Psalmów 106
1 Alleluja. Wysławiajcie PANA, bo [jest] dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
Halleluja! Danket dem HERRN; denn er ist freundlich, und seine Güte währet ewiglich.
2 Któż wypowie wielkie dzieła PANA i ogłosi całą jego chwałę?
Wer kann die großen Taten des HERRN ausreden und alle seine löblichen Werke preisen?
3 Błogosławieni, którzy strzegą sądu i czynią sprawiedliwość w każdym czasie.
Wohl denen, die das Gebot halten und tun immerdar recht!
4 Pamiętaj o mnie, PANIE, przez miłość do swego ludu; nawiedź mnie swoim zbawieniem;
HERR, gedenke mein nach der Gnade, die du dem Volk verheißen hast; beweise uns deine Hilfe,
5 Abym widział szczęście twoich wybranych, cieszył się radością twego narodu i chlubił się razem z twoim dziedzictwem.
daß wir sehen mögen die Wohlfahrt deiner Auserwählten und uns freuen, daß es deinem Volk wohl geht, und uns rühmen mit deinem Erbteil.
6 Zgrzeszyliśmy wraz z naszymi ojcami, popełniliśmy nieprawość i postąpiliśmy niegodziwie.
Wir haben gesündigt samt unsern Vätern; wir haben mißgehandelt und sind gottlos gewesen.
7 Nasi ojcowie w Egipcie nie zrozumieli twoich cudów, nie pamiętali wielkości twego miłosierdzia, lecz buntowali się nad Morzem Czerwonym.
Unsre Väter in Ägypten wollten deine Wunder nicht verstehen; sie gedachten nicht an deine große Güte und waren ungehorsam am Meer, am Schilfmeer.
8 A jednak ich wybawił przez wzgląd na swoje imię, aby okazać swą moc.
Er half ihnen aber um seines Namens willen, daß er seine Macht bewiese.
9 Zgromił Morze Czerwone i wyschło; i przeprowadził ich przez głębiny [jak] przez pustynię.
Und er schalt das Schilfmeer: da ward's trocken, und führte sie durch die Tiefen wie in einer Wüste
10 Tak wybawił ich z ręki tego, który ich nienawidził, i odkupił ich z ręki wroga.
und half ihnen von der Hand des, der sie haßte, und erlöste sie von der Hand des Feindes;
11 Wody okryły ich ciemięzców, nie został ani jeden z nich.
und die Wasser ersäuften ihre Widersacher, daß nicht einer übrig blieb.
12 Wtedy uwierzyli jego słowom i śpiewali na jego chwałę.
Da glaubten sie an seine Worte und sangen sein Lob.
13 Szybko [jednak] zapomnieli o jego dziełach, nie czekali na jego rady.
Aber sie vergaßen bald seiner Werke; sie warteten nicht auf seinen Rat.
14 Pałali żądzą na pustyni, na próbę wystawiali Boga na pustkowiu.
Und sie wurden lüstern in der Wüste und versuchten Gott in der Einöde.
15 I dał im, czego żądali, lecz zesłał na ich dusze wycieńczenie.
Er aber gab ihnen ihre Bitte und sandte ihnen genug, bis ihnen davor ekelte.
16 Gdy w obozie zazdrościli Mojżeszowi i Aaronowi, świętemu PANA;
Und sie empörten sich wider Mose im Lager, wider Aaron, den Heiligen des HERRN.
17 Otworzyła się ziemia i pochłonęła Datana, i zakryła zgromadzenie Abirama;
Die Erde tat sich auf und verschlang Dathan und deckte zu die Rotte Abirams,
18 I zapłonął ogień w tym zgromadzeniu, płomień spalił niegodziwych.
und Feuer ward unter ihrer Rotte angezündet, die Flamme verbrannte die Gottlosen.
19 Zrobili cielca na Horebie i odlanemu posągowi oddali pokłon;
Sie machten ein Kalb am Horeb und beteten an das gegossene Bild
20 I zamienili swą chwałę na podobieństwo wołu jedzącego trawę.
und verwandelten ihre Ehre in ein Gleichnis eines Ochsen, der Gras frißt.
21 Zapomnieli o Bogu, swoim wybawcy, który dokonywał wielkich czynów w Egipcie;
Sie vergaßen Gottes, ihres Heilands, der so große Dinge in Ägypten getan hatte,
22 Cudownych dzieł w ziemi Chama, rzeczy strasznych nad Morzem Czerwonym.
Wunder im Lande Hams und schreckliche Werke am Schilfmeer.
23 Dlatego powiedział, że wytraciłby ich, gdyby Mojżesz, jego wybrany, nie stanął w wyłomie przed nim, aby odwrócić jego gniew, by [ich] nie wytracił.
Und er sprach, er wolle sie vertilgen, wo nicht Mose, sein Auserwählter, in den Riß getreten wäre vor ihm, seinen Grimm abzuwenden, auf daß er sie nicht gar verderbte.
