Psalmów 106
1 Alleluja. Wysławiajcie PANA, bo [jest] dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
Louez l’Éternel! Louez l’Éternel, car il est bon, Car sa miséricorde dure à toujours!
2 Któż wypowie wielkie dzieła PANA i ogłosi całą jego chwałę?
Qui dira les hauts faits de l’Éternel? Qui publiera toute sa louange?
3 Błogosławieni, którzy strzegą sądu i czynią sprawiedliwość w każdym czasie.
Heureux ceux qui observent la loi, Qui pratiquent la justice en tout temps!
4 Pamiętaj o mnie, PANIE, przez miłość do swego ludu; nawiedź mnie swoim zbawieniem;
Éternel, souviens-toi de moi dans ta bienveillance pour ton peuple! Souviens-toi de moi en lui accordant ton secours,
5 Abym widział szczęście twoich wybranych, cieszył się radością twego narodu i chlubił się razem z twoim dziedzictwem.
Afin que je voie le bonheur de tes élus, Que je me réjouisse de la joie de ton peuple, Et que je me glorifie avec ton héritage!
6 Zgrzeszyliśmy wraz z naszymi ojcami, popełniliśmy nieprawość i postąpiliśmy niegodziwie.
Nous avons péché comme nos pères, Nous avons commis l’iniquité, nous avons fait le mal.
7 Nasi ojcowie w Egipcie nie zrozumieli twoich cudów, nie pamiętali wielkości twego miłosierdzia, lecz buntowali się nad Morzem Czerwonym.
Nos pères en Égypte ne furent pas attentifs à tes miracles, Ils ne se rappelèrent pas la multitude de tes grâces, Ils furent rebelles près de la mer, près de la mer Rouge.
8 A jednak ich wybawił przez wzgląd na swoje imię, aby okazać swą moc.
Mais il les sauva à cause de son nom, Pour manifester sa puissance.
9 Zgromił Morze Czerwone i wyschło; i przeprowadził ich przez głębiny [jak] przez pustynię.
Il menaça la mer Rouge, et elle se dessécha; Et il les fit marcher à travers les abîmes comme dans un désert.
10 Tak wybawił ich z ręki tego, który ich nienawidził, i odkupił ich z ręki wroga.
Il les sauva de la main de celui qui les haïssait, Il les délivra de la main de l’ennemi.
11 Wody okryły ich ciemięzców, nie został ani jeden z nich.
Les eaux couvrirent leurs adversaires: Il n’en resta pas un seul.
12 Wtedy uwierzyli jego słowom i śpiewali na jego chwałę.
Et ils crurent à ses paroles, Ils chantèrent ses louanges.
13 Szybko [jednak] zapomnieli o jego dziełach, nie czekali na jego rady.
Mais ils oublièrent bientôt ses œuvres, Ils n’attendirent pas l’exécution de ses desseins.
14 Pałali żądzą na pustyni, na próbę wystawiali Boga na pustkowiu.
Ils furent saisis de convoitise dans le désert, Et ils tentèrent Dieu dans la solitude.
15 I dał im, czego żądali, lecz zesłał na ich dusze wycieńczenie.
Il leur accorda ce qu’ils demandaient; Puis il envoya le dépérissement dans leur corps.
16 Gdy w obozie zazdrościli Mojżeszowi i Aaronowi, świętemu PANA;
Ils se montrèrent, dans le camp, jaloux contre Moïse, Contre Aaron, le saint de l’Éternel.
17 Otworzyła się ziemia i pochłonęła Datana, i zakryła zgromadzenie Abirama;
La terre s’ouvrit et engloutit Dathan, Et elle se referma sur la troupe d’Abiram;
18 I zapłonął ogień w tym zgromadzeniu, płomień spalił niegodziwych.
Le feu embrasa leur troupe, La flamme consuma les méchants.
19 Zrobili cielca na Horebie i odlanemu posągowi oddali pokłon;
Ils firent un veau en Horeb, Ils se prosternèrent devant une image de fonte,
20 I zamienili swą chwałę na podobieństwo wołu jedzącego trawę.
Ils échangèrent leur gloire Contre la figure d’un bœuf qui mange l’herbe.
21 Zapomnieli o Bogu, swoim wybawcy, który dokonywał wielkich czynów w Egipcie;
Ils oublièrent Dieu, leur sauveur, Qui avait fait de grandes choses en Égypte,
22 Cudownych dzieł w ziemi Chama, rzeczy strasznych nad Morzem Czerwonym.
Des miracles dans le pays de Cham, Des prodiges sur la mer Rouge.
23 Dlatego powiedział, że wytraciłby ich, gdyby Mojżesz, jego wybrany, nie stanął w wyłomie przed nim, aby odwrócić jego gniew, by [ich] nie wytracił.
Et il parla de les exterminer; Mais Moïse, son élu, se tint à la brèche devant lui, Pour détourner sa fureur et l’empêcher de les détruire.
