Psalmów 109
1 Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Boże mojej chwały, nie milcz;
För sångmästaren; av David; en psalm. Min lovsångs Gud, tig icke.
2 Bo otworzyły się przeciwko mnie usta niegodziwego i usta podstępnego; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym;
Ty sin ogudaktiga mun, sin falska mun hava de upplåtit mot mig, de hava talat mot mig med lögnaktig tunga.
3 Otoczyli mnie słowami nienawiści i walczą przeciwko mnie bez przyczyny.
Med hätska ord hava de omgivit mig, de hava begynt strid mot mig utan sak.
4 Sprzeciwiają mi się w zamian za moją miłość, choć ja się [za nich] modliłem.
Till lön för min kärlek stå de mig emot, men jag beder allenast.
5 Odpłacają mi złem za dobro i nienawiścią za moją miłość.
De hava bevisat mig ont för gott och hat för min kärlek.
6 Postaw nad nim niegodziwego, a szatan niech stoi po jego prawicy.
Låt en ogudaktig man träda upp emot honom, och låt en åklagare stå på hans högra sida.
7 Gdy stanie przed sądem, niech wyjdzie potępiony, a jego modlitwa niech zamieni się w grzech.
När han kommer inför rätta, må han dömas skyldig, och hans bön vare synd.
8 Niech jego dni będą krótkie, a jego urząd niech przejmie inny.
Blive hans dagar få, hans ämbete tage en annan.
9 Niech jego dzieci będą sierotami, a jego żona wdową.
Varde hans barn faderlösa och hans hustru änka.
10 Niech jego dzieci będą tułaczami i żebrzą, niech żebrzą [z dala] od swoich opustoszałych miejsc.
Må hans barn alltid gå husvilla och tigga och söka sitt bröd fjärran ifrån ödelagda hem.
11 Niech lichwiarz przejmie wszystko, co ma, a obcy niech rozgrabią [owoc] jego pracy.
Må ockraren få i sin snara allt vad han äger, och må främmande plundra hans gods.
12 Niech nie będzie nikogo, kto by mu okazał miłosierdzie; niech nie będzie nikogo, kto by się zlitował nad jego sierotami.
Må ingen finnas, som hyser misskund med honom, och ingen, som förbarmar sig över hans faderlösa.
13 Niech jego potomkowie zostaną wykorzenieni, niech ich imię zginie w drugim pokoleniu.
Hans framtid varde avskuren, i nästa led vare sådanas namn utplånat.
14 Niech PAN pamięta nieprawość jego przodków, a grzech jego matki niech nie będzie zgładzony.
Hans fäders missgärning varde ihågkommen inför HERREN, och hans moders synd varde icke utplånad.
15 Niech będą zawsze przed PANEM, aż wykorzeni z ziemi pamięć o nich;
Må den alltid stå inför HERRENS ögon; ja, sådana mäns åminnelse må utrotas från jorden.
16 Dlatego że nie pamiętał, by okazać miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a strapionego w sercu chciał zabić.
Ty han tänkte ju icke på att öva misskund, utan förföljde den som var betryckt och fattig och den vilkens hjärta var bedrövat, för att döda dem.
17 Skoro umiłował przekleństwo, niech na niego spadnie; [skoro] nie chciał błogosławieństwa, niech się od niego oddali.
Han älskade förbannelse, och den kom över honom; han hade icke behag till välsignelse, och den blev fjärran ifrån honom.
18 Ubierał się w przekleństwo jak w szatę, więc niech wejdzie jak woda do jego wnętrzności i jak oliwa do jego kości.
Han klädde sig i förbannelse såsom i en klädnad, och såsom vatten trängde den in i hans liv och såsom olja in i hans ben.
19 Niech mu będzie jak płaszcz, który go okrywa, i jak pas, który go zawsze opasuje.
Den varde honom såsom en mantel att hölja sig i, och såsom en gördel att alltid omgjorda sig med.
20 Taka niech będzie zapłata od PANA dla moich przeciwników i tych, którzy źle mówią przeciwko mojej duszy.
Detta vare mina motståndares lön från HERREN, och deras som tala ont mot min själ.
21 Ale ty, BOŻE, Panie, ujmij się za mną przez wzgląd na twoje imię; ocal mnie, bo wielkie jest twoje miłosierdzie.
Men du, HERRE, Herre, stå mig bi för ditt namn skull; god är ju din nåd, så må du då rädda mig.
22 [Jestem] bowiem ubogi i nędzny, a moje serce we mnie jest zranione.
Ty jag är betryckt och fattig, och mitt hjärta är genomborrat i mitt bröst.
23 Niknę jak cień, który się chyli, strząsają mnie jak szarańczę.
Såsom skuggan, när den förlänges, går jag bort; jag ryckes bort såsom en gräshoppssvärm.
24 Moje kolana słabną od postu, a moje ciało wychudło bez tłuszczu.
Mina knän äro vacklande av fasta, och min kropp förlorar sitt hull.
25 Stałem się też dla nich pośmiewiskiem; [gdy] mnie widzą, kiwają głowami.
Till smälek har jag blivit inför dem; när de se mig, skaka de huvudet.
26 Wspomóż mnie, PANIE, mój Boże; wybaw mnie według swego miłosierdzia;
Hjälp mig, HERRE, min Gud; fräls mig efter din nåd;
27 Aby mogli poznać, że to twoja ręka; że ty, PANIE, to uczyniłeś.
och må de förnimma att det är din hand, att du, HERRE, har gjort det.
28 Niech oni przeklinają, ale ty błogosław; [gdy] powstają, niech będą zawstydzeni, a twój sługa niech się weseli.
Om de förbanna, så välsigna du; om de resa sig upp, så komme de på skam, men må din tjänare få glädja sig.
29 Niech moi przeciwnicy okryją się hańbą i niech się okryją własnym wstydem jak płaszczem.
Mina motståndare varde klädda i blygd och höljda i skam såsom i en mantel.
30 Będę wielce wysławiał PANA swymi ustami i pośród tłumu będę go chwalić;
Min mun skall storligen tacka HERREN; mitt ibland många vill jag lova honom.
31 Bo staje po prawicy nędznego, aby go wybawić od tych, którzy osądzają jego duszę.
Ty han står på den fattiges högra sida för att frälsa honom från dem som fördöma hans själ.
