Psalmów 105
1 Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie jego dzieła wśród narodów.
Danket Jahwe, ruft seinen Namen an! Macht unter den Völkern seine Thaten kund!
2 Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.
Singet ihm! Lobsingt ihm! Redet von allen seinen Wundern.
3 Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się weseli serce szukających PANA.
Rühmt euch seines heiligen Namens; es freue sich das Herz derer, die Jahwe suchen.
4 Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.
Fragt nach Jahwe und seiner Stärke, sucht beständig sein Angesicht.
5 Przypominajcie sobie dzieła, które czynił; jego cuda i wyroki jego ust.
Gedenkt seiner Wunder, die er gethan, seiner Zeichen und der Urteilssprüche seines Mundes,
6 [Wy], potomkowie Abrahama, jego słudzy; [wy], synowie Jakuba, jego wybrańcy!
Nachkommen Abrahams, seine Knechte, Söhne Jakobs, seine Auserwählten!
7 On jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy po całej ziemi.
Er, Jahwe, ist unser Gott; über die ganze Erde ergehen seine Gerichte.
8 Pamięta wiecznie o swoim przymierzu; o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;
Er gedenkt ewig seines Bunds, des Wortes, das er verordnet hat, auf tausend Geschlechter,
9 [O przymierzu], które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.
des Bundes, den er mit Abraham geschlossen, und seines Schwurs an Isaak.
10 Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, dla Izraela jako wieczne przymierze;
Und er stellte ihn für Jakob als eine Satzung hin, als einen ewig giltigen Bund für Israel, -
11 Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;
indem er sprach: “Dir will ich das Land Kanaan verleihen als euer erbliches Besitztum!” -
12 Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej.
als sie noch gering an Zahl waren, gar wenige, und als Fremdlinge darin weilten.
13 I wędrowali od narodu do narodu, z [jednego] królestwa do innego ludu;
Und sie zogen von Volk zu Volk, von einem Königreiche zu einer anderen Nation.
14 Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, [mówiąc]:
Er gestattete niemandem, sie zu bedrücken, und strafte um ihretwillen Könige.
15 Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie [nic] złego.
“Tastet meine Gesalbten nicht an und thut meinen Propheten kein Leid!”
16 Potem przywołał głód na ziemię i zniszczył cały zapas chleba.
Als er nun eine Hungersnot ins Land rief, jegliche Stütze an Brot zerbrach,
17 Posłał przed nimi męża, Józefa, który został sprzedany jako niewolnik;
da hatte er ihnen bereits einen vorausgesandt; Joseph war als Sklave verkauft.
18 Którego nogi ranili pętami, a w żelazo zakuto jego ciało;
Sie hatten seine Füße in den Block gezwängt, in Eisenfesseln war er gekommen,
19 Aż do [tego] czasu, gdy jego słowo się spełniło, słowo PANA doświadczało go.
bis zu der Zeit, wo sein Wort eintraf, der Ausspruch Jahwes ihn bewährte.
20 Posłał król i kazał go uwolnić, władca narodu wypuścił go na wolność.
Da sandte der König hin und machte ihn los, der Völkerbeherrscher, und befreite ihn.
21 Ustanowił go panem swego domu i władcą wszystkich swoich posiadłości;
Er machte ihn zum Herrn über sein Haus und zum Herrscher über allen seinen Besitz,
22 Aby rządził jego dostojnikami według swego uznania i jego starszych nauczał mądrości.
daß er seine Fürsten nach seinem Belieben feßle und seine Vornehmen klug mache.
23 Potem Izrael wszedł do Egiptu, a Jakub był gościem w ziemi Chama;
Und Israel kam nach Ägypten und Jakob weilte als Fremdling im Lande Hams.
24 Gdzie [Bóg] bardzo rozmnożył swój lud i uczynił go potężniejszym od jego wrogów.
Und er machte sein Volk überaus fruchtbar und machte es zahlreicher als seine Bedränger.
