Psalmów 107
1 Wysławiajcie PANA, bo [jest] dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
Hvalite Gospoda, jer je dobar; jer je dovijeka milost njegova.
2 Niech [to] mówią odkupieni przez PANA, ci, których odkupił z ręki wroga;
Tako neka reku koje je izbavio Gospod, koje je izbavio iz ruke neprijateljeve,
3 I zgromadził z ziem, ze wschodu i zachodu, z północy i południa.
Skupio ih iz zemalja, od istoka i zapada, od sjevera i mora.
4 Błądzili po pustyni, po bezdrożnym pustkowiu, nie znajdując miasta, gdzie mogliby zamieszkać.
Lutaše po pustinji gdje se ne živi, puta gradu naseljenome ne nahodiše;
5 [Byli] głodni i spragnieni, aż omdlewała w nich dusza.
Bjehu gladni i žedni, i duša njihova iznemagaše u njima;
6 A gdy zawołali do PANA w swoim utrapieniu, uwolnił ich z ucisku;
Ali zavikaše ka Gospodu u tuzi svojoj; i izbavi ih iz nevolje njihove.
7 I prowadził ich prostą drogą, aby doszli do miasta, w którym mogliby zamieszkać.
I izvede ih na prav put, koji ide u grad naseljeni.
8 Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
Neka hvale Gospoda za milost njegovu, i za èudesa njegova radi sinova ljudskih!
9 Bo napoił spragnioną duszę, a głodną duszę napełnił dobrami.
Jer siti dušu taštu, i dušu gladnu puni dobra.
10 Siedzieli w ciemności i w cieniu śmierci, spętani nędzą i żelazem;
Sjedješe u tami i u sjenu smrtnom, okovani u tugu i u gvožðe;
11 Bo buntowali się przeciw słowom Boga i pogardzili radą Najwyższego.
Jer ne slušaše rijeèi Božijih, i ne mariše za volju višnjega.
12 Dlatego upokorzył ich serce trudem, upadli, a nie było nikogo, kto by im pomógł.
On poništi srce njihovo stradanjem; spotakoše se, i ne bješe ko da pomože.
13 A [gdy] wołali do PANA w swoim utrapieniu, wybawił ich z ucisku;
Ali zavikaše ka Gospodu u tuzi svojoj, i izbavi ih iz nevolje njihove;
14 Wyprowadził ich z ciemności i z cienia śmierci, a ich pęta rozerwał.
Izvede ih iz tame i sjena smrtnoga, i raskide okove njihove.
15 Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i za cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
Neka hvale Gospoda za milost njegovu, i za èudesa njegova radi sinova ljudskih!
16 Bo skruszył bramy spiżowe i połamał żelazne rygle.
Jer razbi vrata mjedena, i prijevornice gvozdene slomi.
17 Głupcy z powodu swej występnej drogi i nieprawości doznają utrapień.
Bezumnici stradaše za nevaljale putove svoje, i za nepravde svoje.
18 Ich dusza brzydzi się wszelkim pokarmem i zbliżają się do bram śmierci.
Svako se jelo gadilo duši njihovoj, i doðoše do vrata smrtnijeh.
19 A gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
Ali zavikaše ka Gospodu u tuzi svojoj, i izbavi ih iz nevolje njihove.
20 Posłał swoje słowo i uzdrowił ich, i wybawił ich z grobu.
Posla rijeè svoju i iscijeli ih, i izbavi ih iz groba njihova.
21 Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
Neka hvale Gospoda za milost njegovu, i za èudesa njegova radi sinova ljudskih!
22 I niech składają ofiary dziękczynienia, i głoszą z radością jego dzieła.
I neka prinesu žrtvu za hvalu, i kazuju djela njegova u pjesmama!
23 Ci, którzy na statkach wyruszają w morze, handlujący na wielkich wodach;
Koji plove po moru na korabljima, i rade na velikim vodama,
24 Widzą dzieła PANA i jego cuda w głębinach.
Oni su vidjeli djela Gospodnja, i èudesa njegova u dubini.
25 Gdy daje rozkaz, powstaje wicher i podnoszą się fale morskie.
Kaže, i diže se silan vjetar, i ustaju vali na njemu,
26 Oni wstępują aż [do] nieba i zstępują w głębiny, tak że ich dusza mdleje w niebezpieczeństwie.
Dižu se do nebesa i spuštaju do bezdana: duša se njihova u nevolji razliva;
27 Chwieją się i zataczają jak pijany, a cała ich mądrość zanika.
Posræu i ljuljaju se kao pijani; sve mudrosti njihove nestaje.
28 Gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
Ali zavikaše ka Gospodu u tuzi svojoj, i izvede ih iz nevolje njihove.
29 Zamienia burzę w ciszę, tak że uspokajają się jej fale.
On obraæa vjetar u tišinu, i vali njihovi umuknu.
30 Wtedy oni weselą się, że ucichły; i tak przyprowadza ich do upragnionego portu.
Vesele se kad se stišaju, i vodi ih u pristanište koje žele.
31 Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
Neka hvale Gospoda za milost njegovu, i za èudesa njegova radi sinova ljudskih!
32 Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu i w radzie starszych niech go chwalą.
Neka ga uzvišuju na saboru narodnom, na skupštini starješinskoj slave ga!
33 Zamienia rzeki w pustynię, a źródła wód w suchą ziemię;
On pretvara rijeke u pustinju, i izvore vodene u suhotu,
34 Ziemię urodzajną [zamienia] w jałową z powodu niegodziwości tych, którzy w niej mieszkają.
Rodnu zemlju u slanu pustaru za nevaljalstvo onijeh koji žive na njoj.
35 Pustynię zamienia w jezioro, a suchą ziemię w źródła wód.
On pretvara pustinju u jezera, i suhu zemlju u izvore vodene,
36 I osadza tam głodnych, aby zakładali miasta do zamieszkania;
I naseljava onamo gladne. Oni zidaju gradove za življenje;
37 I obsiewali pole, sadzili winnice i zbierali obfity plon.
Siju polja, sade vinograde i sabiraju ljetinu.
38 Błogosławi im tak, że bardzo się rozmnażają, i nie zmniejsza [liczebności] ich bydła.
Blagosilja ih i množe se jako, i stoke im ne umaljuje.
39 Ale potem maleje ich liczba i upokorzeni są uciskiem, nędzą i utrapieniem;
Prije ih bijaše malo, padahu od zla i nevolje, što ih stizaše.
40 On wylewa wzgardę na władców i sprawia, że błądzą po bezdrożach pustkowia.
On sipa sramotu na knezove, i ostavlja ih da lutaju po pustinji gdje nema putova.
41 Lecz podnosi nędznego z utrapienia i rozmnaża [jego] rodzinę jak stado.
On izvlaèi ubogoga iz nevolje, i plemena množi kao stado.
42 Widząc to, prawi rozweselą się, a wszelka nieprawość zamknie swe usta.
Dobri vide i raduju se, a svako nevaljalstvo zatiskuje usta svoja.
43 Kto jest tak mądry, aby tego upatrywał i rozumiał litość PANA?
Ko je mudar, neka zapamti ovo, i neka poznadu milosti Gospodnje.
