Psalmów 106
1 Alleluja. Wysławiajcie PANA, bo [jest] dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
Halleluja! Looft Jahweh, want Hij is goed En zijn genade duurt eeuwig!
2 Któż wypowie wielkie dzieła PANA i ogłosi całą jego chwałę?
Wie kan Jahweh’s machtige daden vermelden, En heel zijn glorie verkonden?
3 Błogosławieni, którzy strzegą sądu i czynią sprawiedliwość w każdym czasie.
Gelukkig hij, die de wet onderhoudt, En altijd het goede blijft doen!
4 Pamiętaj o mnie, PANIE, przez miłość do swego ludu; nawiedź mnie swoim zbawieniem;
Wees ons indachtig, o Jahweh, Om uw liefde voor uw volk; Zoek ons op met uw heil,
5 Abym widział szczęście twoich wybranych, cieszył się radością twego narodu i chlubił się razem z twoim dziedzictwem.
Opdat wij het geluk uwer vrienden aanschouwen, Met uw blijde volk ons verblijden, Met uw erfdeel mogen roemen!
6 Zgrzeszyliśmy wraz z naszymi ojcami, popełniliśmy nieprawość i postąpiliśmy niegodziwie.
Ach, wij hebben gezondigd met onze vaderen, Wij hebben misdreven en kwaad gedaan!
7 Nasi ojcowie w Egipcie nie zrozumieli twoich cudów, nie pamiętali wielkości twego miłosierdzia, lecz buntowali się nad Morzem Czerwonym.
Onze vaderen in Egypte Hebben al niet op uw wonderen gelet; En zonder aan uw talrijke gunsten te denken, Zich bij de Rode Zee tegen den Allerhoogste verzet!
8 A jednak ich wybawił przez wzgląd na swoje imię, aby okazać swą moc.
Toch redde Hij hen om wille van zijn Naam, En om zijn almacht te tonen:
9 Zgromił Morze Czerwone i wyschło; i przeprowadził ich przez głębiny [jak] przez pustynię.
Hij bedreigde de Rode Zee, ze liep droog, Hij leidde hen tussen de golven als door een uitgedroogd land.
10 Tak wybawił ich z ręki tego, który ich nienawidził, i odkupił ich z ręki wroga.
Hij redde hen uit de hand van hun haters, Verloste hen uit de macht van hun vijand;
11 Wody okryły ich ciemięzców, nie został ani jeden z nich.
De wateren spoelden over hun vijanden heen, En geen bleef er over!
12 Wtedy uwierzyli jego słowom i śpiewali na jego chwałę.
Toen sloegen ze geloof aan zijn woorden, En zongen zijn lof.
13 Szybko [jednak] zapomnieli o jego dziełach, nie czekali na jego rady.
Maar spoedig waren ze weer zijn werken vergeten, En wachtten zijn raadsbesluiten niet af;
14 Pałali żądzą na pustyni, na próbę wystawiali Boga na pustkowiu.
Ze gaven zich in de woestijn aan hun gulzigheid over, En stelden God op de proef in de steppe.
15 I dał im, czego żądali, lecz zesłał na ich dusze wycieńczenie.
Hij schonk hun wat ze Hem vroegen, Maar Hij liet ze er spoedig van walgen.
16 Gdy w obozie zazdrościli Mojżeszowi i Aaronowi, świętemu PANA;
Daarna werden ze in hun kamp afgunstig op Moses, En op Aäron, aan Jahweh gewijd.
17 Otworzyła się ziemia i pochłonęła Datana, i zakryła zgromadzenie Abirama;
Maar de aarde spleet open, zwolg Datan in, En bedolf de bent van Abiram;
18 I zapłonął ogień w tym zgromadzeniu, płomień spalił niegodziwych.
Vuur verbrandde hun aanhang, Vlammen verteerden de bozen!
19 Zrobili cielca na Horebie i odlanemu posągowi oddali pokłon;
Dan maakten ze een kalf bij de Horeb, En wierpen zich voor een afgietsel neer;
20 I zamienili swą chwałę na podobieństwo wołu jedzącego trawę.
Ze verruilden hun Glorie Voor het beeld van een grasvretend rund.
21 Zapomnieli o Bogu, swoim wybawcy, który dokonywał wielkich czynów w Egipcie;
Ze vergaten God, hun Verlosser Die grote dingen in Egypte had gedaan,
22 Cudownych dzieł w ziemi Chama, rzeczy strasznych nad Morzem Czerwonym.
Wonderwerken in het land van Cham, Ontzaglijke daden bij de Rode Zee.
23 Dlatego powiedział, że wytraciłby ich, gdyby Mojżesz, jego wybrany, nie stanął w wyłomie przed nim, aby odwrócić jego gniew, by [ich] nie wytracił.
En zeker had Hij hun verdelging beslist, Als Moses, zijn geliefde, er niet was geweest; Maar deze stelde zich tegen Hem in de bres, Om Hem te weerhouden, hen in zijn toorn te vernielen.
