy mandrenge Ià o vilasio, ndra ia ia mizotso mb’am-bangìñe ao;
18 Ale my będziemy błogosławili PANA, odtąd aż na wieki. Alleluja.
Fe hañandriañe Ià tika henane zao ho nainai’e nainai’e. Treño t’Ià!
