< Psalmów 107 >
1 Wysławiajcie PANA, bo [jest] dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
A sitlohnah tah kumhal hil ham a then dongah BOEIPA te uem uh lah.
2 Niech [to] mówią odkupieni przez PANA, ci, których odkupił z ręki wroga;
Rhal kut lamkah a tlan hlang loh BOEIPA kah a tlan te thui saeh.
3 I zgromadził z ziem, ze wschodu i zachodu, z północy i południa.
Te vaengah amih te khocuk, khotlak, tlangpuei, tuitunli, khohmuen amkah a coi.
4 Błądzili po pustyni, po bezdrożnym pustkowiu, nie znajdując miasta, gdzie mogliby zamieszkać.
Khosoek khopong ah khopuei tolrhum longpuei a hmuh uh mueh la kho a hmanguh.
5 [Byli] głodni i spragnieni, aż omdlewała w nich dusza.
Bungpong neh tuihalh la a khuiah a hinglu te rhae.
6 A gdy zawołali do PANA w swoim utrapieniu, uwolnił ich z ucisku;
Kho a bing vaengah BOEIPA te a khue uh tih khobing khui lamkah amih te a huul.
7 I prowadził ich prostą drogą, aby doszli do miasta, w którym mogliby zamieszkać.
Te dongah amih te tolrhum khopuei la caeh ham a thuem longpuei neh a hoihaeng.
8 Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
Hlang koca rhoek ham a sitlohnah neh khobaerhambae aka sai BOEIPA te uem uh pai saeh.
9 Bo napoił spragnioną duszę, a głodną duszę napełnił dobrami.
A hinglu aka halthi te tuihalh a dip pah sak tih a hinglu aka pongnaeng te khaw hnothen a cung sak.
10 Siedzieli w ciemności i w cieniu śmierci, spętani nędzą i żelazem;
Hlangvang tah khohmuep neh dueknah hlipkhup kah thirhui neh phacipphabaem la aka ngol thongtla la coenguh.
11 Bo buntowali się przeciw słowom Boga i pogardzili radą Najwyższego.
Pathen kah olka te a koek uh tih Khohni kah oluen khaw a tlaitlaek uh.
12 Dlatego upokorzył ich serce trudem, upadli, a nie było nikogo, kto by im pomógł.
Te dongah thakthaenah dongla a kunyun sak tih a lungbuei a toh uh vaengah bom pawh.
13 A [gdy] wołali do PANA w swoim utrapieniu, wybawił ich z ucisku;
Tedae kho a bing uh vaengah BOEIPA taengla pang uh tih amih te khobing khui lamkah koep a khang.
14 Wyprowadził ich z ciemności i z cienia śmierci, a ich pęta rozerwał.
Amih te khohmuep neh dueknah hlipkhup lamkah a poh tih a kuelrhui khaw a bawt pah.
15 Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i za cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
Hlang koca rhoek ham a sitlohnah neh khobaerhambae aka sai BOEIPA te uem uh pai saeh.
16 Bo skruszył bramy spiżowe i połamał żelazne rygle.
Rhohum thohkhaih te a phil tih thicung thohkalh khaw a tloek.
17 Głupcy z powodu swej występnej drogi i nieprawości doznają utrapień.
Amih tah boekoek longpuei kah hlang ang neh amamih kathaesainah dongah phaep uh.
18 Ich dusza brzydzi się wszelkim pokarmem i zbliżają się do bram śmierci.
A hinglu loh caak boeih a tuei pah uh tih dueknah vongka te a paan uh.
19 A gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
Kho a bing vaengah BOEIPA taengah pang uh tih amih te khobing khui lamkah a khang.
20 Posłał swoje słowo i uzdrowił ich, i wybawił ich z grobu.
A ol a hlah phoeiah amih a hoeih sak tih amih rhomhmop te a poeng a hal sak.
21 Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
Hlang koca rhoek ham a sitlohnah neh khobaerhambae aka sai BOEIPA te uem uh pai saeh.
22 I niech składają ofiary dziękczynienia, i głoszą z radością jego dzieła.
Te dongah uemonah hmueih te nawn uh saeh lamtah tamlung neh a bibi te doek uh saeh.