24 Wzgardzili też wspaniałą ziemią, nie wierząc jego słowu.
Later versmaadden ze het heerlijke land, En sloegen geen geloof aan zijn woord;
25 I szemrząc w swoich namiotach, nie byli posłuszni głosowi PANA.
Ze begonnen in hun tenten te morren, En luisterden niet naar Jahweh’s stem.
26 Dlatego podniósł na nich swoją rękę, aby ich wytracić na pustyni;
Toen stak Hij zijn hand tegen hen op: Hij zou ze neerslaan in de woestijn,
27 Aby ich potomstwo rozrzucić wśród pogan i rozproszyć ich po ziemiach.
Hun zaad verstrooien onder de volken, Ze over vreemde landen verspreiden!
28 Przyłączyli się też do Baal-Peor i jedli ofiary [składane] umarłym.
Dan weer koppelden ze zich aan Báal-Peor, En aten de offers van levenloze wezens;
29 Tak pobudzili [Boga] do gniewu swymi postępkami, że spadła na nich plaga;
Ze tergden Hem door hun gedrag, Zodat er een slachting onder hen woedde.
30 Wtedy powstał Pinchas, dokonał sądu i plaga ustała.
Toen trad Pinechas op, om de misdaad te wreken, En de slachting hield op;
31 Poczytano mu to za sprawiedliwość po wszystkie pokolenia, na wieki.
Het werd hem tot verdienste gerekend, Van geslacht tot geslacht voor altijd.
32 Rozgniewali go znowu u wód Meriba, [tak że] Mojżesz wiele ucierpiał z ich powodu;
Ook bij de wateren van Meriba hebben ze Hem getergd, En ging het Moses om hunnentwil slecht:
33 Rozdrażnili bowiem jego ducha i mówił [nierozważnie] swymi ustami.
Want ze hadden zijn stemming verbitterd, Zodat hem onbezonnen woorden ontsnapten.
34 Nie wytępili narodów, jak im to PAN nakazał.
Ook verdelgden ze de volkeren niet, Zoals Jahweh het hun had bevolen;
35 Lecz zmieszali się z tymi narodami i nauczyli się ich czynów;
Maar ze vermengden zich met de heidenen, En leerden hun gewoonten aan:
36 I służyli ich bożkom, które stały się dla nich pułapką.
Ze vereerden hun beelden, en die werden hun strik;
37 Ofiarowali bowiem demonom swoich synów i swoje córki;
Ze brachten hun zonen en dochters aan de goden ten offer;
38 I przelewali krew niewinną, krew swoich synów i córek, których ofiarowali bożkom Kanaanu, i ziemia została skalana rozlewem krwi.
Ze gingen onschuldig bloed vergieten, Het bloed van hun zonen en dochters; Ze offerden het aan de beelden van Kanaän, En het land werd door hun bloedschuld ontwijd.
39 Splamili się swymi czynami i cudzołożyli swymi postępkami.
Zo bezoedelden ze zich door eigen maaksels, En dreven overspel met het werk hunner handen!
40 Dlatego PAN zapłonął gniewem przeciw swemu ludowi, tak że obrzydził sobie swoje dziedzictwo.
Toen werd Jahweh vergramd op zijn volk, En zijn erfdeel begon Hem te walgen:
41 I wydał ich w ręce pogan, i panowali nad nimi ci, którzy ich nienawidzili.
Hij leverde ze aan de heidenen uit, En hun haters werden hun meesters;
42 I uciskali ich wrogowie, ujarzmili ich swoją ręką.
Ze werden verdrukt door hun vijand, Moesten bukken onder hun macht.
43 Wielokrotnie ich ocalał, lecz oni rozgniewali go swymi zamysłami i zostali upokorzeni przez swoje nieprawości.
En al bracht Hij hun telkens verlossing, Ze bleven in hun opstand volharden! Maar werden ze door hun misdaad vermorzeld,
44 A jednak wejrzał na ich ucisk i usłyszał ich wołanie.
Dan zag Hij neer op hun nood, zodra Hij hun smeken vernam;
45 Przypomniał sobie bowiem o swoim przymierzu z nimi i pożałował według swej wielkiej litości.
Dan was Hij voor hen zijn verbond weer indachtig, Had deernis met hen naar zijn grote ontferming;
46 Wzbudził też litość dla nich u wszystkich, którzy ich uprowadzili w niewolę.
Dan liet Hij hen genade vinden, Bij die hen hadden weggevoerd.
47 Wybaw nas, PANIE, nasz Boże, i zgromadź nas spośród pogan, abyśmy wysławiali twoje święte imię i chlubili się twoją chwałą.
Ach, red ons Jahweh, onze God, En breng ons uit het land der heidenen samen: Opdat wij uw heilige Naam mogen danken, En uw heerlijkheid prijzen!
48 Błogosławiony PAN, Bóg Izraela, od wieków na wieki; niech cały lud powie: Amen. Alleluja.
Gezegend zij Jahweh, Israëls God, van eeuwigheid tot eeuwigheid! Laat heel het volk het herhalen: Amen! Halleluja!
