Psalmów 107
1 Wysławiajcie PANA, bo [jest] dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
Louez l’Éternel, car il est bon, Car sa miséricorde dure à toujours!
2 Niech [to] mówią odkupieni przez PANA, ci, których odkupił z ręki wroga;
Qu’ainsi disent les rachetés de l’Éternel, Ceux qu’il a délivrés de la main de l’ennemi,
3 I zgromadził z ziem, ze wschodu i zachodu, z północy i południa.
Et qu’il a rassemblés de tous les pays, De l’orient et de l’occident, du nord et de la mer!
4 Błądzili po pustyni, po bezdrożnym pustkowiu, nie znajdując miasta, gdzie mogliby zamieszkać.
Ils erraient dans le désert, ils marchaient dans la solitude, Sans trouver une ville où ils pussent habiter.
5 [Byli] głodni i spragnieni, aż omdlewała w nich dusza.
Ils souffraient de la faim et de la soif; Leur âme était languissante.
6 A gdy zawołali do PANA w swoim utrapieniu, uwolnił ich z ucisku;
Dans leur détresse, ils crièrent à l’Éternel, Et il les délivra de leurs angoisses;
7 I prowadził ich prostą drogą, aby doszli do miasta, w którym mogliby zamieszkać.
Il les conduisit par le droit chemin, Pour qu’ils arrivassent dans une ville habitable.
8 Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
Qu’ils louent l’Éternel pour sa bonté, Et pour ses merveilles en faveur des fils de l’homme!
9 Bo napoił spragnioną duszę, a głodną duszę napełnił dobrami.
Car il a satisfait l’âme altérée, Il a comblé de biens l’âme affamée.
10 Siedzieli w ciemności i w cieniu śmierci, spętani nędzą i żelazem;
Ceux qui avaient pour demeure les ténèbres et l’ombre de la mort Vivaient captifs dans la misère et dans les chaînes,
11 Bo buntowali się przeciw słowom Boga i pogardzili radą Najwyższego.
Parce qu’ils s’étaient révoltés contre les paroles de Dieu, Parce qu’ils avaient méprisé le conseil du Très-Haut.
12 Dlatego upokorzył ich serce trudem, upadli, a nie było nikogo, kto by im pomógł.
Il humilia leur cœur par la souffrance; Ils succombèrent, et personne ne les secourut.
13 A [gdy] wołali do PANA w swoim utrapieniu, wybawił ich z ucisku;
Dans leur détresse, ils crièrent à l’Éternel, Et il les délivra de leurs angoisses;
14 Wyprowadził ich z ciemności i z cienia śmierci, a ich pęta rozerwał.
Il les fit sortir des ténèbres et de l’ombre de la mort, Et il rompit leurs liens.
15 Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i za cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
Qu’ils louent l’Éternel pour sa bonté, Et pour ses merveilles en faveur des fils de l’homme!
16 Bo skruszył bramy spiżowe i połamał żelazne rygle.
Car il a brisé les portes d’airain, Il a rompu les verrous de fer.
17 Głupcy z powodu swej występnej drogi i nieprawości doznają utrapień.
Les insensés, par leur conduite coupable Et par leurs iniquités, s’étaient rendus malheureux.
18 Ich dusza brzydzi się wszelkim pokarmem i zbliżają się do bram śmierci.
Leur âme avait en horreur toute nourriture, Et ils touchaient aux portes de la mort.
19 A gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
Dans leur détresse, ils crièrent à l’Éternel, Et il les délivra de leurs angoisses;
20 Posłał swoje słowo i uzdrowił ich, i wybawił ich z grobu.
Il envoya sa parole et les guérit, Il les fit échapper de la fosse.
21 Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
Qu’ils louent l’Éternel pour sa bonté, Et pour ses merveilles en faveur des fils de l’homme!
