< Psalmów 107 >

1 Wysławiajcie PANA, bo [jest] dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
Bekennet Jehovah; denn Er ist gut, denn Seine Barmherzigkeit ist ewig,
2 Niech [to] mówią odkupieni przez PANA, ci, których odkupił z ręki wroga;
Sprechen die Erlösten Jehovahs, die Er aus des Drängers Hand erlöst hat,
3 I zgromadził z ziem, ze wschodu i zachodu, z północy i południa.
Und sie zusammen hat gebracht aus den Ländern vom Aufgang und vom Abend, von Mitternacht und vom Meere.
4 Błądzili po pustyni, po bezdrożnym pustkowiu, nie znajdując miasta, gdzie mogliby zamieszkać.
Sie irrten in der Wüste, im Wüstenland, des Weges, sie fanden keine Stadt, um darinnen zu wohnen;
5 [Byli] głodni i spragnieni, aż omdlewała w nich dusza.
Hungernd, auch dürstend, ihre Seele verzagte in ihnen.
6 A gdy zawołali do PANA w swoim utrapieniu, uwolnił ich z ucisku;
Und sie schrien zu Jehovah in ihrer Drangsal, aus ihren Ängsten rettete Er sie.
7 I prowadził ich prostą drogą, aby doszli do miasta, w którym mogliby zamieszkać.
Und ließ sie den geraden Weg gehen, daß sie zur Stadt gingen, um darinnen zu wohnen.
8 Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
Sie sollen Jehovah bekennen ob Seiner Barmherzigkeit, und ob Seiner Wunder an den Söhnen des Menschen.
9 Bo napoił spragnioną duszę, a głodną duszę napełnił dobrami.
Daß Er sättigt die lechzende Seele, und die hungernde Seele mit Gutem erfüllt.
10 Siedzieli w ciemności i w cieniu śmierci, spętani nędzą i żelazem;
Die, so in Finsternis und Todesschatten saßen, im Elend und in Eisen gebunden,
11 Bo buntowali się przeciw słowom Boga i pogardzili radą Najwyższego.
Weil Gottes Reden sie sich widersetzt, und den Rat des Höchsten gelästert hatten,
12 Dlatego upokorzył ich serce trudem, upadli, a nie było nikogo, kto by im pomógł.
Und Er beugte ihr Herz durch Mühsal. Sie strauchelten, und niemand stand ihnen bei.
13 A [gdy] wołali do PANA w swoim utrapieniu, wybawił ich z ucisku;
Und sie schrien zu Jehovah in ihrer Drangsal, und Er rettete sie aus ihren Ängsten,
14 Wyprowadził ich z ciemności i z cienia śmierci, a ich pęta rozerwał.
Und brachte sie heraus aus Finsternis und Todesschatten, und riß ab ihre Bande.
15 Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i za cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
Sie sollen Jehovah bekennen ob Seiner Barmherzigkeit, und ob Seiner Wunder an den Söhnen des Menschen.
16 Bo skruszył bramy spiżowe i połamał żelazne rygle.
Daß Er eherne Türen brach und eiserne Riegel zerhieb.
17 Głupcy z powodu swej występnej drogi i nieprawości doznają utrapień.
Die Törichten, ob dem Wege ihrer Übertretung und ob ihren Missetaten wurden sie gedemütigt.
18 Ich dusza brzydzi się wszelkim pokarmem i zbliżają się do bram śmierci.
Daß ihrer Seele vor aller Speise graute, und sie die Tore des Todes berührten.
19 A gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
Und sie schrien zu Jehovah in ihrer Drangsal, aus ihren Ängsten rettete Er sie.
20 Posłał swoje słowo i uzdrowił ich, i wybawił ich z grobu.
Er sandte Sein Wort und heilte sie, und ließ sie entrinnen aus ihren Gruben.
21 Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
Sie sollen Jehovah bekennen ob Seiner Barmherzigkeit und ob Seiner Wunder an den Söhnen des Menschen.
22 I niech składają ofiary dziękczynienia, i głoszą z radością jego dzieła.
Und sie sollen Opfer des Dankes opfern, und erzählen Seine Taten mit Lobpreisung.