24 Wzgardzili też wspaniałą ziemią, nie wierząc jego słowu.
Ils méprisèrent le pays des délices; Ils ne crurent pas à la parole de l’Éternel,
25 I szemrząc w swoich namiotach, nie byli posłuszni głosowi PANA.
Ils murmurèrent dans leurs tentes, Ils n’obéirent point à sa voix.
26 Dlatego podniósł na nich swoją rękę, aby ich wytracić na pustyni;
Et il leva la main pour jurer De les faire tomber dans le désert,
27 Aby ich potomstwo rozrzucić wśród pogan i rozproszyć ich po ziemiach.
De faire tomber leur postérité parmi les nations, Et de les disperser au milieu des pays.
28 Przyłączyli się też do Baal-Peor i jedli ofiary [składane] umarłym.
Ils s’attachèrent à Baal-Peor, Et mangèrent des victimes sacrifiées aux morts.
29 Tak pobudzili [Boga] do gniewu swymi postępkami, że spadła na nich plaga;
Ils irritèrent l’Éternel par leurs actions, Et une plaie fit irruption parmi eux.
30 Wtedy powstał Pinchas, dokonał sądu i plaga ustała.
Phinées se leva pour intervenir, Et la plaie s’arrêta;
31 Poczytano mu to za sprawiedliwość po wszystkie pokolenia, na wieki.
Cela lui fut imputé à justice, De génération en génération pour toujours.
32 Rozgniewali go znowu u wód Meriba, [tak że] Mojżesz wiele ucierpiał z ich powodu;
Ils irritèrent l’Éternel près des eaux de Meriba; Et Moïse fut puni à cause d’eux,
33 Rozdrażnili bowiem jego ducha i mówił [nierozważnie] swymi ustami.
Car ils aigrirent son esprit, Et il s’exprima légèrement des lèvres.
34 Nie wytępili narodów, jak im to PAN nakazał.
Ils ne détruisirent point les peuples Que l’Éternel leur avait ordonné de détruire.
35 Lecz zmieszali się z tymi narodami i nauczyli się ich czynów;
Ils se mêlèrent avec les nations, Et ils apprirent leurs œuvres.
36 I służyli ich bożkom, które stały się dla nich pułapką.
Ils servirent leurs idoles, Qui furent pour eux un piège;
37 Ofiarowali bowiem demonom swoich synów i swoje córki;
Ils sacrifièrent leurs fils Et leurs filles aux idoles,
38 I przelewali krew niewinną, krew swoich synów i córek, których ofiarowali bożkom Kanaanu, i ziemia została skalana rozlewem krwi.
Ils répandirent le sang innocent, Le sang de leurs fils et de leurs filles, Qu’ils sacrifièrent aux idoles de Canaan, Et le pays fut profané par des meurtres.
39 Splamili się swymi czynami i cudzołożyli swymi postępkami.
Ils se souillèrent par leurs œuvres, Ils se prostituèrent par leurs actions.
40 Dlatego PAN zapłonął gniewem przeciw swemu ludowi, tak że obrzydził sobie swoje dziedzictwo.
La colère de l’Éternel s’enflamma contre son peuple, Et il prit en horreur son héritage.
41 I wydał ich w ręce pogan, i panowali nad nimi ci, którzy ich nienawidzili.
Il les livra entre les mains des nations; Ceux qui les haïssaient dominèrent sur eux;
42 I uciskali ich wrogowie, ujarzmili ich swoją ręką.
Leurs ennemis les opprimèrent, Et ils furent humiliés sous leur puissance.
43 Wielokrotnie ich ocalał, lecz oni rozgniewali go swymi zamysłami i zostali upokorzeni przez swoje nieprawości.
Plusieurs fois il les délivra; Mais ils se montrèrent rebelles dans leurs desseins, Et ils devinrent malheureux par leur iniquité.
44 A jednak wejrzał na ich ucisk i usłyszał ich wołanie.
Il vit leur détresse, Lorsqu’il entendit leurs supplications.
45 Przypomniał sobie bowiem o swoim przymierzu z nimi i pożałował według swej wielkiej litości.
Il se souvint en leur faveur de son alliance; Il eut pitié selon sa grande bonté,
46 Wzbudził też litość dla nich u wszystkich, którzy ich uprowadzili w niewolę.
Et il excita pour eux la compassion De tous ceux qui les retenaient captifs.
47 Wybaw nas, PANIE, nasz Boże, i zgromadź nas spośród pogan, abyśmy wysławiali twoje święte imię i chlubili się twoją chwałą.
Sauve-nous, Éternel, notre Dieu! Et rassemble-nous du milieu des nations, Afin que nous célébrions ton saint nom, Et que nous mettions notre gloire à te louer!
48 Błogosławiony PAN, Bóg Izraela, od wieków na wieki; niech cały lud powie: Amen. Alleluja.
Béni soit l’Éternel, le Dieu d’Israël, d’éternité en éternité! Et que tout le peuple dise: Amen! Louez l’Éternel!