23 Ci, którzy na statkach wyruszają w morze, handlujący na wielkich wodach;
Sangpho neh tuitunli ah suntla uh tih tui puei ah bitat aka saii rhoek loh,
24 Widzą dzieła PANA i jego cuda w głębinach.
BOEIPA kah bibi neh a laedil kah khobaerhambae te a hmuh uh.
25 Gdy daje rozkaz, powstaje wicher i podnoszą się fale morskie.
A voek vaengah hlipuei khohli thoo tih tuilae khaw samboek.
26 Oni wstępują aż [do] nieba i zstępują w głębiny, tak że ich dusza mdleje w niebezpieczeństwie.
Vaan la luei uh tih tuidung la a suntlak uh vaengah a hinglu tah yoethaenah neh paci uh.
27 Chwieją się i zataczają jak pijany, a cała ich mądrość zanika.
Yurhui bangla lam uh tih a yoka dongah a cueihnah boeih hma uh.
28 Gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
Kho a bing vaengah BOEIPA taengla pang uh tih amih te khobing khui lamkah a poh.
29 Zamienia burzę w ciszę, tak że uspokajają się jej fale.
Hlipuei te bidip la a duem sak tih tuiphu rhoek khaw ngam uh.
30 Wtedy oni weselą się, że ucichły; i tak przyprowadza ich do upragnionego portu.
Tuiphu a sap vaengah a kohoe uh tih amamih kah a naepnah langdai la a mawt.
31 Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
Hlang koca rhoek ham a sitlohnah neh khobaerhambae aka sai BOEIPA te uem uh pai saeh.
32 Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu i w radzie starszych niech go chwalą.
Te dongah pilnam hlangping lakliah amah te pomsang uh saeh lamtah patong rhoek kah tolrhum ah thangthen uh saeh.
33 Zamienia rzeki w pustynię, a źródła wód w suchą ziemię;
Tuiva te khosoek la, tuiphuet tui khaw tuihang la a khueh.
34 Ziemię urodzajną [zamienia] w jałową z powodu niegodziwości tych, którzy w niej mieszkają.
Cangthen kho khaw boethae loh kho a sak thil dongah lungkaehlai la,
35 Pustynię zamienia w jezioro, a suchą ziemię w źródła wód.
khosoek te tuibap tui la, rhamrhae lai khaw tuiphuet tui la a khueh.
36 I osadza tam głodnych, aby zakładali miasta do zamieszkania;
Teah te bungpong rhoek kho a sak sak tih tolrhum khopuei a thong uh.
37 I obsiewali pole, sadzili winnice i zbierali obfity plon.
Te vaengah khohmuen a tawn uh tih misur a tue dongah a vuei a thaih cuen.
38 Błogosławi im tak, że bardzo się rozmnażają, i nie zmniejsza [liczebności] ich bydła.
Amih te yoethen a paek tih muep a ping uh vaengah a rhamsa khaw polpai sak pawh.
39 Ale potem maleje ich liczba i upokorzeni są uciskiem, nędzą i utrapieniem;
Tedae a polpai uh vaengah caya yoethae neh kothae dongah ngam uh sut.
40 On wylewa wzgardę na władców i sprawia, że błądzą po bezdrożach pustkowia.
Hlangcong rhoek te nueihbu a hawk thil tih long mueng hinghong la kho a hmang sak.
41 Lecz podnosi nędznego z utrapienia i rozmnaża [jego] rodzinę jak stado.
Tedae khodaeng te phacipphabaem lamkah a hoeptlang tih a hui a ko te boiva bangla a khueh.
42 Widząc to, prawi rozweselą się, a wszelka nieprawość zamknie swe usta.
Aka thuem rhoek loh a hmuh uh vaengah a kohoe uh dae dumlai boeih long tah a ka khoep a buem.
43 Kto jest tak mądry, aby tego upatrywał i rozumiał litość PANA?
U khaw aka cueih long tah hekah he kuem saeh lamtah BOEIPA kah sitlohnah te yakming uh saeh.