23 Ci, którzy na statkach wyruszają w morze, handlujący na wielkich wodach;
Die hinabsteigen auf das Meer in Schiffen, die Geschäft tun auf vielen Wassern;
24 Widzą dzieła PANA i jego cuda w głębinach.
Sie sehen Jehovahs Taten, und Seine Wunder in dem Schlunde.
25 Gdy daje rozkaz, powstaje wicher i podnoszą się fale morskie.
Er spricht und läßt erstehen des Sturmes Wind, der seine Wogen emporhebt;
26 Oni wstępują aż [do] nieba i zstępują w głębiny, tak że ich dusza mdleje w niebezpieczeństwie.
Sie steigen hinauf zum Himmel, sie fahren hinab in Abgründe, ihre Seele zerfließt vor Bösem.
27 Chwieją się i zataczają jak pijany, a cała ich mądrość zanika.
Sie taumeln und schwanken wie ein Trunkener, und all ihre Weisheit ist verschlungen.
28 Gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
Und sie schreien zu Jehovah in ihrer Drangsal, und aus ihren Ängsten bringt Er sie heraus.
29 Zamienia burzę w ciszę, tak że uspokajają się jej fale.
Er läßt zur Stille erstehen den Sturm, und ihre Wogen schweigen.
30 Wtedy oni weselą się, że ucichły; i tak przyprowadza ich do upragnionego portu.
Und sie sind fröhlich, daß sie zur Ruhe kommen, und Er führt sie zum Hafen ihrer Lust.
31 Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
Sie sollen Jehovah bekennen ob Seiner Barmherzigkeit und ob Seiner Wunder an des Menschen Söhnen.
32 Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu i w radzie starszych niech go chwalą.
Und sie sollen Ihn erhöhen in der Versammlung des Volkes, und Ihn loben auf dem Sitze der Alten.
33 Zamienia rzeki w pustynię, a źródła wód w suchą ziemię;
Flüsse setzt Er zur Wüste, die Ausflüsse des Wassers zum Durstland.
34 Ziemię urodzajną [zamienia] w jałową z powodu niegodziwości tych, którzy w niej mieszkają.
Ein fruchtbar Land zum Salzgrund, ob der Bosheit derer, die darin wohnen.
35 Pustynię zamienia w jezioro, a suchą ziemię w źródła wód.
Die Wüste setzt Er zum Teich der Wasser, und dürres Land zu Ausflüssen der Wasser.
36 I osadza tam głodnych, aby zakładali miasta do zamieszkania;
Und läßt Hungrige dort wohnen, daß eine Stadt sie bereiten zum Wohnen.
37 I obsiewali pole, sadzili winnice i zbierali obfity plon.
Und daß Felder sie besäen, und Weinberge pflanzen und machen des Ertrages Frucht.
38 Błogosławi im tak, że bardzo się rozmnażają, i nie zmniejsza [liczebności] ich bydła.
Und Er segnet sie, daß sie sich sehr mehren, und macht ihres Viehs nicht wenig.
39 Ale potem maleje ich liczba i upokorzeni są uciskiem, nędzą i utrapieniem;
Und ihrer waren wenig und sie beugten sich ob des Zwanges von Übel und Gram.
40 On wylewa wzgardę na władców i sprawia, że błądzą po bezdrożach pustkowia.
Er goß Verachtung auf die Edlen und ließ sie irren in der Öde ohne Weg.
41 Lecz podnosi nędznego z utrapienia i rozmnaża [jego] rodzinę jak stado.
Und Er hebt in die Höhe aus dem Elend den Dürftigen und setzt die Familien wie eine Herde.
42 Widząc to, prawi rozweselą się, a wszelka nieprawość zamknie swe usta.
Die Redlichen sehen es und sind fröhlich, und aller Verkehrtheit wird ihr Mund zugestopft.
43 Kto jest tak mądry, aby tego upatrywał i rozumiał litość PANA?
Wer ist weise und behält dies, und versteht Jehovahs Barmherzigkeit?

< Psalmów 107 >