Psalmów 106

1 Alleluja. Wysławiajcie PANA, bo [jest] dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.

Priser Herren! thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig.

2 Któż wypowie wielkie dzieła PANA i ogłosi całą jego chwałę?

Hvo kan udsige Herrens vældige Gerninger, forkynde al hans Pris?

3 Błogosławieni, którzy strzegą sądu i czynią sprawiedliwość w każdym czasie.

Salige ere de, som holde over Ret, og den, som øver Retfærdighed alle Tider.

4 Pamiętaj o mnie, PANIE, przez miłość do swego ludu; nawiedź mnie swoim zbawieniem;

Herre! kom mig i Hu med din Kærlighed til dit Folk, besøg mig med din Frelse,

5 Abym widział szczęście twoich wybranych, cieszył się radością twego narodu i chlubił się razem z twoim dziedzictwem.

at jeg maa skue dine udvalgtes Lykke, glæde mig ved dit Folks Glæde, prise mig lykkelig i Samfund med din Arv.

6 Zgrzeszyliśmy wraz z naszymi ojcami, popełniliśmy nieprawość i postąpiliśmy niegodziwie.

Vi have syndet med vore Fædre, vi have handlet ilde og gjort Ugudelighed.

7 Nasi ojcowie w Egipcie nie zrozumieli twoich cudów, nie pamiętali wielkości twego miłosierdzia, lecz buntowali się nad Morzem Czerwonym.

Vore Fædre i Ægypten vilde ikke forstaa dine underfulde Gerninger, de kom ikke din store Miskundhed i Hu, men vare genstridige ved Havet, ved det røde Hav.

8 A jednak ich wybawił przez wzgląd na swoje imię, aby okazać swą moc.

Dog frelste han dem for sit Navns Skyld, for at kundgøre sin Magt.

9 Zgromił Morze Czerwone i wyschło; i przeprowadził ich przez głębiny [jak] przez pustynię.

Og han truede det røde Hav, og det blev tørt, og han lod dem gaa igennem Dybet som igennem Ørken.

10 Tak wybawił ich z ręki tego, który ich nienawidził, i odkupił ich z ręki wroga.

Og han frelste dem af Avindsmandens Haand og genløste dem af Fjendens Haand.

11 Wody okryły ich ciemięzców, nie został ani jeden z nich.

Og Vandene skjulte deres Modstandere, der blev ikke een tilovers af dem.

12 Wtedy uwierzyli jego słowom i śpiewali na jego chwałę.

Da troede de paa hans Ord, de sang hans Pris.

13 Szybko [jednak] zapomnieli o jego dziełach, nie czekali na jego rady.

Dog glemte de hans Gerninger snart, de biede ikke paa hans Raad.

14 Pałali żądzą na pustyni, na próbę wystawiali Boga na pustkowiu.

Men de fik stor Begærlighed i Ørken og fristede Gud i det øde Land.

15 I dał im, czego żądali, lecz zesłał na ich dusze wycieńczenie.

Da gav han dem det, de begærede, men lod deres Liv tæres hen.

16 Gdy w obozie zazdrościli Mojżeszowi i Aaronowi, świętemu PANA;

Og de bare Avind imod Mose i Lejren, imod Aron, Herrens hellige.

17 Otworzyła się ziemia i pochłonęła Datana, i zakryła zgromadzenie Abirama;

Jorden oplod sig og opslugte Dathan, og den skjulte Abirams Hob.

18 I zapłonął ogień w tym zgromadzeniu, płomień spalił niegodziwych.

Og Ild flammede op iblandt deres Hob, en Lue fortærede de ugudelige.

19 Zrobili cielca na Horebie i odlanemu posągowi oddali pokłon;

De dannede en Kalv ved Horeb og tilbade et støbt Billede.

20 I zamienili swą chwałę na podobieństwo wołu jedzącego trawę.

Og de ombyttede deres Herlighed med Billedet af en Okse, som æder Urter.

21 Zapomnieli o Bogu, swoim wybawcy, który dokonywał wielkich czynów w Egipcie;

De glemte Gud, deres Frelser, som havde gjort store Ting i Ægypten,

22 Cudownych dzieł w ziemi Chama, rzeczy strasznych nad Morzem Czerwonym.

underfulde Gerninger i Kams Land, forfærdelige Ting ved det røde Hav.

23 Dlatego powiedział, że wytraciłby ich, gdyby Mojżesz, jego wybrany, nie stanął w wyłomie przed nim, aby odwrócić jego gniew, by [ich] nie wytracił.

Og han sagde, at han vilde ødelægge dem; dersom Mose, hans udvalgte, ikke havde stillet sig i Gabet for hans Ansigt, at afvende hans Vrede fra at ødelægge dem —!

24 Wzgardzili też wspaniałą ziemią, nie wierząc jego słowu.

De foragtede ogsaa det yndige Land, de troede ikke hans Ord.

