Psalmów 107
1 Wysławiajcie PANA, bo [jest] dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
Alleluia. Confitemini Domino quoniam bonus: quoniam in sæculum misericordia eius.
2 Niech [to] mówią odkupieni przez PANA, ci, których odkupił z ręki wroga;
Dicant qui redempti sunt a Domino, quos redemit de manu inimici: et de regionibus congregavit eos:
3 I zgromadził z ziem, ze wschodu i zachodu, z północy i południa.
A solis ortu, et occasu: ab Aquilone, et mari.
4 Błądzili po pustyni, po bezdrożnym pustkowiu, nie znajdując miasta, gdzie mogliby zamieszkać.
Erraverunt in solitudine in inaquoso: viam civitatis habitaculi non invenerunt,
5 [Byli] głodni i spragnieni, aż omdlewała w nich dusza.
Esurientes, et sitientes: anima eorum in ipsis defecit.
6 A gdy zawołali do PANA w swoim utrapieniu, uwolnił ich z ucisku;
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum eripuit eos.
7 I prowadził ich prostą drogą, aby doszli do miasta, w którym mogliby zamieszkać.
Et deduxit eos in viam rectam: ut irent in civitatem habitationis.
8 Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
9 Bo napoił spragnioną duszę, a głodną duszę napełnił dobrami.
Quia satiavit animam inanem: et animam esurientem satiavit bonis.
10 Siedzieli w ciemności i w cieniu śmierci, spętani nędzą i żelazem;
Sedentes in tenebris, et umbra mortis: vinctos in mendicitate, et ferro.
11 Bo buntowali się przeciw słowom Boga i pogardzili radą Najwyższego.
Quia exacerbaverunt eloquia Dei: et consilium Altissimi irritaverunt.
12 Dlatego upokorzył ich serce trudem, upadli, a nie było nikogo, kto by im pomógł.
Et humiliatum est in laboribus cor eorum: infirmati sunt, nec fuit qui adiuvaret.
13 A [gdy] wołali do PANA w swoim utrapieniu, wybawił ich z ucisku;
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum liberavit eos.
14 Wyprowadził ich z ciemności i z cienia śmierci, a ich pęta rozerwał.
Et eduxit eos de tenebris, et umbra mortis: et vincula eorum dirupit.
15 Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i za cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
16 Bo skruszył bramy spiżowe i połamał żelazne rygle.
Quia contrivit portas æreas: et vectes ferreos confregit.
17 Głupcy z powodu swej występnej drogi i nieprawości doznają utrapień.
Suscepit eos de via iniquitatis eorum: propter iniustitias enim suas humiliati sunt.
18 Ich dusza brzydzi się wszelkim pokarmem i zbliżają się do bram śmierci.
Omnem escam abominata est anima eorum: et appropinquaverunt usque ad portas mortis.
19 A gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum liberavit eos.
20 Posłał swoje słowo i uzdrowił ich, i wybawił ich z grobu.
Misit verbum suum, et sanavit eos: et eripuit eos de interitionibus eorum.
21 Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
22 I niech składają ofiary dziękczynienia, i głoszą z radością jego dzieła.
Et sacrificent sacrificium laudis: et annuncient opera eius in exultatione.
23 Ci, którzy na statkach wyruszają w morze, handlujący na wielkich wodach;
Qui descendunt mare in navibus, facientes operationem in aquis multis.
24 Widzą dzieła PANA i jego cuda w głębinach.
Ipsi viderunt opera Domini, et mirabilia eius in profundo.
25 Gdy daje rozkaz, powstaje wicher i podnoszą się fale morskie.
Dixit, et stetit spiritus procellæ: et exaltati sunt fluctus eius.
26 Oni wstępują aż [do] nieba i zstępują w głębiny, tak że ich dusza mdleje w niebezpieczeństwie.
Ascendunt usque ad cælos, et descendunt usque ad abyssos: anima eorum in malis tabescebat.
27 Chwieją się i zataczają jak pijany, a cała ich mądrość zanika.
Turbati sunt, et moti sunt sicut ebrius: et omnis sapientia eorum devorata est.
28 Gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur, et de necessitatibus eorum eduxit eos.
29 Zamienia burzę w ciszę, tak że uspokajają się jej fale.
Et statuit procellam eius in auram: et siluerunt fluctus eius.
30 Wtedy oni weselą się, że ucichły; i tak przyprowadza ich do upragnionego portu.
Et lætati sunt quia siluerunt: et deduxit eos in portum voluntatis eorum.
31 Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
32 Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu i w radzie starszych niech go chwalą.
Et exaltent eum in Ecclesia plebis: et in cathedra seniorum laudent eum.
33 Zamienia rzeki w pustynię, a źródła wód w suchą ziemię;
Posuit flumina in desertum: et exitus aquarum in sitim.
34 Ziemię urodzajną [zamienia] w jałową z powodu niegodziwości tych, którzy w niej mieszkają.
Terram fructiferam in salsuginem, a malitia inhabitantium in ea.
35 Pustynię zamienia w jezioro, a suchą ziemię w źródła wód.
Posuit desertum in stagna aquarum: et terram sine aqua in exitus aquarum.
36 I osadza tam głodnych, aby zakładali miasta do zamieszkania;
Et collocavit illic esurientes: et constituerunt civitatem habitationis.
37 I obsiewali pole, sadzili winnice i zbierali obfity plon.
Et seminaverunt agros, et plantaverunt vineas: et fecerunt fructum nativitatis.
38 Błogosławi im tak, że bardzo się rozmnażają, i nie zmniejsza [liczebności] ich bydła.
Et benedixit eis, et multiplicati sunt nimis: et iumenta eorum non minoravit.
39 Ale potem maleje ich liczba i upokorzeni są uciskiem, nędzą i utrapieniem;
Et pauci facti sunt: et vexati sunt a tribulatione malorum, et dolore.
40 On wylewa wzgardę na władców i sprawia, że błądzą po bezdrożach pustkowia.
Effusa est contemptio super principes: et errare fecit eos in invio, et non in via.
41 Lecz podnosi nędznego z utrapienia i rozmnaża [jego] rodzinę jak stado.
Et adiuvit pauperem de inopia: et posuit sicut oves familias.
42 Widząc to, prawi rozweselą się, a wszelka nieprawość zamknie swe usta.
Videbunt recti, et lætabuntur: et omnis iniquitas oppilabit os suum.
43 Kto jest tak mądry, aby tego upatrywał i rozumiał litość PANA?
Quis sapiens et custodiet hæc? et intelliget misericordias Domini?
