Psalmów 106
1 Alleluja. Wysławiajcie PANA, bo [jest] dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
Halleluja! Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
2 Któż wypowie wielkie dzieła PANA i ogłosi całą jego chwałę?
Kven kann fullt ut nemna Herrens velduge verk, forkynna all hans lov?
3 Błogosławieni, którzy strzegą sądu i czynią sprawiedliwość w każdym czasie.
Sæle er dei som tek vare på det som rett er, den som gjer rettferd til kvar tid!
4 Pamiętaj o mnie, PANIE, przez miłość do swego ludu; nawiedź mnie swoim zbawieniem;
Herre, kom meg i hug med den godhug du hev for ditt folk, gjesta meg med di frelsa!
5 Abym widział szczęście twoich wybranych, cieszył się radością twego narodu i chlubił się razem z twoim dziedzictwem.
so eg kann skoda lukka åt dine utvalde, gleda meg med ditt folks gleda, rosa meg med din arv.
6 Zgrzeszyliśmy wraz z naszymi ojcami, popełniliśmy nieprawość i postąpiliśmy niegodziwie.
Me hev synda med våre feder, me hev gjort ille, me hev vore ugudlege.
7 Nasi ojcowie w Egipcie nie zrozumieli twoich cudów, nie pamiętali wielkości twego miłosierdzia, lecz buntowali się nad Morzem Czerwonym.
Våre feder i Egyptarland agta ikkje på dine under, dei kom ikkje i hug dine mange nådegjerningar, men dei var tråssuge ved havet, ved Raudehavet.
8 A jednak ich wybawił przez wzgląd na swoje imię, aby okazać swą moc.
Men endå frelste han deim for sitt namn skuld, av di han vilde kunngjera si magt,
9 Zgromił Morze Czerwone i wyschło; i przeprowadził ich przez głębiny [jak] przez pustynię.
og han truga Raudehavet so det vart turt, og han let deim ganga gjenom djupi som på slette marki,
10 Tak wybawił ich z ręki tego, który ich nienawidził, i odkupił ich z ręki wroga.
og han frelste deim frå hans hand som hata deim, og løyste deim ut or fiendehand,
11 Wody okryły ich ciemięzców, nie został ani jeden z nich.
og vatn gøymde deira motstandarar, ikkje ein vart att av deim.
12 Wtedy uwierzyli jego słowom i śpiewali na jego chwałę.
Då trudde dei på ordi hans, då song dei hans lov.
13 Szybko [jednak] zapomnieli o jego dziełach, nie czekali na jego rady.
Men snart gløymde dei hans gjerningar, dei bia ikkje på hans råd;
14 Pałali żądzą na pustyni, na próbę wystawiali Boga na pustkowiu.
men dei fekk ein gir i seg i øydemarki, og dei freista Gud på den ubygde stad.
15 I dał im, czego żądali, lecz zesłał na ich dusze wycieńczenie.
Då gav han deim det dei vilde hava, men sende tærande sjukdom yver deira liv.
16 Gdy w obozie zazdrościli Mojżeszowi i Aaronowi, świętemu PANA;
Og dei vart ovundsjuke på Moses i lægret, på Aron, Herrens heilage.
17 Otworzyła się ziemia i pochłonęła Datana, i zakryła zgromadzenie Abirama;
Då opna jordi seg og slukte Datan, og ho let seg att yver flokken åt Abiram,
18 I zapłonął ogień w tym zgromadzeniu, płomień spalił niegodziwych.
og det kveiktest eld på flokken deira, ein loge brende upp dei ugudlege.
19 Zrobili cielca na Horebie i odlanemu posągowi oddali pokłon;
Dei gjorde ein kalv ved Horeb og tilbad eit støypt bilæte,
20 I zamienili swą chwałę na podobieństwo wołu jedzącego trawę.
og dei bytte burt si æra for bilætet av ein ukse som et gras.
21 Zapomnieli o Bogu, swoim wybawcy, który dokonywał wielkich czynów w Egipcie;
Dei gløymde Gud, sin frelsar, som hadde gjort store ting i Egyptarland,
22 Cudownych dzieł w ziemi Chama, rzeczy strasznych nad Morzem Czerwonym.
undergjerningar i Khams land, skræmelege ting ved Raudehavet.
23 Dlatego powiedział, że wytraciłby ich, gdyby Mojżesz, jego wybrany, nie stanął w wyłomie przed nim, aby odwrócić jego gniew, by [ich] nie wytracił.
Og han tenktest til å tyna deim, dersom ikkje Moses, hans utvalde, hadde kasta seg imillom for hans åsyn til å avvenda hans vreide, at han ikkje skulde øydeleggja.