24 Wzgardzili też wspaniałą ziemią, nie wierząc jego słowu.
und sie verachteten das liebe Land, sie glaubten seinem Wort nicht
25 I szemrząc w swoich namiotach, nie byli posłuszni głosowi PANA.
und murrten in ihren Hütten; sie gehorchten der Stimme des HERRN nicht.
26 Dlatego podniósł na nich swoją rękę, aby ich wytracić na pustyni;
Und er hob auf seine Hand wider sie, daß er sie niederschlüge in der Wüste
27 Aby ich potomstwo rozrzucić wśród pogan i rozproszyć ich po ziemiach.
und würfe ihren Samen unter die Heiden und zerstreute sie in die Länder.
28 Przyłączyli się też do Baal-Peor i jedli ofiary [składane] umarłym.
Und sie hingen sich an den Baal-Peor und aßen von den Opfern der toten Götzen
29 Tak pobudzili [Boga] do gniewu swymi postępkami, że spadła na nich plaga;
und erzürnten ihn mit ihrem Tun; da brach auch die Plage unter sie.
30 Wtedy powstał Pinchas, dokonał sądu i plaga ustała.
Da trat Pinehas herzu und schlichtete die Sache; da ward der Plage gesteuert.
31 Poczytano mu to za sprawiedliwość po wszystkie pokolenia, na wieki.
Das ward ihm gerechnet zur Gerechtigkeit für und für ewiglich.
32 Rozgniewali go znowu u wód Meriba, [tak że] Mojżesz wiele ucierpiał z ich powodu;
Und sie erzürnten ihn am Haderwasser, und Mose ging es übel um ihretwillen.
33 Rozdrażnili bowiem jego ducha i mówił [nierozważnie] swymi ustami.
Denn sie betrübten ihm sein Herz, daß ihm etliche Worte entfuhren.
34 Nie wytępili narodów, jak im to PAN nakazał.
Auch vertilgten sie die Völker nicht, wie sie doch der HERR geheißen hatte;
35 Lecz zmieszali się z tymi narodami i nauczyli się ich czynów;
sondern sie mengten sich unter die Heiden und lernten derselben Werke
36 I służyli ich bożkom, które stały się dla nich pułapką.
und dienten ihren Götzen; die wurden ihnen zum Fallstrick.
37 Ofiarowali bowiem demonom swoich synów i swoje córki;
Und sie opferten ihre Söhne und ihre Töchter den Teufeln
38 I przelewali krew niewinną, krew swoich synów i córek, których ofiarowali bożkom Kanaanu, i ziemia została skalana rozlewem krwi.
und vergossen unschuldig Blut, das Blut ihrer Söhne und ihrer Töchter, die sie opferten den Götzen Kanaans, daß das Land mit Blutschulden befleckt ward;
39 Splamili się swymi czynami i cudzołożyli swymi postępkami.
und verunreinigten sich mit ihren Werken und wurden abgöttisch mit ihrem Tun.
40 Dlatego PAN zapłonął gniewem przeciw swemu ludowi, tak że obrzydził sobie swoje dziedzictwo.
Da ergrimmte der Zorn des HERRN über sein Volk, und er gewann einen Greuel an seinem Erbe
41 I wydał ich w ręce pogan, i panowali nad nimi ci, którzy ich nienawidzili.
und gab sie in die Hände der Heiden, daß über sie herrschten, die ihnen gram waren.
42 I uciskali ich wrogowie, ujarzmili ich swoją ręką.
Und ihre Feinde ängsteten sie; und sie wurden gedemütigt unter ihre Hände.
43 Wielokrotnie ich ocalał, lecz oni rozgniewali go swymi zamysłami i zostali upokorzeni przez swoje nieprawości.
Er errettete sie oftmals; aber sie erzürnten ihn mit ihrem Vornehmen und wurden wenig um ihrer Missetat willen.
44 A jednak wejrzał na ich ucisk i usłyszał ich wołanie.
Und er sah ihre Not an, da er ihre Klage hörte,
45 Przypomniał sobie bowiem o swoim przymierzu z nimi i pożałował według swej wielkiej litości.
und gedachte an seinen Bund, den er mit ihnen gemacht hatte; und es reute ihn nach seiner großen Güte,
46 Wzbudził też litość dla nich u wszystkich, którzy ich uprowadzili w niewolę.
und er ließ sie zur Barmherzigkeit kommen vor allen, die sie gefangen hatten.
47 Wybaw nas, PANIE, nasz Boże, i zgromadź nas spośród pogan, abyśmy wysławiali twoje święte imię i chlubili się twoją chwałą.
Hilf uns, HERR, unser Gott, und bringe uns zusammen aus den Heiden, daß wir danken deinem heiligen Namen und rühmen dein Lob.
48 Błogosławiony PAN, Bóg Izraela, od wieków na wieki; niech cały lud powie: Amen. Alleluja.
Gelobet sei der HERR, der Gott Israels, von Ewigkeit zu Ewigkeit, und alles Volk spreche: Amen, halleluja!
