Psalmów 105
1 Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie jego dzieła wśród narodów.
Preiset den HERRN, ruft seinen Namen an, macht seine Taten unter den Völkern bekannt!
2 Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.
Singt ihm, spielet ihm, redet von all seinen Wundern!
3 Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się weseli serce szukających PANA.
Rühmt euch seines heiligen Namens! Es mögen herzlich sich freun, die da suchen den HERRN!
4 Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.
Fragt nach dem HERRN und seiner Stärke, suchet sein Angesicht allezeit!
5 Przypominajcie sobie dzieła, które czynił; jego cuda i wyroki jego ust.
Gedenkt seiner Wunder, die er getan, seiner Zeichen und der Urteilssprüche seines Mundes,
6 [Wy], potomkowie Abrahama, jego słudzy; [wy], synowie Jakuba, jego wybrańcy!
ihr Kinder Abrahams, seines Knechtes, ihr Söhne Jakobs, seine Erwählten!
7 On jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy po całej ziemi.
Er, der HERR, ist unser Gott, über die ganze Erde ergehen seine Gerichte.
8 Pamięta wiecznie o swoim przymierzu; o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;
Er gedenkt seines Bundes auf ewig, des Wortes, das er geboten auf tausend Geschlechter,
9 [O przymierzu], które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.
(des Bundes) den er mit Abraham geschlossen, und des Eides, den er Isaak geschworen,
10 Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, dla Izraela jako wieczne przymierze;
den für Jakob er als Satzung bestätigt und für Israel als ewigen Bund,
11 Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;
da er sprach: »Dir will ich Kanaan geben, das Land, das ich euch als Erbbesitztum zugeteilt!«
12 Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej.
Damals waren sie noch ein kleines Häuflein, gar wenige und nur Gäste im Lande;
13 I wędrowali od narodu do narodu, z [jednego] królestwa do innego ludu;
sie mußten wandern von Volk zu Volk, von einem Reich zur andern Völkerschaft;
14 Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, [mówiąc]:
doch keinem gestattete er, sie zu bedrücken, ja Könige strafte er ihretwillen:
15 Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie [nic] złego.
»Tastet meine Gesalbten nicht an und tut meinen Propheten nichts zuleide!«
16 Potem przywołał głód na ziemię i zniszczył cały zapas chleba.
Dann, als er Hunger ins Land ließ kommen und jegliche Stütze des Brotes zerbrach,
17 Posłał przed nimi męża, Józefa, który został sprzedany jako niewolnik;
da hatte er schon einen Mann vor ihnen her gesandt: Joseph, der als Sklave verkauft war.
18 Którego nogi ranili pętami, a w żelazo zakuto jego ciało;
Man hatte seine Füße gezwängt in den Stock, in Eisen(-fesseln) war er gelegt,
19 Aż do [tego] czasu, gdy jego słowo się spełniło, słowo PANA doświadczało go.
bis zu der Zeit, wo seine Weissagung eintraf und der Ausspruch des HERRN ihn als echt erwies.
20 Posłał król i kazał go uwolnić, władca narodu wypuścił go na wolność.
Da sandte der König und ließ ihn entfesseln, der Völkergebieter, und machte ihn frei;
21 Ustanowił go panem swego domu i władcą wszystkich swoich posiadłości;
er bestellte ihn über sein Haus zum Herrn, zum Gebieter über sein ganzes Besitztum;
22 Aby rządził jego dostojnikami według swego uznania i jego starszych nauczał mądrości.
er sollte über seine Fürsten schalten nach Belieben und seine höchsten Beamten Weisheit lehren.
23 Potem Izrael wszedł do Egiptu, a Jakub był gościem w ziemi Chama;
So kam denn Israel nach Ägypten, und Jakob weilte als Gast im Lande Hams.