24 Wzgardzili też wspaniałą ziemią, nie wierząc jego słowu.
Og dei vanvyrde det herlege landet, dei trudde ikkje ordet hans,
25 I szemrząc w swoich namiotach, nie byli posłuszni głosowi PANA.
og dei knurra i sine tjeld, høyrde ikkje på Herrens røyst.
26 Dlatego podniósł na nich swoją rękę, aby ich wytracić na pustyni;
Då lyfte han si hand imot deim til å slå deim ned i øydemarki,
27 Aby ich potomstwo rozrzucić wśród pogan i rozproszyć ich po ziemiach.
og slå deira etterkomarar ned millom heidningarne og spreida deim kring i landi.
28 Przyłączyli się też do Baal-Peor i jedli ofiary [składane] umarłym.
Og dei batt seg saman med Ba’al-Peor, og dei åt av offer til dei daude,
29 Tak pobudzili [Boga] do gniewu swymi postępkami, że spadła na nich plaga;
og dei vekte harm ved si åtferd, og ei plåga braut ut millom deim.
30 Wtedy powstał Pinchas, dokonał sądu i plaga ustała.
Då stod Pinehas fram og heldt dom, og plåga stilltest;
31 Poczytano mu to za sprawiedliwość po wszystkie pokolenia, na wieki.
og det vart rekna honom til rettferd frå ætt til ætt æveleg.
32 Rozgniewali go znowu u wód Meriba, [tak że] Mojżesz wiele ucierpiał z ich powodu;
Og dei vekte vreide ved Meribavatnet, og det gjekk Moses ille for deira skuld;
33 Rozdrażnili bowiem jego ducha i mówił [nierozważnie] swymi ustami.
for dei var tråssuge mot hans ande, og han tala tankelaust med sine lippor.
34 Nie wytępili narodów, jak im to PAN nakazał.
Dei øydelagde ikkje dei folki som Herren hadde tala med deim um,
35 Lecz zmieszali się z tymi narodami i nauczyli się ich czynów;
men dei blanda seg med heidningarne og lærde deira gjerningar,
36 I służyli ich bożkom, które stały się dla nich pułapką.
og dei tente deira avgudar, og desse vart deim til ei snara,
37 Ofiarowali bowiem demonom swoich synów i swoje córki;
og dei ofra sine søner og døtter til magterne,
38 I przelewali krew niewinną, krew swoich synów i córek, których ofiarowali bożkom Kanaanu, i ziemia została skalana rozlewem krwi.
og dei rende ut skuldlaust blod, blod av sine søner og døtter som dei ofra til Kana’ans avgudar, og landet vart vanhelga med blodskuld.
39 Splamili się swymi czynami i cudzołożyli swymi postępkami.
Og dei vart ureine ved sine gjerningar og dreiv hor ved si åtferd.
40 Dlatego PAN zapłonął gniewem przeciw swemu ludowi, tak że obrzydził sobie swoje dziedzictwo.
Då loga Herrens vreide upp imot hans folk, og han stygdest ved sin arv.
41 I wydał ich w ręce pogan, i panowali nad nimi ci, którzy ich nienawidzili.
Og han gav deim i handi på heidningar, og dei som hata deim, vart herrar yver deim,
42 I uciskali ich wrogowie, ujarzmili ich swoją ręką.
og deira fiendar trengde deim, og dei laut bøygja seg under deira hand.
43 Wielokrotnie ich ocalał, lecz oni rozgniewali go swymi zamysłami i zostali upokorzeni przez swoje nieprawości.
Mange gonger fria han deim ut, men dei var tråssuge og sjølvrådige, og dei kom reint i vesaldom for si misgjerning.
44 A jednak wejrzał na ich ucisk i usłyszał ich wołanie.
Men han såg til deim då dei var i naud, med di han høyrde deira klagerop.
45 Przypomniał sobie bowiem o swoim przymierzu z nimi i pożałował według swej wielkiej litości.
Og han kom i hug si pakt for deim, og han ynkast etter si store miskunn.
46 Wzbudził też litość dla nich u wszystkich, którzy ich uprowadzili w niewolę.
Og han let deim finna miskunn hjå alle som hadde fanga deim.
47 Wybaw nas, PANIE, nasz Boże, i zgromadź nas spośród pogan, abyśmy wysławiali twoje święte imię i chlubili się twoją chwałą.
Frels oss, Herre vår Gud, og samla oss frå heidningarne, so me kann prisa ditt heilage namn, rosa oss av ditt lov!
48 Błogosławiony PAN, Bóg Izraela, od wieków na wieki; niech cały lud powie: Amen. Alleluja.
Lova vere Herren, Israels Gud, frå æva og til æva! Og alt folket segje: Amen. Halleluja!
