Psalmów 109
1 Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Boże mojej chwały, nie milcz;
“For the leader of the music. A psalm of David.” O God of my praise! be not silent!
2 Bo otworzyły się przeciwko mnie usta niegodziwego i usta podstępnego; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym;
For the mouths of the wicked and the deceitful are opened against me; They speak against me with a lying tongue.
3 Otoczyli mnie słowami nienawiści i walczą przeciwko mnie bez przyczyny.
They assault me on every side with words of hatred; They fight against me without a cause.
4 Sprzeciwiają mi się w zamian za moją miłość, choć ja się [za nich] modliłem.
For my love they are my adversaries: But I give myself unto prayer.
5 Odpłacają mi złem za dobro i nienawiścią za moją miłość.
They repay me evil for good, And hatred for love.
6 Postaw nad nim niegodziwego, a szatan niech stoi po jego prawicy.
Set thou a wicked man over him, And let an adversary stand at his right hand!
7 Gdy stanie przed sądem, niech wyjdzie potępiony, a jego modlitwa niech zamieni się w grzech.
When he is judged, may he be condemned, And may his prayer be a crime!
8 Niech jego dni będą krótkie, a jego urząd niech przejmie inny.
May his days be few, And another take his office!
9 Niech jego dzieci będą sierotami, a jego żona wdową.
May his children be fatherless, And his wife a widow!
10 Niech jego dzieci będą tułaczami i żebrzą, niech żebrzą [z dala] od swoich opustoszałych miejsc.
May his children be vagabonds and beggars, And from their ruined dwellings seek their bread!
11 Niech lichwiarz przejmie wszystko, co ma, a obcy niech rozgrabią [owoc] jego pracy.
May a creditor seize on all that he hath, And a stranger plunder his substance!
12 Niech nie będzie nikogo, kto by mu okazał miłosierdzie; niech nie będzie nikogo, kto by się zlitował nad jego sierotami.
May there be none to show him compassion, And none to pity his fatherless children!
13 Niech jego potomkowie zostaną wykorzenieni, niech ich imię zginie w drugim pokoleniu.
May his posterity be cut off; In the next generation may his name be blotted out!
14 Niech PAN pamięta nieprawość jego przodków, a grzech jego matki niech nie będzie zgładzony.
May the iniquity of his fathers be remembered by the LORD, And may the sin of his mother never be blotted out!
15 Niech będą zawsze przed PANEM, aż wykorzeni z ziemi pamięć o nich;
May they be before the LORD continually; And may he cut off their memory from the earth!
16 Dlatego że nie pamiętał, by okazać miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a strapionego w sercu chciał zabić.
Because he remembered not to show pity, But persecuted the afflicted and the poor man, And sought the death of the broken-hearted.
17 Skoro umiłował przekleństwo, niech na niego spadnie; [skoro] nie chciał błogosławieństwa, niech się od niego oddali.
As he loved cursing, let it come upon him; As he delighted not in blessing, let it be far from him!
18 Ubierał się w przekleństwo jak w szatę, więc niech wejdzie jak woda do jego wnętrzności i jak oliwa do jego kości.
May he be clothed with cursing as with a garment; May it enter like water into his bowels, And like oil into his bones!
19 Niech mu będzie jak płaszcz, który go okrywa, i jak pas, który go zawsze opasuje.
May it be to him like the robe that covereth him, Like the girdle with which he is constantly girded!
20 Taka niech będzie zapłata od PANA dla moich przeciwników i tych, którzy źle mówią przeciwko mojej duszy.
May this be the wages of mine adversaries from the LORD, And of them that speak evil against me!
21 Ale ty, BOŻE, Panie, ujmij się za mną przez wzgląd na twoje imię; ocal mnie, bo wielkie jest twoje miłosierdzie.
But do thou, O LORD, my God! take part with me, For thine own name's sake! Because great is thy mercy, O deliver me!
22 [Jestem] bowiem ubogi i nędzny, a moje serce we mnie jest zranione.
For I am afflicted and needy, And my heart is wounded within me.
23 Niknę jak cień, który się chyli, strząsają mnie jak szarańczę.
I am going like a shadow; I am driven away as the locust.
24 Moje kolana słabną od postu, a moje ciało wychudło bez tłuszczu.
My knees totter from fasting, And my flesh faileth of fatness.
25 Stałem się też dla nich pośmiewiskiem; [gdy] mnie widzą, kiwają głowami.
I am a reproach to my enemies; They gaze at me; they shake their heads.
26 Wspomóż mnie, PANIE, mój Boże; wybaw mnie według swego miłosierdzia;
Help me, O LORD, my God! O save me, according to thy mercy!
27 Aby mogli poznać, że to twoja ręka; że ty, PANIE, to uczyniłeś.
That they may know that this is thy hand; That thou, O Lord! hast done it!
28 Niech oni przeklinają, ale ty błogosław; [gdy] powstają, niech będą zawstydzeni, a twój sługa niech się weseli.
Let them curse, but do thou bless! When they arise, let them be put to shame; But let thy servant rejoice!
29 Niech moi przeciwnicy okryją się hańbą i niech się okryją własnym wstydem jak płaszczem.
May my enemies be clothed with ignominy; May they be covered with their shame, as with a mantle!
30 Będę wielce wysławiał PANA swymi ustami i pośród tłumu będę go chwalić;
I will earnestly praise the LORD with my lips; In the midst of the multitude I will praise him.
31 Bo staje po prawicy nędznego, aby go wybawić od tych, którzy osądzają jego duszę.
For he standeth at the right hand of the poor, To save him from those who would condemn him.
