< Psalmów 105 >

1 Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie jego dzieła wśród narodów.
הודו ליהוה קראו בשמו הודיעו בעמים עלילותיו׃
2 Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.
שירו לו זמרו לו שיחו בכל נפלאותיו׃
3 Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się weseli serce szukających PANA.
התהללו בשם קדשו ישמח לב מבקשי יהוה׃
4 Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.
דרשו יהוה ועזו בקשו פניו תמיד׃
5 Przypominajcie sobie dzieła, które czynił; jego cuda i wyroki jego ust.
זכרו נפלאותיו אשר עשה מפתיו ומשפטי פיו׃
6 [Wy], potomkowie Abrahama, jego słudzy; [wy], synowie Jakuba, jego wybrańcy!
זרע אברהם עבדו בני יעקב בחיריו׃
7 On jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy po całej ziemi.
הוא יהוה אלהינו בכל הארץ משפטיו׃
8 Pamięta wiecznie o swoim przymierzu; o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;
זכר לעולם בריתו דבר צוה לאלף דור׃
9 [O przymierzu], które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.
אשר כרת את אברהם ושבועתו לישחק׃
10 Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, dla Izraela jako wieczne przymierze;
ויעמידה ליעקב לחק לישראל ברית עולם׃
11 Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;
לאמר לך אתן את ארץ כנען חבל נחלתכם׃
12 Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej.
בהיותם מתי מספר כמעט וגרים בה׃
13 I wędrowali od narodu do narodu, z [jednego] królestwa do innego ludu;
ויתהלכו מגוי אל גוי מממלכה אל עם אחר׃
14 Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, [mówiąc]:
לא הניח אדם לעשקם ויוכח עליהם מלכים׃
15 Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie [nic] złego.
אל תגעו במשיחי ולנביאי אל תרעו׃
16 Potem przywołał głód na ziemię i zniszczył cały zapas chleba.
ויקרא רעב על הארץ כל מטה לחם שבר׃
17 Posłał przed nimi męża, Józefa, który został sprzedany jako niewolnik;
שלח לפניהם איש לעבד נמכר יוסף׃
18 Którego nogi ranili pętami, a w żelazo zakuto jego ciało;
ענו בכבל רגליו ברזל באה נפשו׃
19 Aż do [tego] czasu, gdy jego słowo się spełniło, słowo PANA doświadczało go.
עד עת בא דברו אמרת יהוה צרפתהו׃
20 Posłał król i kazał go uwolnić, władca narodu wypuścił go na wolność.
שלח מלך ויתירהו משל עמים ויפתחהו׃
21 Ustanowił go panem swego domu i władcą wszystkich swoich posiadłości;
שמו אדון לביתו ומשל בכל קנינו׃
22 Aby rządził jego dostojnikami według swego uznania i jego starszych nauczał mądrości.
לאסר שריו בנפשו וזקניו יחכם׃
23 Potem Izrael wszedł do Egiptu, a Jakub był gościem w ziemi Chama;
ויבא ישראל מצרים ויעקב גר בארץ חם׃
24 Gdzie [Bóg] bardzo rozmnożył swój lud i uczynił go potężniejszym od jego wrogów.
ויפר את עמו מאד ויעצמהו מצריו׃
25 Odmienił ich serca, żeby znienawidzili jego lud i postępowali przebiegle wobec jego sług.
הפך לבם לשנא עמו להתנכל בעבדיו׃
26 Posłał Mojżesza, swego sługę, i Aarona, którego wybrał;
שלח משה עבדו אהרן אשר בחר בו׃
27 Pokazali im jego znaki i cuda w ziemi Chama.
שמו בם דברי אתותיו ומפתים בארץ חם׃
28 Zesłał ciemności i nastał mrok, i nie buntowali się przeciw jego słowu.
שלח חשך ויחשך ולא מרו את דבריו׃
29 Zamienił ich wody w krew i pozabijał ich ryby.
הפך את מימיהם לדם וימת את דגתם׃
30 Ich ziemia wydała mnóstwo żab, [były] nawet w komnatach królewskich.
שרץ ארצם צפרדעים בחדרי מלכיהם׃
31 Rozkazał i zjawiły się rozmaite muchy i wszy w całym ich kraju.
אמר ויבא ערב כנים בכל גבולם׃
32 Zesłał grad zamiast deszczu, ogień płonący na ich ziemię.
נתן גשמיהם ברד אש להבות בארצם׃
33 Zniszczył ich winnice i figowce i połamał drzewa w ich kraju.
ויך גפנם ותאנתם וישבר עץ גבולם׃
34 Rozkazał i zjawiła się szarańcza, niezliczone mnóstwo larw;
אמר ויבא ארבה וילק ואין מספר׃
35 I pożarły całą zieleń w ich kraju, i zjadły płody ich ziemi.
ויאכל כל עשב בארצם ויאכל פרי אדמתם׃
36 Zabił też wszystko, co pierworodne w ich ziemi, pierwociny wszelkiej ich siły.
ויך כל בכור בארצם ראשית לכל אונם׃
37 Wyprowadził ich ze srebrem i złotem i nie było słabego wśród ich plemion.
ויוציאם בכסף וזהב ואין בשבטיו כושל׃
38 Egipt się radował, gdy wychodzili, bo ogarnął go strach przed nimi.
שמח מצרים בצאתם כי נפל פחדם עליהם׃
39 Rozpostarł obłok jak osłonę, a ogień, by świecił w nocy.
פרש ענן למסך ואש להאיר לילה׃
40 Na [ich] żądanie zesłał przepiórki i nasycił ich chlebem z nieba.
שאל ויבא שלו ולחם שמים ישביעם׃
41 Otworzył skałę i trysnęły wody, popłynęły po suchych miejscach [jak] rzeka;
פתח צור ויזובו מים הלכו בציות נהר׃
42 Pamiętał bowiem o swoim świętym słowie i o Abrahamie, swym słudze.
כי זכר את דבר קדשו את אברהם עבדו׃
43 Wyprowadził swój lud wśród wesela, swoich wybranych wśród radości.
ויוצא עמו בששון ברנה את בחיריו׃
44 I dał im ziemię pogan, i zawładnęli dorobkiem narodów;
ויתן להם ארצות גוים ועמל לאמים יירשו׃
45 Aby zachowywali jego nakazy i przestrzegali jego praw. Alleluja.
בעבור ישמרו חקיו ותורתיו ינצרו הללו יה׃

< Psalmów 105 >