Psalmów 106

1 Alleluja. Wysławiajcie PANA, bo [jest] dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.

Rühmet Jah! Danket Jahwe, denn er ist gütig; denn ewig währt seine Gnade.

2 Któż wypowie wielkie dzieła PANA i ogłosi całą jego chwałę?

Wer kann die Machtthaten Jahwes ausreden, all seinen Ruhm verkündigen?

3 Błogosławieni, którzy strzegą sądu i czynią sprawiedliwość w każdym czasie.

Wohl denen, die auf Recht halten, dem, der zu jeder Zeit Gerechtigkeit übt.

4 Pamiętaj o mnie, PANIE, przez miłość do swego ludu; nawiedź mnie swoim zbawieniem;

Gedenke meiner, Jahwe, nach der Huld, die du deinem Volke verheißen; suche mich heim mit deiner Hilfe,

5 Abym widział szczęście twoich wybranych, cieszył się radością twego narodu i chlubił się razem z twoim dziedzictwem.

daß ich am Glücke deiner Auserwählten meine Lust schaue, mich an der Freude deines Volkes freue, mit deinem Eigentum mich rühme!

6 Zgrzeszyliśmy wraz z naszymi ojcami, popełniliśmy nieprawość i postąpiliśmy niegodziwie.

Wir haben gesündigt samt unsern Vätern, haben uns verschuldet, sind gottlos gewesen.

7 Nasi ojcowie w Egipcie nie zrozumieli twoich cudów, nie pamiętali wielkości twego miłosierdzia, lecz buntowali się nad Morzem Czerwonym.

Unsere Väter in Ägypten begriffen deine Wunder nicht, gedachten nicht an deine große Gnade und empörten sich wider den Höchsten am Schilfmeer.

8 A jednak ich wybawił przez wzgląd na swoje imię, aby okazać swą moc.

Aber er half ihnen um seines Namens willen, um seine Stärke kund zu thun.

9 Zgromił Morze Czerwone i wyschło; i przeprowadził ich przez głębiny [jak] przez pustynię.

Er bedrohte das Schilfmeer, daß es vertrocknete, und führte sie durch die Fluten wie auf einer Trift.

10 Tak wybawił ich z ręki tego, który ich nienawidził, i odkupił ich z ręki wroga.

Er rettete sie aus der Gewalt dessen, der sie haßte, und befreite sie aus der Gewalt des Feindes.

11 Wody okryły ich ciemięzców, nie został ani jeden z nich.

Die Gewässer bedeckten ihre Bedränger; kein einziger von ihnen blieb übrig.

12 Wtedy uwierzyli jego słowom i śpiewali na jego chwałę.

Da glaubten sie an seine Worte, sangen seinen Ruhm.

13 Szybko [jednak] zapomnieli o jego dziełach, nie czekali na jego rady.

Eilends vergaßen sie seine Thaten, warteten nicht auf seinen Entschluß.

14 Pałali żądzą na pustyni, na próbę wystawiali Boga na pustkowiu.

Sie verfielen in der Steppe auf ein Gelüst und versuchten Gott in der Einöde.

15 I dał im, czego żądali, lecz zesłał na ich dusze wycieńczenie.

Da gab er ihnen, was sie begehrten, und ließ die Darre in sie kommen.

16 Gdy w obozie zazdrościli Mojżeszowi i Aaronowi, świętemu PANA;

Und sie wurden eifersüchtig auf Mose im Lager, auf Aaron, den Heiligen Jahwes.

17 Otworzyła się ziemia i pochłonęła Datana, i zakryła zgromadzenie Abirama;

Die Erde that sich auf und verschlang Dathan und bedeckte die Rotte Abirams.

18 I zapłonął ogień w tym zgromadzeniu, płomień spalił niegodziwych.

Und Feuer zündete unter ihrer Rotte, die Flamme verbrannte die Gottlosen.

19 Zrobili cielca na Horebie i odlanemu posągowi oddali pokłon;

Sie machten ein Kalb am Horeb und warfen sich nieder vor einem Gußbild

20 I zamienili swą chwałę na podobieństwo wołu jedzącego trawę.

und vertauschten ihren Herrlichen mit dem Bild eines Stiers, der Gras frißt.

21 Zapomnieli o Bogu, swoim wybawcy, który dokonywał wielkich czynów w Egipcie;

Sie vergaßen Gottes, ihres Erretters, der Großes in Ägypten gethan hatte,

22 Cudownych dzieł w ziemi Chama, rzeczy strasznych nad Morzem Czerwonym.

Wunderbares im Lande Hams, Furchtbares am Schilfmeer.

23 Dlatego powiedział, że wytraciłby ich, gdyby Mojżesz, jego wybrany, nie stanął w wyłomie przed nim, aby odwrócić jego gniew, by [ich] nie wytracił.

Da gedachte er, sie zu vertilgen, wenn nicht Mose, sein Auserwählter, vor ihm in die Bresche getreten wäre, um seinen Grimm vom Vertilgen wieder abzubringen.

