Psalmów 105
1 Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie jego dzieła wśród narodów.
Dem Herrn sagt Dank! Verherrlicht seinen Namen! Macht seine Taten den Nationen kund!
2 Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.
Lobsingt von ihm! Lobt ihn! Erzählt von seinen Wundern all!
3 Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się weseli serce szukających PANA.
In seinem heiligen Namen rühmet euch! Von Herzen freue sich, wer nach dem Herrn sucht!
4 Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.
Verlanget nach dem Herrn und seiner Herrlichkeit! Stets sucht sein Angesicht!
5 Przypominajcie sobie dzieła, które czynił; jego cuda i wyroki jego ust.
Gedenkt der Wunder, die er tat, der Zeichen, seiner Richtersprüche!
6 [Wy], potomkowie Abrahama, jego słudzy; [wy], synowie Jakuba, jego wybrańcy!
Geschlecht du, seines Knechtes Abraham, ihr Söhne Jakobs, seines Auserwählten! -
7 On jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy po całej ziemi.
Der Herr ist unser Gott, und auf der ganzen Erde gelten seine Urteilssprüche.
8 Pamięta wiecznie o swoim przymierzu; o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;
In Ewigkeit gedenkt er seines Bundes und seines Wortes, das er sprach, ins tausendste Geschlecht,
9 [O przymierzu], które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.
des Bunds, den er mit Abraham geschlossen für Israel als einen ewigen Bund,
10 Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, dla Izraela jako wieczne przymierze;
den er für Jakob als ein Recht bestätigt, und seines Eides, den er Isaak zugeschworen.
11 Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;
"Dir", sprach er, "geb' ich Kanaan, als euer zugemessen Erbe." -
12 Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej.
Noch klein war damals ihre Zahl, noch winzig klein und fremd darin.
13 I wędrowali od narodu do narodu, z [jednego] królestwa do innego ludu;
Sie wanderten von einem Heidenvolk zum andern, von einem Reich zu einer andern Nation.
14 Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, [mówiąc]:
Er gab nicht zu, daß jemand sie bedrückte; er warnte ihretwegen Könige:
15 Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie [nic] złego.
"Vergreift euch nicht an den von mir Gesalbten! Fügt keinen Schaden meinen Sehern zu!" -
16 Potem przywołał głód na ziemię i zniszczył cały zapas chleba.
Er rief alsdann ins Land den Hunger, jedwede Brotesstütze brechend.
17 Posłał przed nimi męża, Józefa, który został sprzedany jako niewolnik;
Er sandte einen Mann vor ihnen her; zum Sklaven ward Joseph verkauft.
18 Którego nogi ranili pętami, a w żelazo zakuto jego ciało;
in Fesseln zwang man seine Füße; in Eisen ward sein Hals gelegt,
19 Aż do [tego] czasu, gdy jego słowo się spełniło, słowo PANA doświadczało go.
bis in Erfüllung ging, was er verheißen, und ihn der Spruch des Herrn bewährte.
20 Posłał król i kazał go uwolnić, władca narodu wypuścił go na wolność.
Da ließ der König ihn entfesseln; der Völkerherrscher ließ ihn frei.
21 Ustanowił go panem swego domu i władcą wszystkich swoich posiadłości;
Er machte ihn zum Herrn in seinem Hause und zum Verwalter über all sein Gut,
22 Aby rządził jego dostojnikami według swego uznania i jego starszych nauczał mądrości.
daß er nach seinem Sinne seine Fürsten lenkte und seine Ältesten belehrte. -
23 Potem Izrael wszedł do Egiptu, a Jakub był gościem w ziemi Chama;
Alsdann kam nach Ägypten Israel, und Jakob ward ein Gast im Lande Chams.
24 Gdzie [Bóg] bardzo rozmnożył swój lud i uczynił go potężniejszym od jego wrogów.
Er machte fruchtbar dort sein Volk, für seine Feinde allzu zahlreich.
