Psalmów 107
1 Wysławiajcie PANA, bo [jest] dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
Kasakkung: panuekhoeh Oe BAWIPA koe lunghawilawk hah dei awh. Bangkongtetpawiteh, ama teh ahawi, a lungmanae teh a yungyoe a kangning.
2 Niech [to] mówią odkupieni przez PANA, ci, których odkupił z ręki wroga;
BAWIPA ni a ratang tangcoung, taran kut dawk hoi a ratang e naw ni, hottelah dei awh naseh.
3 I zgromadził z ziem, ze wschodu i zachodu, z północy i południa.
Kho tangkuem hoi, kanîtho, kanîloum, aka, atung lahoi koung a pâkhueng.
4 Błądzili po pustyni, po bezdrożnym pustkowiu, nie znajdując miasta, gdzie mogliby zamieszkać.
Thingyeium ramke lamthung dawk a kâva awh teh, o nahane kho hmawt awh hoeh.
5 [Byli] głodni i spragnieni, aż omdlewała w nich dusza.
Vonhlam tui kahran hoi a lung apout awh.
6 A gdy zawołali do PANA w swoim utrapieniu, uwolnił ich z ucisku;
Runae koehoi BAWIPA hah a kaw awh teh, rucatnae thung hoi a rasa awh.
7 I prowadził ich prostą drogą, aby doszli do miasta, w którym mogliby zamieszkać.
Khosaknae hmuen khopui vah a cei thai awh nahanelah, lam kalan dawk a hrawi awh.
8 Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
Oe taminaw niyah BAWIPA hawinae hoi taminaw hanelah kângairu hno a sak e naw dawkvah, lunghawilawk dei awh haw boipawiteh khe.
9 Bo napoił spragnioną duszę, a głodną duszę napełnił dobrami.
Bangtelah tetpawiteh, hringnae ni a rabui e hah kuep sak vaiteh, vonhlamrincinaw hah hawinae hoi a paha sak han.
10 Siedzieli w ciemności i w cieniu śmierci, spętani nędzą i żelazem;
Hmonae hoi duenae tâhlip dawk ka tahung e naw hah, runae sumrui hoi katek lah ao.
11 Bo buntowali się przeciw słowom Boga i pogardzili radą Najwyższego.
Bangkongtetpawiteh, Cathut lawk a oun, a taran awh teh, Lathueng Poung e pouknae hai banglah ngâi awh hoeh.
12 Dlatego upokorzył ich serce trudem, upadli, a nie było nikogo, kto by im pomógł.
Hatdawkvah, ahnimae lungthin teh karanglah a tabut sak, a rawpkhai awh teh, kabawmkung apihai awm hoeh.
13 A [gdy] wołali do PANA w swoim utrapieniu, wybawił ich z ucisku;
Hottelah runae koehoi BAWIPA a kaw awh teh, ahni ni amamae rucatnae thung hoi a tâco takhai.
14 Wyprowadził ich z ciemności i z cienia śmierci, a ich pęta rozerwał.
Hmonae hoi duenae tâhlip thung hoi a rasa teh, ahnimouh kateknae sumbawtarui hah a rading pouh.
15 Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i za cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
Oe taminaw niyah BAWIPA hawinae hoi taminaw hanelah kângairu hno a sak e naw dawkvah, lunghawilawk dei awh haw boipawiteh khe.
16 Bo skruszył bramy spiżowe i połamał żelazne rygle.
Ama ni rahum tho hah a raphoe teh, tarennae sumtaboung hah a raphoe.
17 Głupcy z powodu swej występnej drogi i nieprawości doznają utrapień.
Tamipathu hah kâtapoenae hoi a payonnae dawk runae khang sak lah ao.
18 Ich dusza brzydzi się wszelkim pokarmem i zbliżają się do bram śmierci.
A hringnae ni ca hane pueng a panuet teh, duenae tho koe a pâtam awh.
19 A gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
Hottelah runae koehoi BAWIPA a kaw awh teh, ahni ni amamae rucatnae thung hoi a tâco takhai.
20 Posłał swoje słowo i uzdrowił ich, i wybawił ich z grobu.
A lawk patoun lahoi a dam sak teh, a kahmanae koehoi a rungngang.
21 Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
Oe taminaw niyah BAWIPA hawinae hoi taminaw hanelah kângairu hno a sak e naw dawkvah, lunghawilawk dei awh haw boipawiteh khe.
22 I niech składają ofiary dziękczynienia, i głoszą z radością jego dzieła.
Lunghawilawkdeinae thuengnae poe laihoi a tawk e naw hah lunghawi lahoi pâpho naseh.
