Psalmów 106
1 Alleluja. Wysławiajcie PANA, bo [jest] dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
[Lobet Jehova! [Hallelujah!] ] Preiset [O. Danket] Jehova! denn er ist gut, denn seine Güte währt ewiglich.
2 Któż wypowie wielkie dzieła PANA i ogłosi całą jego chwałę?
Wer wird aussprechen die Machttaten Gottes, hören lassen all sein Lob? [O. all seinen Ruhm]
3 Błogosławieni, którzy strzegą sądu i czynią sprawiedliwość w każdym czasie.
Glückselig die das Recht bewahren, der Gerechtigkeit übt zu aller Zeit!
4 Pamiętaj o mnie, PANIE, przez miłość do swego ludu; nawiedź mnie swoim zbawieniem;
Gedenke meiner, Jehova, mit der Gunst gegen dein Volk; suche mich heim mit deiner Rettung!
5 Abym widział szczęście twoich wybranych, cieszył się radością twego narodu i chlubił się razem z twoim dziedzictwem.
Daß ich anschaue die Wohlfahrt deiner Auserwählten, mich erfreue an [O. mit] der Freude deiner Nation, mich rühme mit deinem Erbteil.
6 Zgrzeszyliśmy wraz z naszymi ojcami, popełniliśmy nieprawość i postąpiliśmy niegodziwie.
Wir haben gesündigt samt unseren Vätern, [O. wie unsere Väter] haben unrecht getan, [Eig. verkehrt gehandelt] haben gesetzlos gehandelt.
7 Nasi ojcowie w Egipcie nie zrozumieli twoich cudów, nie pamiętali wielkości twego miłosierdzia, lecz buntowali się nad Morzem Czerwonym.
Unsere Väter in Ägypten beachteten nicht deine Wundertaten, gedachten nicht der Menge deiner Gütigkeiten und waren widerspenstig am Meere, beim Schilfmeere.
8 A jednak ich wybawił przez wzgląd na swoje imię, aby okazać swą moc.
Aber er rettete sie um seines Namens willen, um kundzutun seine Macht.
9 Zgromił Morze Czerwone i wyschło; i przeprowadził ich przez głębiny [jak] przez pustynię.
Und er schalt das Schilfmeer, und es ward trocken; und er ließ sie durch die Tiefen [O. Fluten; s. die Anm. zu Ps. 33,7] gehen wie durch eine Wüste.
10 Tak wybawił ich z ręki tego, który ich nienawidził, i odkupił ich z ręki wroga.
Und er rettete sie aus der Hand des Hassers, und erlöste sie aus der Hand des Feindes.
11 Wody okryły ich ciemięzców, nie został ani jeden z nich.
Und die Wasser bedeckten ihre Bedränger, nicht einer von ihnen blieb übrig.
12 Wtedy uwierzyli jego słowom i śpiewali na jego chwałę.
Da glaubten sie seinen Worten, sie sangen sein Lob.
13 Szybko [jednak] zapomnieli o jego dziełach, nie czekali na jego rady.
Schnell vergaßen sie seine Taten, warteten nicht auf seinen Rat; [Hier in dem Sinne von Plan, Ratschluß]
14 Pałali żądzą na pustyni, na próbę wystawiali Boga na pustkowiu.
Und sie wurden lüstern in der Wüste und versuchten Gott [El] in der Einöde.
15 I dał im, czego żądali, lecz zesłał na ich dusze wycieńczenie.
Da gab er ihnen ihr Begehr, aber er sandte Magerkeit in ihre Seelen.
16 Gdy w obozie zazdrościli Mojżeszowi i Aaronowi, świętemu PANA;
Und sie wurden eifersüchtig auf Mose im Lager, auf Aaron, den Heiligen Jehovas.
17 Otworzyła się ziemia i pochłonęła Datana, i zakryła zgromadzenie Abirama;
Die Erde tat sich auf, und verschlang Dathan und bedeckte die Rotte Abirams;
18 I zapłonął ogień w tym zgromadzeniu, płomień spalił niegodziwych.
Und ein Feuer brannte unter ihrer Rotte, eine Flamme verzehrte die Gesetzlosen.
19 Zrobili cielca na Horebie i odlanemu posągowi oddali pokłon;
Sie machten ein Kalb am Horeb und bückten sich vor einem gegossenen Bilde;
20 I zamienili swą chwałę na podobieństwo wołu jedzącego trawę.
Und sie vertauschten ihre Herrlichkeit gegen das Bild eines Stieres, der Gras frißt.
21 Zapomnieli o Bogu, swoim wybawcy, który dokonywał wielkich czynów w Egipcie;
Sie vergaßen Gottes, [El] ihres Retters, der Großes getan in Ägypten,
22 Cudownych dzieł w ziemi Chama, rzeczy strasznych nad Morzem Czerwonym.
Wundertaten im Lande Hams, Furchtbares am Schilfmeer.
23 Dlatego powiedział, że wytraciłby ich, gdyby Mojżesz, jego wybrany, nie stanął w wyłomie przed nim, aby odwrócić jego gniew, by [ich] nie wytracił.
Da sprach er, daß er sie vertilgen wollte, wenn nicht Mose, sein Auserwählter, vor ihm in dem Riß gestanden hätte, um seinen Grimm vom Verderben abzuwenden.
