Psalmów 107
1 Wysławiajcie PANA, bo [jest] dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
»Danket dem HERRN, denn er ist freundlich, ja, ewiglich währt seine Gnade«:
2 Niech [to] mówią odkupieni przez PANA, ci, których odkupił z ręki wroga;
so sollen die vom HERRN Erlösten sprechen, die er befreit hat aus Drangsal
3 I zgromadził z ziem, ze wschodu i zachodu, z północy i południa.
und die er gesammelt aus den Ländern vom Aufgang her und vom Niedergang, vom Norden her und vom Meer.
4 Błądzili po pustyni, po bezdrożnym pustkowiu, nie znajdując miasta, gdzie mogliby zamieszkać.
Sie irrten umher in der Wüste, der Öde, und fanden den Weg nicht zu einer Wohnstatt;
5 [Byli] głodni i spragnieni, aż omdlewała w nich dusza.
gequält vom Hunger und vom Durst, wollte ihre Seele in ihnen verschmachten.
6 A gdy zawołali do PANA w swoim utrapieniu, uwolnił ich z ucisku;
Da schrien sie zum HERRN in ihrer Not, und er rettete sie aus ihren Ängsten
7 I prowadził ich prostą drogą, aby doszli do miasta, w którym mogliby zamieszkać.
und leitete sie auf richtigem Wege, daß sie kamen zu einer bewohnten Ortschaft: –
8 Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
die mögen danken dem HERRN für seine Güte und für seine Wundertaten an den Menschenkindern,
9 Bo napoił spragnioną duszę, a głodną duszę napełnił dobrami.
daß er die lechzende Seele gesättigt und die hungernde Seele gefüllt hat mit Labung.
10 Siedzieli w ciemności i w cieniu śmierci, spętani nędzą i żelazem;
Die da saßen in Finsternis und Todesnacht, gefangen in Elend und Eisenbanden –
11 Bo buntowali się przeciw słowom Boga i pogardzili radą Najwyższego.
denn sie hatten Gottes Geboten getrotzt und den Ratschluß des Höchsten verachtet,
12 Dlatego upokorzył ich serce trudem, upadli, a nie było nikogo, kto by im pomógł.
so daß er ihren Sinn durch Leiden beugte, daß sie niedersanken und keinen Helfer hatten –;
13 A [gdy] wołali do PANA w swoim utrapieniu, wybawił ich z ucisku;
da schrien sie zum HERRN in ihrer Not, und er rettete sie aus ihren Ängsten;
14 Wyprowadził ich z ciemności i z cienia śmierci, a ich pęta rozerwał.
er führte sie heraus aus Finsternis und Todesnacht und zersprengte ihre Fesseln: –
15 Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i za cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
die mögen danken dem HERRN für seine Güte und für seine Wundertaten an den Menschenkindern,
16 Bo skruszył bramy spiżowe i połamał żelazne rygle.
daß er eherne Türen zerbrochen und eiserne Riegel zerschlagen.
17 Głupcy z powodu swej występnej drogi i nieprawości doznają utrapień.
Die da krank waren infolge ihres Sündenlebens und wegen ihrer Verfehlungen leiden mußten –
18 Ich dusza brzydzi się wszelkim pokarmem i zbliżają się do bram śmierci.
vor jeglicher Speise hatten sie Widerwillen, so daß sie den Pforten des Todes nahe waren –;
19 A gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
da schrien sie zum HERRN in ihrer Not, und er rettete sie aus ihren Ängsten;
20 Posłał swoje słowo i uzdrowił ich, i wybawił ich z grobu.
er sandte sein Wort, sie gesund zu machen, und ließ sie aus ihren Gruben entrinnen: –
21 Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
die mögen danken dem HERRN für seine Güte und für seine Wundertaten an den Menschenkindern;
22 I niech składają ofiary dziękczynienia, i głoszą z radością jego dzieła.
sie mögen Opfer des Dankes bringen und seine Taten mit Jubel verkünden!