25 I szemrząc w swoich namiotach, nie byli posłuszni głosowi PANA.

Men de knurrede i deres Telte, de hørte ikke paa Herrens Røst.

26 Dlatego podniósł na nich swoją rękę, aby ich wytracić na pustyni;

Og han svor dem med oprakt Haand, at han vilde lade dem falde i Ørken,

27 Aby ich potomstwo rozrzucić wśród pogan i rozproszyć ich po ziemiach.

og at han vilde lade deres Afkom falde iblandt Hedningerne og bortstrø dem i Landene.

28 Przyłączyli się też do Baal-Peor i jedli ofiary [składane] umarłym.

Og de bandt sig til Baal-Peor og aade af Ofrene til de døde Afguder.

29 Tak pobudzili [Boga] do gniewu swymi postępkami, że spadła na nich plaga;

Og de opirrede ham med deres Idrætter, saa at en Plage brød løs paa dem,

30 Wtedy powstał Pinchas, dokonał sądu i plaga ustała.

Da stod Pinehas frem og holdt Dom, og Plagen hørte op.

31 Poczytano mu to za sprawiedliwość po wszystkie pokolenia, na wieki.

Og det blev regnet ham til Retfærdighed fra Slægt til Slægt evindelig.

32 Rozgniewali go znowu u wód Meriba, [tak że] Mojżesz wiele ucierpiał z ich powodu;

De fortørnede ham ogsaa ved Meribas Vand, og det gik Mose ilde for deres Skyld.

33 Rozdrażnili bowiem jego ducha i mówił [nierozważnie] swymi ustami.

Thi de vare genstridige imod hans Aand, og han talte ubetænksomt med sine Læber.

34 Nie wytępili narodów, jak im to PAN nakazał.

De ødelagde ikke Folkene, om hvilke Herren havde sagt det til dem.

35 Lecz zmieszali się z tymi narodami i nauczyli się ich czynów;

Men de blandede sig med Hedningerne og lærte deres Gerninger.

36 I służyli ich bożkom, które stały się dla nich pułapką.

Og de tjente deres Afguder, og disse bleve dem til en Snare.

37 Ofiarowali bowiem demonom swoich synów i swoje córki;

Og de ofrede deres Sønner og deres Døtre til Magterne.

38 I przelewali krew niewinną, krew swoich synów i córek, których ofiarowali bożkom Kanaanu, i ziemia została skalana rozlewem krwi.

Og de udøste uskyldigt Blod, deres Sønners og deres Døtres Blod, som de ofrede til Kanaans Afguder, og Landet vanhelligedes af Blodet.

39 Splamili się swymi czynami i cudzołożyli swymi postępkami.

Og de besmittede sig ved deres Gerninger, og de bolede ved deres Idrætter.

40 Dlatego PAN zapłonął gniewem przeciw swemu ludowi, tak że obrzydził sobie swoje dziedzictwo.

Da optændtes Herrens Vrede imod hans Folk, og han fik en Vederstyggelighed til sin Arv.

41 I wydał ich w ręce pogan, i panowali nad nimi ci, którzy ich nienawidzili.

Og han gav dem i Hedningernes Haand, og deres Avindsmænd herskede over dem.

42 I uciskali ich wrogowie, ujarzmili ich swoją ręką.

Og deres Fjender trængte dem, og de bleve ydmygede under deres Haand.

43 Wielokrotnie ich ocalał, lecz oni rozgniewali go swymi zamysłami i zostali upokorzeni przez swoje nieprawości.

Han friede dem mange Gange; men de satte sig op imod ham i deres Raad, og de bleve nedtrykte for deres Misgerningers Skyld.

44 A jednak wejrzał na ich ucisk i usłyszał ich wołanie.

Dog saa han til dem, da de vare i Angest, idet han hørte deres Raab.

45 Przypomniał sobie bowiem o swoim przymierzu z nimi i pożałował według swej wielkiej litości.

Og han kom sin Pagt i Hu, dem til Bedste, og det angrede ham efter hans store Miskundhed.

46 Wzbudził też litość dla nich u wszystkich, którzy ich uprowadzili w niewolę.

Og han lod dem finde Barmhjertighed hos alle dem, som havde bortført dem.

47 Wybaw nas, PANIE, nasz Boże, i zgromadź nas spośród pogan, abyśmy wysławiali twoje święte imię i chlubili się twoją chwałą.

Frels os, Herre, vor Gud! og saml os fra Hedningerne, at vi kunne takke dit hellige Navn, rose os af din Pris!

48 Błogosławiony PAN, Bóg Izraela, od wieków na wieki; niech cały lud powie: Amen. Alleluja.

Lovet være Herren, Israels Gud, fra Evighed og indtil Evighed; og alt Folket siger: Amen. Halleluja!