24 Wzgardzili też wspaniałą ziemią, nie wierząc jego słowu.
Und sie verschmähten das köstliche Land, glaubten nicht seinem Worte;
25 I szemrząc w swoich namiotach, nie byli posłuszni głosowi PANA.
Und sie murrten in ihren Zelten, hörten nicht auf die Stimme Jehovas.
26 Dlatego podniósł na nich swoją rękę, aby ich wytracić na pustyni;
Da schwur er ihnen, [Eig. erhob er ihnen seine Hand] sie niederzuschlagen in der Wüste,
27 Aby ich potomstwo rozrzucić wśród pogan i rozproszyć ich po ziemiach.
Und ihren Samen niederzuschlagen unter den [And. l.: zu vertreiben unter die] Nationen und sie zu zerstreuen in die Länder.
28 Przyłączyli się też do Baal-Peor i jedli ofiary [składane] umarłym.
Und sie hängten sich an Baal-Peor und aßen Schlachtopfer der Toten; [d. h. der toten Götzen]
29 Tak pobudzili [Boga] do gniewu swymi postępkami, że spadła na nich plaga;
Und sie erbitterten ihn durch ihre Handlungen, und eine Plage brach unter sie ein.
30 Wtedy powstał Pinchas, dokonał sądu i plaga ustała.
Da stand Pinehas auf und übte Gericht, und der Plage ward gewehrt.
31 Poczytano mu to za sprawiedliwość po wszystkie pokolenia, na wieki.
Und es wurde ihm zur Gerechtigkeit gerechnet von Geschlecht zu Geschlecht bis in Ewigkeit.
32 Rozgniewali go znowu u wód Meriba, [tak że] Mojżesz wiele ucierpiał z ich powodu;
Und sie erzürnten ihn an dem Wasser von Meriba, und es erging Mose übel ihretwegen;
33 Rozdrażnili bowiem jego ducha i mówił [nierozważnie] swymi ustami.
Denn sie reizten seinen Geist, so daß er [O. weil sie widerspenstig waren gegen seinen Geist, und er] unbedacht redete mit seinen Lippen.
34 Nie wytępili narodów, jak im to PAN nakazał.
Sie vertilgten die Völker nicht, wie doch [W. welche] Jehova ihnen gesagt hatte;
35 Lecz zmieszali się z tymi narodami i nauczyli się ich czynów;
Und sie vermischten sich mit den Nationen und lernten ihre Werke;
36 I służyli ich bożkom, które stały się dla nich pułapką.
Und sie dienten ihren Götzen, und sie wurden ihnen zum Fallstrick.
37 Ofiarowali bowiem demonom swoich synów i swoje córki;
Und sie opferten ihre Söhne und ihre Töchter den Dämonen.
38 I przelewali krew niewinną, krew swoich synów i córek, których ofiarowali bożkom Kanaanu, i ziemia została skalana rozlewem krwi.
Und sie vergossen unschuldiges Blut, das Blut ihrer Söhne und ihrer Töchter, welche sie den Götzen Kanaans opferten; und das Land wurde durch Blut entweiht.
39 Splamili się swymi czynami i cudzołożyli swymi postępkami.
Und sie verunreinigten sich durch ihre Werke und hurten durch ihre Handlungen.
40 Dlatego PAN zapłonął gniewem przeciw swemu ludowi, tak że obrzydził sobie swoje dziedzictwo.
Da entbrannte der Zorn Jehovas wider sein Volk, und er verabscheute sein Erbteil;
41 I wydał ich w ręce pogan, i panowali nad nimi ci, którzy ich nienawidzili.
Und er gab sie in die Hand der Nationen, und ihre Hasser herrschten über sie;
42 I uciskali ich wrogowie, ujarzmili ich swoją ręką.
Und ihre Feinde bedrückten sie, und sie wurden gebeugt unter ihre Hand.
43 Wielokrotnie ich ocalał, lecz oni rozgniewali go swymi zamysłami i zostali upokorzeni przez swoje nieprawości.
Oftmals errettete er sie; sie aber waren widerspenstig in ihren Anschlägen, [Eig. in ihrem Ratschlag] und sie sanken hin durch ihre Ungerechtigkeit.
44 A jednak wejrzał na ich ucisk i usłyszał ich wołanie.
Und er sah an ihre Bedrängnis, wenn er ihr Schreien hörte;
45 Przypomniał sobie bowiem o swoim przymierzu z nimi i pożałował według swej wielkiej litości.
Und er gedachte ihnen seinen Bund, und es reute ihn nach der Größe seiner Güte. [Eig. der Menge seiner Gütigkeiten]
46 Wzbudził też litość dla nich u wszystkich, którzy ich uprowadzili w niewolę.
Und er ließ sie Erbarmen finden vor allen, die sie gefangen weggeführt hatten.
47 Wybaw nas, PANIE, nasz Boże, i zgromadź nas spośród pogan, abyśmy wysławiali twoje święte imię i chlubili się twoją chwałą.
Rette uns, Jehova, unser Gott, und sammle uns aus den Nationen, daß wir deinen heiligen Namen preisen, daß wir uns rühmen deines Lobes!
48 Błogosławiony PAN, Bóg Izraela, od wieków na wieki; niech cały lud powie: Amen. Alleluja.
Gepriesen sei Jehova, der Gott Israels, von Ewigkeit zu Ewigkeit! Und alles Volk sage: Amen! Lobet Jehova! [Hallelujah!]