23 Ci, którzy na statkach wyruszają w morze, handlujący na wielkich wodach;
Die aufs Meer gefahren waren in Schiffen, auf weiten Fluten Handelsgeschäfte trieben,
24 Widzą dzieła PANA i jego cuda w głębinach.
die haben das Walten des HERRN geschaut und seine Wundertaten auf hoher See.
25 Gdy daje rozkaz, powstaje wicher i podnoszą się fale morskie.
Denn er gebot und ließ einen Sturm entstehn, der hoch die Wogen des Meeres türmte:
26 Oni wstępują aż [do] nieba i zstępują w głębiny, tak że ich dusza mdleje w niebezpieczeństwie.
sie stiegen empor zum Himmel und fuhren hinab in die Tiefen, so daß ihr Herz vor Angst verzagte;
27 Chwieją się i zataczają jak pijany, a cała ich mądrość zanika.
sie wurden schwindlig und schwankten wie Trunkne, und mit all ihrer Weisheit war’s zu Ende: –
28 Gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
da schrien sie zum HERRN in ihrer Not, und er befreite sie aus ihren Ängsten;
29 Zamienia burzę w ciszę, tak że uspokajają się jej fale.
er stillte das Ungewitter zum Säuseln, und das Toben der Wogen verstummte;
30 Wtedy oni weselą się, że ucichły; i tak przyprowadza ich do upragnionego portu.
da wurden sie froh, daß es still geworden, und er führte sie zum ersehnten Hafen: –
31 Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
die mögen danken dem HERRN für seine Güte und für seine Wundertaten an den Menschenkindern;
32 Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu i w radzie starszych niech go chwalą.
sie mögen ihn erheben in der Volksgemeinde und im Kreise der Alten ihn preisen!
33 Zamienia rzeki w pustynię, a źródła wód w suchą ziemię;
Er wandelte Ströme zur Wüste und Wasserquellen zu dürrem Land,
34 Ziemię urodzajną [zamienia] w jałową z powodu niegodziwości tych, którzy w niej mieszkają.
fruchtbares Erdreich zu salziger Steppe wegen der Bosheit seiner Bewohner.
35 Pustynię zamienia w jezioro, a suchą ziemię w źródła wód.
Wiederum machte er wüstes Land zum Wasserteich und dürres Gebiet zu Wasserquellen
36 I osadza tam głodnych, aby zakładali miasta do zamieszkania;
und ließ dort Hungrige seßhaft werden, so daß sie eine Stadt zum Wohnsitz bauten
37 I obsiewali pole, sadzili winnice i zbierali obfity plon.
und Felder besäten und Weinberge pflanzten, die reichen Ertrag an Früchten brachten;
38 Błogosławi im tak, że bardzo się rozmnażają, i nie zmniejsza [liczebności] ich bydła.
und er segnete sie, daß sie stark sich mehrten, und ließ ihres Viehs nicht wenig sein.
39 Ale potem maleje ich liczba i upokorzeni są uciskiem, nędzą i utrapieniem;
Dann aber nahmen sie ab und wurden gebeugt durch den Druck des Unglücks und Kummers;
40 On wylewa wzgardę na władców i sprawia, że błądzą po bezdrożach pustkowia.
»über Edle goß er Verachtung aus und ließ sie irren in pfadloser Öde«.
41 Lecz podnosi nędznego z utrapienia i rozmnaża [jego] rodzinę jak stado.
Den Armen aber hob er empor aus dem Elend und machte seine Geschlechter wie Kleinviehherden.
42 Widząc to, prawi rozweselą się, a wszelka nieprawość zamknie swe usta.
»Die Gerechten sehen’s und freuen sich, alle Bosheit aber muß schließen ihren Mund«.
43 Kto jest tak mądry, aby tego upatrywał i rozumiał litość PANA?
Wer ist weise? Der beachte dies und lerne die Gnadenerweise des HERRN verstehn!