23 Ci, którzy na statkach wyruszają w morze, handlujący na wielkich wodach;
Talîpui dawk long hoi kahlawng ka cet e, ka kaw e talîpui dawk hnopai kayawtnaw ni,
24 Widzą dzieła PANA i jego cuda w głębinach.
kadung poung e tui thung vah, kângairu hoi BAWIPA hno sak e hah ouk a hmu awh.
25 Gdy daje rozkaz, powstaje wicher i podnoszą się fale morskie.
Bangkongtetpawiteh, ama ni kâ a poe teh kahlî a tho sak, hote kahlî ni tuicapa a thaw sak.
26 Oni wstępują aż [do] nieba i zstępują w głębiny, tak że ich dusza mdleje w niebezpieczeństwie.
Kalvan totouh a luen teh, adungnae koe bout a bo awh teh, takithonae dawk a lung a pout awh.
27 Chwieją się i zataczają jak pijany, a cała ich mądrość zanika.
Yamu ka parui e tami patetlah rawrawcu awh teh, bangtelah o nahan panuek awh hoeh.
28 Gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
Hottelah runae koehoi BAWIPA a kaw awh teh, ahni ni amamae rucatnae thung hoi a tâco takhai.
29 Zamienia burzę w ciszę, tak że uspokajają się jej fale.
Kahlî a roum sak teh, tuicapa hai a roum.
30 Wtedy oni weselą się, że ucichły; i tak przyprowadza ich do upragnionego portu.
Hottelah a roum dawkvah, a lunghawi teh, pha han ngaipoungnae hmuen koe a phakhai.
31 Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
Oe taminaw niyah BAWIPA hawinae hoi taminaw hanelah kângairu hno a sak e naw dawkvah, lunghawilawk dei awh haw boipawiteh khe.
32 Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu i w radzie starszych niech go chwalą.
Tamimaya a kamkhuengnae koehai ama teh tawm awh naseh. Kacuenaw hmalah hai pholen awh naseh.
33 Zamienia rzeki w pustynię, a źródła wód w suchą ziemię;
Ama ni palangpui hah ayawn lah a coung sak teh, tui hah talai kaphui e lah a coung sak.
34 Ziemię urodzajną [zamienia] w jałową z powodu niegodziwości tych, którzy w niej mieszkają.
Bangtelah tet pawiteh, a thung kaawm e yonnae kecu dawk, ram kahawi teh palawi talai lah ouk a coung sak.
35 Pustynię zamienia w jezioro, a suchą ziemię w źródła wód.
Ayawn hah tuikamuemnae lah a coung sak teh, ramkenaw hah tui onae hmuen lah a coung sak.
36 I osadza tam głodnych, aby zakładali miasta do zamieszkania;
Khosaknae hmuen khopui lah a kangdue thai nahan, vonkahlamnaw hah ao sak.
37 I obsiewali pole, sadzili winnice i zbierali obfity plon.
Moikapap a paw thai nahanelah, misur takha a sak awh.
38 Błogosławi im tak, że bardzo się rozmnażają, i nie zmniejsza [liczebności] ich bydła.
Yawhawi a poe teh moikapap a pung sak. A paca e saringnaw kahma hane pasoung hoeh.
39 Ale potem maleje ich liczba i upokorzeni są uciskiem, nędzą i utrapieniem;
Repcoungroenae hoi runae, pankângainae kecu dawk rahnoumnae hoi, raphoe lah ao navah,
40 On wylewa wzgardę na władców i sprawia, że błądzą po bezdrożach pustkowia.
a tami bawinaw koe, pacekpahleknae a pha sak teh, lamthung ohoehnae kahrawngum vah, a kâva sak.
41 Lecz podnosi nędznego z utrapienia i rozmnaża [jego] rodzinę jak stado.
Hottelah hoi tami ka roedeng e hah runae tangkom dawk hoi hmuen rasangnae koe a tawm teh, saringhu patetlah imthung a sak pouh.
42 Widząc to, prawi rozweselą się, a wszelka nieprawość zamknie swe usta.
Tamikalannaw ni a hmu awh navah, a lunghawi awh. Payonnae ka sak pueng teh pahni tabuem pouh lah ao.
43 Kto jest tak mądry, aby tego upatrywał i rozumiał litość PANA?
A lungkaang pueng ni hete hnonaw heh a pâkuem awh vaiteh, BAWIPA lungpatawnae hah a thai panuek awh han.