25 Odmienił ich serca, żeby znienawidzili jego lud i postępowali przebiegle wobec jego sług.
Er wandelte ihren Sinn, sein Volk zu hassen, an seinen Knechten Arglist zu üben.
26 Posłał Mojżesza, swego sługę, i Aarona, którego wybrał;
Er sandte Mose, seinen Knecht, Aaron, den er erwählt hatte.
27 Pokazali im jego znaki i cuda w ziemi Chama.
Er verrichtete an ihnen seine Wunder und seine Zeichen am Lande Hams.
28 Zesłał ciemności i nastał mrok, i nie buntowali się przeciw jego słowu.
Er sandte Finsternis und machte es finster, aber sie achteten nicht auf sein Wort.
29 Zamienił ich wody w krew i pozabijał ich ryby.
Er verwandelte ihre Gewässer in Blut und ließ ihre Fische sterben.
30 Ich ziemia wydała mnóstwo żab, [były] nawet w komnatach królewskich.
Ihr Land wimmelte von Fröschen in den Gemächern ihrer Könige.
31 Rozkazał i zjawiły się rozmaite muchy i wszy w całym ich kraju.
Er gebot, da kamen Hundsfliegen, Stechmücken in ihr ganzes Gebiet.
32 Zesłał grad zamiast deszczu, ogień płonący na ich ziemię.
Er sandte ihnen Hagel als Regen, flammendes Feuer in ihr Land.
33 Zniszczył ich winnice i figowce i połamał drzewa w ich kraju.
Er schlug ihren Weinstock und ihren Feigenbaum und zerschmetterte die Bäume ihres Gebiets.
34 Rozkazał i zjawiła się szarańcza, niezliczone mnóstwo larw;
Er gebot, da kamen die Heuschrecken und die Fresser ohne Zahl.
35 I pożarły całą zieleń w ich kraju, i zjadły płody ich ziemi.
Die fraßen alle Pflanzen in ihrem Land und fraßen die Frucht des Feldes.
36 Zabił też wszystko, co pierworodne w ich ziemi, pierwociny wszelkiej ich siły.
Er schlug alle Erstgeborenen in ihrem Lande, die Erstlinge all' ihrer Manneskraft.
37 Wyprowadził ich ze srebrem i złotem i nie było słabego wśród ich plemion.
Er ließ sie ausziehen mit Silber und Gold, und es gab keinen Strauchelnden unter seinen Stämmen.
38 Egipt się radował, gdy wychodzili, bo ogarnął go strach przed nimi.
Ägypten freute sich über ihren Auszug, denn es hatte sie Schrecken vor ihnen befallen.
39 Rozpostarł obłok jak osłonę, a ogień, by świecił w nocy.
Er breitete Gewölk als Decke aus und Feuer, um die Nacht zu erhellen.
40 Na [ich] żądanie zesłał przepiórki i nasycił ich chlebem z nieba.
Sie forderten, da ließ er Wachteln kommen und sättigte sie mit Himmelsbrot.
41 Otworzył skałę i trysnęły wody, popłynęły po suchych miejscach [jak] rzeka;
Er öffnete den Felsen, da flossen Wasser, rannen in der Dürre als ein Strom.
42 Pamiętał bowiem o swoim świętym słowie i o Abrahamie, swym słudze.
Denn er gedachte an sein heiliges Wort, an Abraham, seinen Knecht,
43 Wyprowadził swój lud wśród wesela, swoich wybranych wśród radości.
und führte sein Volk in Freuden heraus, seine Auserwählten unter Jubel.
44 I dał im ziemię pogan, i zawładnęli dorobkiem narodów;
Er verlieh ihnen die Länder der Heiden, und was die Völker mit Mühe erworben, das nahmen sie in Besitz,
45 Aby zachowywali jego nakazy i przestrzegali jego praw. Alleluja.
damit sie seine Satzungen hielten und seine Weisungen beobachteten. Rühmet Jah!