25 Odmienił ich serca, żeby znienawidzili jego lud i postępowali przebiegle wobec jego sług.
Nun wandte er ihr Herz zum Hasse wider Gottes Volk, zur Arglist gegen seine Diener.
26 Posłał Mojżesza, swego sługę, i Aarona, którego wybrał;
Er sandte Moses, seinen Diener, und Aaron, den er sich erkoren.
27 Pokazali im jego znaki i cuda w ziemi Chama.
Sie zeigten ihnen seine Wunder und taten Zeichen in dem Lande Chams.
28 Zesłał ciemności i nastał mrok, i nie buntowali się przeciw jego słowu.
Er sandte Finsternis, und dunkel ward's; doch achteten sie nicht auf seinen Wink.
29 Zamienił ich wody w krew i pozabijał ich ryby.
Er wandelte in Blut ihr Wasser, und ihre Fische ließ er sterben.
30 Ich ziemia wydała mnóstwo żab, [były] nawet w komnatach królewskich.
Er ließ ihr Land von Fröschen wimmeln bis in die Kammern ihrer Könige.
31 Rozkazał i zjawiły się rozmaite muchy i wszy w całym ich kraju.
Er sprach; da kam ein Fliegenschwarm und Mücken in ihr ganz Gebiet.
32 Zesłał grad zamiast deszczu, ogień płonący na ich ziemię.
Für Regen gab er ihnen Hagel und Feuerflammen auf ihr Land,
33 Zniszczył ich winnice i figowce i połamał drzewa w ich kraju.
schlug ihren Weinstock, ihren Feigenbaum darnieder. zersplitterte die Bäume all in ihren Grenzen.
34 Rozkazał i zjawiła się szarańcza, niezliczone mnóstwo larw;
Er sprach; da kamen Heuschrecken und Ungeziefer ohne Zahl.
35 I pożarły całą zieleń w ich kraju, i zjadły płody ich ziemi.
Sie fraßen alles Gras in ihrem Land und fraßen ihre Feldfrucht ab.
36 Zabił też wszystko, co pierworodne w ich ziemi, pierwociny wszelkiej ich siły.
In ihrem Lande schlug er alle Erstgeburt, die Erstlinge all ihrer Kraft. -
37 Wyprowadził ich ze srebrem i złotem i nie było słabego wśród ich plemion.
Er führte sie mit Gold und Silber aus dem Lande, und unter seinen Stämmen war kein Müder.
38 Egipt się radował, gdy wychodzili, bo ogarnął go strach przed nimi.
Ägypten ward ob ihres Wegzugs froh; denn Angst vor ihnen hatte sie befallen.
39 Rozpostarł obłok jak osłonę, a ogień, by świecił w nocy.
Er breitete zum Schirme eine Wolke aus und Feuer, um bei Nacht zu leuchten.
40 Na [ich] żądanie zesłał przepiórki i nasycił ich chlebem z nieba.
Auf ihre Bitte ließ er Wachteln kommen und schenkte ihnen Himmelsspeise zur Genüge.
41 Otworzył skałę i trysnęły wody, popłynęły po suchych miejscach [jak] rzeka;
Er öffnete den Fels, daß Wasser flossen, in dürrem Lande Ströme rieselten.
42 Pamiętał bowiem o swoim świętym słowie i o Abrahamie, swym słudze.
Denn er gedachte seines heiligen Wortes und seines Dieners Abraham.
43 Wyprowadził swój lud wśród wesela, swoich wybranych wśród radości.
So führte er sein Volk mit Jubel fort, mit Jauchzen seine Auserwählten.
44 I dał im ziemię pogan, i zawładnęli dorobkiem narodów;
Der Heiden Länder gab er ihnen, ließ sie die Frucht des Völkerfleißes erben,
45 Aby zachowywali jego nakazy i przestrzegali jego praw. Alleluja.
auf daß sie seine Rechte hielten, und seine Lehren treu bewahrten. Alleluja!