24 Gdzie [Bóg] bardzo rozmnożył swój lud i uczynił go potężniejszym od jego wrogów.
Da machte Gott sein Volk gar fruchtbar und ließ es stärker werden als seine Bedränger;
25 Odmienił ich serca, żeby znienawidzili jego lud i postępowali przebiegle wobec jego sług.
er wandelte ihren Sinn, sein Volk zu hassen und Arglist an seinen Knechten zu üben.
26 Posłał Mojżesza, swego sługę, i Aarona, którego wybrał;
Dann sandte er Mose, seinen Knecht, und Aaron, den er erkoren;
27 Pokazali im jego znaki i cuda w ziemi Chama.
die richteten seine Zeichen unter ihnen aus und die Wunder im Lande Hams:
28 Zesłał ciemności i nastał mrok, i nie buntowali się przeciw jego słowu.
Er sandte Finsternis und ließ es dunkel werden; doch sie achteten nicht auf seine Worte;
29 Zamienił ich wody w krew i pozabijał ich ryby.
er verwandelte ihre Gewässer in Blut und ließ ihre Fische sterben;
30 Ich ziemia wydała mnóstwo żab, [były] nawet w komnatach królewskich.
es wimmelte ihr Land von Fröschen bis hinein in ihre Königsgemächer;
31 Rozkazał i zjawiły się rozmaite muchy i wszy w całym ich kraju.
er gebot, da kamen Bremsenschwärme, Stechfliegen über ihr ganzes Gebiet;
32 Zesłał grad zamiast deszczu, ogień płonący na ich ziemię.
er gab ihnen Hagelschauer als Regen, sandte flammendes Feuer in ihr Land;
33 Zniszczył ich winnice i figowce i połamał drzewa w ich kraju.
er schlug ihre Reben und Feigenbäume und zerbrach die Bäume in ihrem Gebiet;
34 Rozkazał i zjawiła się szarańcza, niezliczone mnóstwo larw;
er gebot, da kamen die Heuschrecken und die Grillen in zahlloser Menge,
35 I pożarły całą zieleń w ich kraju, i zjadły płody ich ziemi.
die verzehrten alle Gewächse im Land und fraßen die Früchte ihrer Felder.
36 Zabił też wszystko, co pierworodne w ich ziemi, pierwociny wszelkiej ich siły.
Dann schlug er alle Erstgeburt im Lande, die Erstlinge all ihrer Manneskraft.
37 Wyprowadził ich ze srebrem i złotem i nie było słabego wśród ich plemion.
Nun ließ er sie ausziehn mit Silber und Gold, und kein Strauchelnder war in seinen Stämmen;
38 Egipt się radował, gdy wychodzili, bo ogarnął go strach przed nimi.
Ägypten war ihres Auszugs froh, denn Angst vor ihnen hatte sie befallen.
39 Rozpostarł obłok jak osłonę, a ogień, by świecił w nocy.
Er breitete Gewölk aus als Decke und Feuer, um ihnen die Nacht zu erhellen;
40 Na [ich] żądanie zesłał przepiórki i nasycił ich chlebem z nieba.
auf Moses Bitte ließ er Wachteln kommen und sättigte sie mit Himmelsbrot;
41 Otworzył skałę i trysnęły wody, popłynęły po suchych miejscach [jak] rzeka;
er spaltete einen Felsen: da rannen Wasser und flossen durch die Steppen als Strom;
42 Pamiętał bowiem o swoim świętym słowie i o Abrahamie, swym słudze.
denn er gedachte seines heiligen Wortes, dachte an Abraham, seinen Knecht.
43 Wyprowadził swój lud wśród wesela, swoich wybranych wśród radości.
So ließ er sein Volk in Freuden ausziehn, unter Jubel seine Erwählten;
44 I dał im ziemię pogan, i zawładnęli dorobkiem narodów;
dann gab er ihnen die Länder der Heiden, und was die Völker erworben, das nahmen sie in Besitz,
45 Aby zachowywali jego nakazy i przestrzegali jego praw. Alleluja.
auf daß sie seine Gebote halten möchten und seine Gesetze bewahrten. Halleluja!