24 Wzgardzili też wspaniałą ziemią, nie wierząc jego słowu.

Sie verschmähten das wonnige Land und glaubten seinem Worte nicht.

25 I szemrząc w swoich namiotach, nie byli posłuszni głosowi PANA.

Sie murrten in ihren Zelten, hörten nicht auf die Stimme Jahwes.

26 Dlatego podniósł na nich swoją rękę, aby ich wytracić na pustyni;

Da erhob er ihnen seine Hand und schwur, daß er sie in der Wüste fällen

27 Aby ich potomstwo rozrzucić wśród pogan i rozproszyć ich po ziemiach.

und ihre Nachkommen unter die Völker zerstreuen und in die Länder versprengen wolle.

28 Przyłączyli się też do Baal-Peor i jedli ofiary [składane] umarłym.

Sie hingen sich an Baal Peor und aßen von den Opfern der toten Götzen.

29 Tak pobudzili [Boga] do gniewu swymi postępkami, że spadła na nich plaga;

Und sie erzürnten ihn durch ihre Thaten; da fuhr eine Plage unter sie.

30 Wtedy powstał Pinchas, dokonał sądu i plaga ustała.

Pinehas aber trat auf und richtete, da ward der Plage Einhalt gethan.

31 Poczytano mu to za sprawiedliwość po wszystkie pokolenia, na wieki.

Und das wurde ihm als Gerechtigkeit zugerechnet durch alle folgenden Geschlechter bis in Ewigkeit.

32 Rozgniewali go znowu u wód Meriba, [tak że] Mojżesz wiele ucierpiał z ich powodu;

Sodann erzürnten sie Gott am Hader-Wasser, und es erging Mose um ihretwillen übel.

33 Rozdrażnili bowiem jego ducha i mówił [nierozważnie] swymi ustami.

Denn sie hatten seinem Geiste widerstrebt, und er redete unbedacht mit seinen Lippen.

34 Nie wytępili narodów, jak im to PAN nakazał.

Sie vertilgten nicht die Völker, die zu vertilgen Jahwe ihnen befohlen hatte.

35 Lecz zmieszali się z tymi narodami i nauczyli się ich czynów;

Sie ließen sich mit den Heiden ein und lernten ihre Werke;

36 I służyli ich bożkom, które stały się dla nich pułapką.

sie dienten ihren Götzen, und sie wurden ihnen zum Fallstrick.

37 Ofiarowali bowiem demonom swoich synów i swoje córki;

Sie opferten Söhne und Töchter den Dämonen

38 I przelewali krew niewinną, krew swoich synów i córek, których ofiarowali bożkom Kanaanu, i ziemia została skalana rozlewem krwi.

und vergossen unschuldiges Blut, das Blut ihrer Söhne und Töchter, die sie den Götzen Kanaans opferten, daß das Land durch Blutschuld entweiht ward.

39 Splamili się swymi czynami i cudzołożyli swymi postępkami.

Sie verunreinigten sich durch ihre Werke und verübten Buhlerei mit ihren Thaten.

40 Dlatego PAN zapłonął gniewem przeciw swemu ludowi, tak że obrzydził sobie swoje dziedzictwo.

Da entbrannte der Zorn Jahwes gegen sein Volk, und er verabscheute sein Eigentum.

41 I wydał ich w ręce pogan, i panowali nad nimi ci, którzy ich nienawidzili.

Er überlieferte sie in die Gewalt der Heiden, daß ihre Hasser über sie herrschten.

42 I uciskali ich wrogowie, ujarzmili ich swoją ręką.

Und ihre Feinde bedrückten sie, und sie wurden unter ihre Gewalt gebeugt.

43 Wielokrotnie ich ocalał, lecz oni rozgniewali go swymi zamysłami i zostali upokorzeni przez swoje nieprawości.

Viele Male errettete er sie; sie aber waren widerspenstig in ihrem Vorhaben und sanken durch ihre Verschuldung.

44 A jednak wejrzał na ich ucisk i usłyszał ich wołanie.

Und er sah ihre Not an, als er ihr Flehen vernahm,

45 Przypomniał sobie bowiem o swoim przymierzu z nimi i pożałował według swej wielkiej litości.

und gedachte ihnen zu gut an seinen Bund und ließ sich's leid sein nach seiner großen Gnade.

46 Wzbudził też litość dla nich u wszystkich, którzy ich uprowadzili w niewolę.

Er schaffte, daß sie Erbarmen fanden bei allen, die sie gefangen hielten.

47 Wybaw nas, PANIE, nasz Boże, i zgromadź nas spośród pogan, abyśmy wysławiali twoje święte imię i chlubili się twoją chwałą.

Hilf uns, Jahwe, unser Gott, und sammle uns aus den Heiden, daß wir deinem heiligen Namen danken, uns deines Lobpreises rühmen!

48 Błogosławiony PAN, Bóg Izraela, od wieków na wieki; niech cały lud powie: Amen. Alleluja.

Gepriesen sei Jahwe, der Gott Israels, von Ewigkeit bis zu Ewigkeit, und alles Volk spreche: Amen! Rühmet Jah!