22 I niech składają ofiary dziękczynienia, i głoszą z radością jego dzieła.
Qu’ils offrent des sacrifices d’actions de grâces, Et qu’ils publient ses œuvres avec des cris de joie!
23 Ci, którzy na statkach wyruszają w morze, handlujący na wielkich wodach;
Ceux qui étaient descendus sur la mer dans des navires, Et qui travaillaient sur les grandes eaux,
24 Widzą dzieła PANA i jego cuda w głębinach.
Ceux-là virent les œuvres de l’Éternel Et ses merveilles au milieu de l’abîme.
25 Gdy daje rozkaz, powstaje wicher i podnoszą się fale morskie.
Il dit, et il fit souffler la tempête, Qui souleva les flots de la mer.
26 Oni wstępują aż [do] nieba i zstępują w głębiny, tak że ich dusza mdleje w niebezpieczeństwie.
Ils montaient vers les cieux, ils descendaient dans l’abîme; Leur âme était éperdue en face du danger;
27 Chwieją się i zataczają jak pijany, a cała ich mądrość zanika.
Saisis de vertige, ils chancelaient comme un homme ivre, Et toute leur habileté était anéantie.
28 Gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
Dans leur détresse, ils crièrent à l’Éternel, Et il les délivra de leurs angoisses;
29 Zamienia burzę w ciszę, tak że uspokajają się jej fale.
Il arrêta la tempête, ramena le calme, Et les ondes se turent.
30 Wtedy oni weselą się, że ucichły; i tak przyprowadza ich do upragnionego portu.
Ils se réjouirent de ce qu’elles s’étaient apaisées, Et l’Éternel les conduisit au port désiré.
31 Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
Qu’ils louent l’Éternel pour sa bonté, Et pour ses merveilles en faveur des fils de l’homme!
32 Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu i w radzie starszych niech go chwalą.
Qu’ils l’exaltent dans l’assemblée du peuple, Et qu’ils le célèbrent dans la réunion des anciens!
33 Zamienia rzeki w pustynię, a źródła wód w suchą ziemię;
Il change les fleuves en désert, Et les sources d’eaux en terre desséchée,
34 Ziemię urodzajną [zamienia] w jałową z powodu niegodziwości tych, którzy w niej mieszkają.
Le pays fertile en pays salé, A cause de la méchanceté de ses habitants.
35 Pustynię zamienia w jezioro, a suchą ziemię w źródła wód.
Il change le désert en étang, Et la terre aride en sources d’eaux,
36 I osadza tam głodnych, aby zakładali miasta do zamieszkania;
Et il y établit ceux qui sont affamés. Ils fondent une ville pour l’habiter;
37 I obsiewali pole, sadzili winnice i zbierali obfity plon.
Ils ensemencent des champs, plantent des vignes, Et ils en recueillent les produits.
38 Błogosławi im tak, że bardzo się rozmnażają, i nie zmniejsza [liczebności] ich bydła.
Il les bénit, et ils deviennent très nombreux, Et il ne diminue point leur bétail.
39 Ale potem maleje ich liczba i upokorzeni są uciskiem, nędzą i utrapieniem;
Sont-ils amoindris et humiliés Par l’oppression, le malheur et la souffrance;
40 On wylewa wzgardę na władców i sprawia, że błądzą po bezdrożach pustkowia.
Verse-t-il le mépris sur les grands, Les fait-il errer dans des déserts sans chemin,
41 Lecz podnosi nędznego z utrapienia i rozmnaża [jego] rodzinę jak stado.
Il relève l’indigent et le délivre de la misère, Il multiplie les familles comme des troupeaux.
42 Widząc to, prawi rozweselą się, a wszelka nieprawość zamknie swe usta.
Les hommes droits le voient et se réjouissent, Mais toute iniquité ferme la bouche.
43 Kto jest tak mądry, aby tego upatrywał i rozumiał litość PANA?
Que celui qui est sage prenne garde à ces choses, Et qu’il soit attentif aux bontés de l’Éternel.
